Komik Çocuk

karşılık

Kerem'in annesi ameliyata girmiş,gün geçtikçe durumu daha iyiye gidiyordu.Kerem de ara sıra evime gelip nasıl olduğumu soruyordu.Yada bazen yemek getiriyordu.Borçluymuş gibi hissediyordu.Bana geçici gelişlerini sevmiyordum.Hep yanımda dursaydı.Olmazmıydı?Onunla vakit geçirmek istiyordum.Daima beraber olmamızı istiyordum ama o benden kaçıyordu.Zaten yanımda durması için bir sebebi de yoktu.Annesinin hayatını kurtarmıştım ama karşılık beklemiyor olabilirdim ama benimle olmasını istiyordum.

Sabah sabah kim öttürüyor bu kapıyı diyerek kalkmaya başladım.Telefonuma baktığımda gerçekten geç olduğunu farkettim.Öğlen olmuştu.
Kapıyı açıp sadece arkasına sokuldum.Kerem'e rezil olmak istemiyordum."Uykunu mu böldüm? "Dediğinde gülümseyip kafamı salladım"Hadi sen içeri geç bende giyinip geliyorum"deyip ışık hızında odama koştum.Üzerime birşeyler geçirip saçımı tarayıp oturma odasına geçtim.
Kerem,dirseklerini dizlerine,ellerini de çenesinin altına koymuş öylece yeri izliyordu.

Sessizliği bozarak"Kerem"dediğimde kafasını kaldırıp bana baktı"Bana borçlu gibi hissetmiyorsun değil mi?"dediğimde kafasını pencereye doğru çevirdi."Hissediyorum"
Karşısındaki koltuğa oturup"Bana borcunu ödemek için birşey yapmak ister misin?"dediğimde bana doğru baktı.
"Seninle vakit geçirmek istiyorum."dedim.Aslında böyle şeyleri söyleyemeyecek kadar utangaç bir kızdım.Gülümseyerek kafasını salladı ve"Olur"dedi.Çok fazla gülümsemiyordu.

Gün içerisinde Kerem yaptığı şeylerden çok eğlenmişe benziyordu ki gülümsüyordu.Onunla vakit geçirmeyi çok sevmiştim.O soğuk Kerem yoktu.Yaptıklarıyla çocuk gibi sevinen bir Kerem yerini kaplamıştı.Bir fastfood lokantasının önünde hamburger yerken"Baban nerede?"dediğimde "Babam cezaevinde"diyerek karşılık verdi.Ben gözlerimi büyültmüştüm ama o hiç tatlı gülümsemesini kaybetmeden yemeğini yemeye devam etmişti.Ben sormadan cevap verdi"Ben küçükken töre yüzünden beni kaçırmaya kalkmışlar ve babam beni kaçıranları vurmuş.Babam,beyin cerrahıymış ama 5 sene işini yapmış sonra ise dediğim gibi beni kaçıran iki kişiyi vurunca,onlarda ölünce babam ceza evine gitmiş.Annem de anaokulu öğretmeniydi ama babamın durumu yüzünden iş bulamamış.Bu yüzden ev işi falan yapmaya başlamış.Sonra da kanser tehlikesi çıktı.Senin sayende ondan kurtulduk"deyip yanağımı okşaladı."Artık çok normal geliyor.Mesela benim kaybedecek birşeyim yok.Belki Ayda var.Aslında o giderse pek birşey değişmeyeceğine eminim."
"Ayda ile ne zamandır birliktesiniz?"
"3-4 aydır"aslında bunu umursamıyordum.Sadece ne kadar boğuk bir hayatı olduğunu düşünüyordum.
"Pekala sen söyle bakalım.Senin baban nerede?"
Yüzümü düşürüp arkama yaslandım"Babam ve abim vardı fakat 4 sene önce kaza oldu.Ikisinide kaybettik"dediğimde oda yüzünü astı.Masanın üzerindeki elimin üzerine elini koyup gülümsediğinde"Çok ortak noktamız var galiba"dedi.Bende gülümsediğimde elini çekip yemeğine devam etti.
Yemeğimiz bitince optimumdan çıktık.Yağmur yağıyordu.Karşıdan gelen taksiyi durdurmak için elimi uzatacaktım ki Kerem elimi çekti.Ve yürümeye başladı.Yağmur sağanak bir şekilde yağmaya devam edince"Kerem gitmemiz gerek.Yağmur çok kötü yağıyor"dedim.Fakat Kerem oralı bile olmamıştı.Elimi tuttuğunda kalbim heyecanla atmaya başladı.

