My prom with Shawn Mendes

18

"Ga naar de kelder!" Schreeuwt hij en verlaat de kamer. Ik kijk rond en onderzoek alle deuren. Onder de trap is er een deur. Ik open hem voorzichtig en ga naar binnen. Het is er donker dus ik zoek naar een lichtknop. Opzij aan de deur is er een knopje. Ik druk erop en er brand een lichtje. Ik ga met een trap naar beneden. Er staan ijzeren rekken en er staan overal spullen op. Er ligt een oud boek die bedekt is met stof. Ik neem hem bast en blaas het stof weg.
'Gerard brenner.' Staat erop geschreven in sierlijke letters.
Gek? Hij heeft dezelfde achternaam of mij. Ik open het boekje. Het is een dagboek.
'1 december 1933'
"Ik liep naar het winkeltje en zag een geweldig mooie vrouw achter de kassa staan. Ze had die mooie lange zwarte haren die mooi golvend over haar schouders rustten. Die fel blauwe mooie ogen en haar rood gekleurde lippen. Ze had een prachtige glimlach."

Er valt een foto uit het boekje. Ik raap het op. Er staat een vrouw op met een kleine jongen op.
Omg! Dat is papa! Samen.. Omg samen met oma. Dit is het boekje van opa.
Waarom ligt het hier? Ik voel tranen over mijn wangen glijden. Ik voel getril in mijn zak. Mijn telefoon! Ik heb mijn telefoon bij! Ik neem hem uit en zie Shawn zijn naam op mijn scherm staan.

"Bella?! Bella!"

"Shawn!"

"Waar ben je?? Gaat het goed? Wat is er?"

"Ik weet het niet. Ik ben in een oud huis. Lucas stond buiten en nam mij mee. Ik zit in de kelder en ik zag een boek. Het is van mijn opa Shawn."

"Gaat het goed?"

"Ja, paar schaafwonden en lichte pijn."

"Hij heeft je pijn gedaan?!"

"Shawn het gaat goed."

"Bella! Het gaa...."

"Shawn?" Onderbreek ik hem.

"Wat is er?"

"Ik dacht.. Ik dacht dat je mij niet ging zoeken..."

"Tuurlijk kom ik je zoeken! Ik hou van je! Fucking heel veel! Ik wil je niet kwijt! Ik kan niet leven zonder je. Ik ga er alles aandoen om je te zoeken!" Zegt hij.

"Bel! Tegen wie praat je!" Hoor ik Lucas roepen.

"Tegen mijzelf ik vroeg mij af wat ik ga maken voor je." Zeg ik.

"Doe door! Ik wil eten!"

"Ik kom zo even verder zoeken." Zeg ik en ik hoor de deur dichtgaan.

"Ik moet gaan." Zeg ik tegen Shawn.

"Als hij je nog een keer aanraakt doe ik hem wat! Ik kom je zoeken. Ik hou van je Bella."

"Ik ook van jou Shawn." Zeg ik zacht en laat een traan over mijn wang glijden. Ik leg af en steek mijn telefoon weer weg.
Ik neem het boekje en steek hem onder mijn t-shirt om mijn rug zodat Lucas het niet ziet. Ik kijk rond en neem de eerste pot die ik zie. Het is een conserve van ravioli. Ik herinner mij goed dat opa elke dag wel ravioli at. Hij was er dol op. Zou dit zijn huis zijn?
Ik ga naar boven met het blik en doe het licht uit.

Ik open het blik en giet het uit in een pan. Ik zet de pan op het vuur. Als het warm is zet ik de pot van het vuur en doe ik de ravioli in een bord. Ik neem het bord mee en ga naar Lucas die in de zetel zit.

"Hier" zeg ik en geef hem het bord.

"Mag ik iets vragen?"

"Als je daarna je bek houd ja."

"Is dit het huis van oma en opa?"