My prom with Shawn Mendes

23

We gaan uit het ziekenhuis. We zijn verzorgt aan onze verwondingen. Gelukkig is hij opgepakt. Ik vind het erg dat het mijn broer is maar hoe hij doet is hij niet mijn broer. Ik moet het vergeten.. Het achter mij laten... We keren terug naar huis. Ik heb slaap nodig. Ik word gebeld en schrik van het geluid. Mijn vader! OMG het is zijn verjaardag! Juist! Ik neem de telefoon op.
"Hey pap! Ik wilde je nog bellen om je te feliciteren."
"Bella..."
"Bart? Waar is pap?"
"Wel.. Euh.. Ik moet je iets zeggen."
Bart is de broer van men vader waar we niet veel contact mee hebben. Ik vind het raar dat hij mij belt met de telefoon van men vader terwijl ze niet heel goed overeen komen.
"Wat is er?" Vraag ik zacht.
"Kan je morgen komen?"
"Bart... Dat gaat niet.. Ik heb school. Zeg me gewoon wat er is."
"Dat gaat niet... Kom dan woensdag.."
"Oke dan heb ik toch geen school donderdag tot zondag dan kan ik langer blijven."
"Oke het is misschien het best dat je langer blijft..." Zegt Bart met een gebroken stem. De verbinding word verbroken aan de andere kant van de lijn. Ik wil weten wat er is...
"Wat is er?" Vraagt Shawn.
"Het was de broer van men adoptie vader er is iets mis.."
Toen mijn ouders overleden kreeg ik pleegouders. Mijn broer wilde aan zijn 25 alleen wonen en ik moest mee. Ik had nog contact met men pleegouders maar verminderde door hier te gaan wonen. Ik hou zoveel van hen. Alles wat ze hebben gedaan voor mij was uit liefde. Het zijn echt de beste pleegouders die je kan wensen.
"Hoe weet je dat zo zeker?" Vraagt Shawn.
"Mijn vader en Bart komen niet goed overeen. Bart was jaloers op mijn vader.. Hij had een grote carrière en Bart was daar jaloers om dat hij er alles aan deed om het te verpesten.."
"We zien het woensdag wel.." Zegt Shawn en drukt een kus op mijn hoofd..