Tamamen sırılsıklam olmuştuk ama Kerem bunu takmıyordu.Biraz daha yürüdüğümüzde bir çardak bulup içine girdik."Sen delirmiş olmalısın"deyip güldüğümde oda güldü.Çardağın bankına oturdum yanıma oturup bana sıkıca sarıldı"Ne yapıyorsun?"diye sordum"Bugünkü takılma için çok teşekkür ederim.Hiç bu kadar eğlenmemiştim."yüzünde kocaman bir gülümseme vardı ve sönmüyordu."Önemli değil"
"Ve üşüdüm.Isınmaya çalışıyorum"
"Tabi tabi"dediğimde güldük.Hala kolları boğazımi sararken"Hadi gidelim"dedim"Bende üşüyorum"
"Bana sarıl"dediğinde şaşırmıştım.Tereddütle ellerimi belime sardım.Saçımı okşamaya başladığında babamı hatırlatmıştı.O ikisini çok özlemiştim.Birden göz yaşlarım dökülmeye başladı ve ardından hıçkırıklar.Kerem geriye çekilip çenemden tutup kafamı kendine doğru tuttu"Noldu?"dediğinde kafamı çekip geriye yaslanıp"Babamı çok özledim.Abimi de"tekrar beni kollarının arasına aldı ve saçlarımı okşamaya devam etti"Günler geçtikçe alışacaksın.Ağlama böyle.Ağlayan kızlara dayanamıyorum"
Biraz zaman geçtikten sonra ciddi anlamda üşümeye başladım.Üstelik hava kararıyordu.Kerem'in kollarının arasından çekilip"Artık gidelim"dediğimde kafasını salladı.
Bir taksi durdurup evin adresini verdiğimde Kerem"Uzun zamandır bu kadar eğlenmemiştim.Sana gerçekten çok teşekkür ederim"gülümsediğimde gülümseyip elini yanağıma koydu.Ve okşamaya başladı.Gözgöze bakıyorduk ve gülümsüyorduk.

Eve geldiğimizde Kerem'e bizde kalmasını söyledim.Ona abimin kıyafetlerinden verdiğimde tam uydular.Annemi arayıp nerede olduğunu sorduğumda Kıvanç amcayla sinemaya gideceklerini geç geleceğini söyledi.

Keremle yemek yiyip,Monopoly oynadıktan sonra geç olmaya başladığını farkettim."Ben uyucam"deyip masadan kalktım.
Keremde kalkıp benim yatağıma kendini attı."Karşıdaki oda misafir odası"
"Ben seninle yatmak istiyorum."dediğinde gözlerimi büyüttüm."Söz birşey yapmam"
Ona güvenip kendimi yatağa,onun yanına attım.Kollarını bana dolamaya başladı.Onu daha tam olarak tanımıyordum ama yanımda yatmasına izin veriyordum.Kollarını belime dolayıp bana daha çok yaklaştı.Nefes alışverişini hissediyordum.Bende elimi onun sırtına koydum ve öylece uyuduk.

Sabah 11 gibi kalktığımda Kerem uyanmış dün gece uyuduğumuzda bana sarıldığı gibi sarılmış beni seyrediyordu.Gülümsediğimde gülümsedi ve kollarının arasından ayrılırken "Dün gece çok rahat uyudum"dedi."Bende"diyerek karşılık verdim ve kapıdan hizmetçiye kahvaltı için seslendim.