➖5➖

15 3 0
                                    

"Hij is weg." hoorde ik daarna iemand onverwachts zeggen, ik schrik en draai me om. "Hoe weet jij dat nu?" vroeg ik aan Norman. "Ik zat in het kantoor d'r straks en zag hem vertrekken naar buiten." vertelde Norman terug. "Zonder auto?" vroeg ik terug kijkend naar de auto die op de oprit stond. Norman knikte en zei "Je kan even bij ons komen, want alleen zitten in je kamer is ook niet al te gezellig.", ik staar hem even aan en zei "Ja, is goed.". Norman en ik gingen samen de trap op naar het huis en we gingen naar binnen.

"Wil je iets te drinken hebben?" vroeg Norman met een glimlach, ik schud mijn hoofd en zei "Nee dankje.", "We kunnen in de zetel gaan zitten?" vroeg Norman daarna. "Is goed." zei ik terug terwijl Norman en ik in de zetel gingen zitten.

"Ik zie dat je goede vrienden bent met Emma." vertelde Norman plots en ik wist niet hoe ik direct kon reageren "Ik-k denk het." zei ik terug. Ik bekijk Normans gezicht beter en zie een glimlach verschijnen. "Waarom de glimlach?" vroeg ik terug. "Deed ik dat?" vroeg hij terug nonchalant.

Ik knikte en vroeg terwijl ik de woonkamer bewonderde "Hoelang wonen jullie hier al?"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ik knikte en vroeg terwijl ik de woonkamer bewonderde "Hoelang wonen jullie hier al?". "Misschien 5 of 6 maanden." antwoordde Norman terug.

Ik wil knikken maar dan vraagt Norman "Hou je van je vader?", "Tuurlijk, hij is mijn vader. Ik hou van hem." zei ik niet-begrijpend waarom hij die vraag stelde. "Hou jij van je vader?" vroeg ik terug. Als ik in Normans ogen kijk zie ik iets veranderen terwijl hij zei "Mijn vader was verongelukt in een accident.", "Het spijt me voor je." zei ik terwijl ik met mijn hand op zijn rug klop. Norman kijkt me aan, maar zegt niets tot dat hij werd onderbroken door een stem. "Norman, ik ben terug thuis."

Checking InWhere stories live. Discover now