CHAPTER II: Broken hearts

10 0 0
                                    

KATE'S POV

Mahal na mahal parin ni Harvey si Violet at alam ko yun. Hindi naman ako manhid noh! Pero i just wanted to be with him kahit na pinagpipilitan ko nalang ang sarili ko sa kanya. Dito ako masaya. Sa piling niya ako liligaya. So kahit Kapatid ko siya ay aagawin ko sa kanya ang lalaking minamahal niya at minamahal ko din.

Im sorry but im always selfish. I always got what i wanted thats why i got Harvey. Siyempre may secret akong ginamit para mapasaakin siya. Yeah! I know Im bad but who cares. This is just me.

Ding dong....ding dong....

"honey...may nagdodorbel paki tingin naman kung sino...baka yung mga paper works ko na yan."

"okay"

sumunod agad ako kay Harvey sa pinto kasi naman napipi na ata. Di na nag salita ei.

" honey sino yan?" o_O

o_O ganyan yung itsura naming dalawa ni Harvey.

"viviolet?" nasabi din sa wakas ni Harvey. Kala ko napipi na.

Ito na nga ba ang kinatatakutan ko...Ang pag babalik ng babaeng tunay na minamahal ni Harvey. Malapit na siyang mahulog sa akin. Bakit ngayon kapa bumalik. Im sorry but I wont let you get Harvey. Hes mine and only mine.

o_O ganyan din itsura ni Violet lalo na nung lumabas na ako at agad na pumulupot sa leeg ni Harvey.

"anong...ginagawa mo dito? Harvey? may hindi ba ako alam?" tanong ni Violet...

ako na ang sumagot tagal ni Harvey sumagot ei.

"im sorry Violet but im living with Harvey...hes my fiance....right Harvey?" binigyan ko si Harvey ng umoo ka! kapag hindi ka umoo sisirain ko buhay mo look.

"Yeah! shes my fiance...am sorry!"

good boy! marunong naman palang sumang ayon ang mokong na to ei...subukan niya lang na humindi at masisira talaga ang buhay niya! hahahaha! evil me!

" ahhh...sorry kung naistorbo ko kayo...sige aalis na ako...nga pala pasalubong ko...eto din yung sayo...(inabot niya sa akin yung isa niya pang dalang paper bag...dalawa kasi yun bale tig isa kami ni Harvey) congratulation ate Katie...ingatan mo ate ko ha! kung hindi patay ka sakin!"

sabi niya yun bago siya umalis. Naka smile pa siya... Akala ko iiyak siya tapos mag wawala na dito. Sasabunutan ako at sasabihan ng "mang aagaw ka" well hindi ganun ang nangyari... hanga talaga ako sa batang yun. Napaka lakas ng loob. Di man lang nakitaan ng kahit na konting sign na nasasaktan siya. Parang masayang masaya pa siya para samin. Haizt ...kala ko pa naman ako na ang best actress dito...tinalo pa nga niya ako...

Pumasok na ako ulit at saka ko binuksan ang paper bags. Wow! ang ganda namang shoes nito...yung itsura niya stelleto na cute na kulay pink! Alam niya talaga kung ano ang gusto ko.

HARVEY'S POV

Ding dong....ding dong...

"honey...may nagdodoorbel. Paki tingin naman kung sino. Baka yung paper works ko na yan"

" okay"

hay! daig ko pa alila nito. Pag may gusto siya agad niya akong inuutusan tapos pag di ko sinunod parang batang nag mamaktol.

Tinungo ko ang pinto kahit labag sa kaooban ko. May magagawa ba ako? Kahit ayaw ko, kelangan ko pading sumunod.

pag bukas ko o_O..nakita ko si...

"honey...sino yan?'

ay lintik biglang dumating at pumulupot agad sakin.

" anong ginagawa mo dito? Harvey? may hindi ba ako alam?"

anong isasagot ko? aamin ba ako o sasabihin ko ang totoo? teka pareho lang yun diba? ahhhh gulong gulo na ako.

" im sorry Violet but im living with Harvey...hes my fiance...right Harvey? "

ang lakas din ng loob ng babaeng to. Fiance daw niya ako samantalang di nga ako nag propose sa kanya. Binigyan pa niya ako ng " umoo ka. kung hindi sisirain ko buhay mo look" grabe talaga ang babaeng ito.

"yeah..shes my fiance am sorry"

"ahhh...sorry kung naistorbo ko kayo...sige aalis na ako...nga pala..pasalubong ko....(inabot niya sa akin yung isang paper bag tapos yung isa inabot niya kay katie) congratulation ate Katie...ingatan mo ate ko ha! king hindi lagot ka sakin..."

tapos nun...umalis na siya...wala na tuluyan na niya akong iiwan....teka...ate?

"katie! magkapatid kayo ni Violet?"

VIOLET'S POV

wala na ba talagang "happily ever after sa love story natin? o sadyang hindi lang ikaw ang prince charming ko?" Hay......

Isang mahabang buntong hininga ang pinakawalan ko. Baka nga hindi ako ang Princess sa story na to at isa lang talaga akong "damsel in distress"

buntong hininga ulit. Hingang malalim....

inhale...exhale...

tama na nga ang drama! Sabi nga diba..."never say die! and tommorow is another day" so tommorow i will be fine...i hope so...maybe i wont be desame anymore because im in a deep pain but i can handle myself. I dont want to cry because of a man who just dump me. I will be fine. I know i will be. Im strong. Strong enough to be crying alone.

I need to go to a place where i can relax and forget everything that had happen between me and the man i love the most who just broke my heart.

I need to go to a place where i can contemplate. I need fix myself from this broken feeling. I want to forget him as soon as i can.

Umalis ako nang syudad. Pumunta ako sa isang lugar kung saan sigurado akong makakapag relax ako ng husto. Sa lugar kung saan ako lumaki.

Hands DownTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon