Komik Çocuk

ayrılık

Melekle beraber sınıfta sıraya kafamızı koyup yatarken kapıdan gelen Ayda dikkatimi çekti.Kerem'in yanına gelmişti.Kerem de kulaklıklarını takmış,kafasını sıraya gömmüs müzik dinliyordu.Ayda eğilip Kerem'e bir öpücük kondurduğunda ona karşı daha  çok sinir olmaya başladım.Kerem ciddi bir tavırla yüzünü kaldırdı.Okuldayken kimseyle takılmıyor,konuşmuyordu ve asla benimle olduğundaki gülümsemesi olmuyordu.Herhangi bir popülerliği yoktu.Sıkıcıydı.Derslerde dersi dinler,tenefuste ya kitap okur,ya bahçeye Ayda ile çıkar yada sıraya yatar müzik dinlerdi.

3. Kerem sınıftan çıkarken arkasından gittim tek başıma.Bahçede duran dışarı doğru bakan banka oturduğunda yanına oturdum.Dışarı doğru baktığımda bana bakmaya başladı"Ne var?"dedim ama hala dışarı bakıyordum."Hiiç"deyip oda dışarı baktı.Biraz sessizlikten sonra"Akşam napıyosun?"dedim."Eve gideceğim"dedi sadece.Normalde hep bu soruyu sorduğumda boşum ama boşluğumu doldurabilirsin gibi bir cevap verirdi."Seninle gelebilir miyim?"dediğimde arkasına yaslandı ve kaşlarını çattı."Bilmem,daha sonra"Bilmiyo çünkü daha sonra.
"Anladım"deyip elimi çenemin altına koydum."Niye bu kadar soğuksun?"dedim"Okuldayız.Yanlızlığımı bozmanı istemiyorum Mira" deyip kalkıp gitti.
Son ders aklımda planlar kurdum.Hiç onun evine gitmemiştim.Evini merak ediyordum.
Okul çıkışı biraz kantinde Ayda ile takıldı.Onu sevdiğine emin miydi?Hiç mutlu görünmüyordu.

Ayda telefonuyla oynuyordu.Keremde etrafı izliyordu.Bunu biliyorumdu çünkü biraz onlara uzakta bir masada oturuyordum.Ayda"Kerem?"dediğinde Kerem dikkatini Aydaya verdi."Beni seviyor musun kerem?"Kerem:"Hayır"deyip ayağa kalktı.Ayda'da kalkınca"Biliyordum zaten ben de seni sevmiyordum.Bu kız"parmağıyla beni gösterdi"okula geldiğinden beri benden soğudun.Zaten tanıdığım en sessiz kişi sensin.Ara sıra dilini yutuyosun.Bunu yapmayı da bırak artık.Annenin durumunu da biliyorum.Ben senin annen olsam intahar etmiştim.Hiç kadınla konuşuyor musun?"Ayağa kalkıp yanlarına fırladım ve bir tokat çakıp koltuğa düşmesini sağladım"Seni fahişe!!"deyip saçına yapıştığımda sadece elleriyle engel olmaya çalışıyordu.Kerem omuzlarımdan tutarken"Yapma"diye ısrar ediyordu ama ben dinlemiyordum.
"Sana diyorum Mira!"dediği gibi beni kucağına alıp kantinin dışına kadar taşıdı.Kollarında çırpınmaya başladığımda"Bıraksaydın haddini bildirseydim"diye bağırdım."Tamam,sakin ol şampiyon"deyip beni yere bıraktı.
Saçımı geriye doğru attığımda yürümeye başladım.Keremde benimle eşlik edip elimi tuttu.Yüzüm kızarmamıştı bu sefer çünkü ellerimi her boş bir anda tutuyor ve gülümsüyordu.Elimi bırakıp kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.Gülümsedim"Evin nerede,yakındamı?Evini çok merak ediyorum.Ya annen,iyi mi?Ziyarete gelebilirmiyim?"
"Çok soru sordun.Hepsine evet"
Gülümseyip"Sen az konuşuyorsun da noluyor?"
"Başım dertten uzak oluyor"dedi, saçımı öptü.
Pembe bir eve kadar yürüdük.Evin önünde saksıya ekilmiş birsürü ve çeşit çeşit çiçek bitkileri vardı.Kerem en büyüğünü gösterip"O benim"dedi.Kafamı olumsuz anlamda salladım."Ben fesleğeni tercih ediyorum"deyip fesleğenin kokusunu içime çektim.
O sırada Kerem kapıyı açtı."Gel hadi"deyip kapıyı gösterdi.
İçeri girip kapıyı kapadım.Ayakkabılarımı çıkarıp eve geçtim.
İlk defa Kerem'in annesini görüyordum.Kaç yaşında bilmiyordum ama güzel bir kadındı.Elinde bir şey örüyordu."Hoşgeldin bebeğim"deyip elindekini bıraktı ve bana  baktı."Sende hoşgeldin tatlı kız"dedi ve gülümsedi.Bende gülümsedim."Ben ayağa kalkamıyorum ama sen benim yanıma gelebilirsin"dediğimde yanına gidip sarıldım.Sonrada oturdum."Aydaya noldu Kerem"dedi annesi.Kerem birşey diyecekken."Belki Kerem bahsetmemiş olabilir.Ben Mira."dedim.Gözlerini kocaman açtı."Sana ne kadar teşekkür etsem az kalır güzel kız"deyip bir daha sarıldı.Geri çekildiğimde"Bir önemi yok ki"dedim."Bu arada anne.Ayda yok artık"
"Sevmiyordum zaten"deyip göz devirdi"Kendini beğenmiş Sürtük"
İşte kafa dengi anne modeli.
"Bencede"deyip annesine katıldım."Bu arada ben de"cümlesini tamamladım"Raziye"dediğimde kafasını salladı."Akşam yemeğine kal lütfen.Sarma yaptım.Belki seversin"Gözlerimi kocaman açtım"Bayılırım desem az"deyip gülümsedim.Kerem de beni izliyordu."Hadi sana odamı göstereyim Mira"dedi Kerem ve ayağa kalktı.Bende kalktım peşinden yürüdüm.
Odasında çok fazla fotoğraf vardı.Hatta duvarlar sırf fotoğraftı ve cok hoş görünümlüydü.Fotoğraflara baktım.Hepsinde kendisi vardı.Geçen hafta çekildiğimiz bir fotoğrafı da çerçeveleyip duvara asmıştı.Altında adım da yazıyordu.Mira Yel.
Çok fazla fotoğraf vardı."Kız arkadaşlarım falan da var.3 tane falan"deyip güldü.Çocukluk fotoğrafları falan.Hatta dergideki giydiği kıyafetleri uzerindeydi ve 5-6 kişiyle toplu halde fotoğraf bile vardı.Pürüssüz yüz hatlarına sahip bir adamin elinde tahminim üzerine Kerem vardı ve bebekti.Adam gülümsüyordu.Zaten aşağısındada Ersin Cansever yazısını farkedince babası olduğunu anladım.Çunku Kerem Cansever'di."Babanı görmeye gittin mi?"
"Çok isterdim ama nerede olduğunu bilmiyorum"dedi."Buluruz"demekle yetindim.Sonrada kendimi tek kişilik yatağa attım.Keremde yanıma yattığında sıkışmıştık.Kollarını belime sarıp gözlerini kapadı.Sonra bende kollarımı ona doladım.Beni kendine biraz daha yaklaştırdı.Anlım boynuna değiyordu.Gözlerini kapandığında bende kapattım ve uyuya kaldık.