Bölüm 1
Gözleri az önce ayakkabı mağazasından çıkan genç adamın arka cebindeki cüzdanındaydı. Gözleri parladı. Aklından yine sinsi planları geçiyordu ve bu düşünceler onu gülümsetiyordu. Az sonra yapacağı manyakça şey için şimdiden heyecanlı ve mutluydu. Her defasında yaptığı gibi bu defa da eğlenmek için bir fırsat çıkmıştı karşısına. Hayat onu hiç üzmemiş hep mutlu etmişti. Zaten onun doğasında vardı mutluluk. Mutluluk duygusunun tersini yaşadığını hatırlamıyordu pek..
Arkadaşı onun nereye baktığını ve gözlerindeki yaramaz ışıltıları görünce "Yine mi?" diye sormadan edemedi.
Yüzündeki gülümsemeyle "Sen beni arka sokakta bekle tamam mı?" dedi. Adımlarını hızlandırdı.
Kalabalık caddenin ortasında avını gözden kaybetmemek için dikkatle izliyordu. Arkadaşının arkasından "Dikkatli ol güçlü birine benziyor," dediğini duydu. İçinden güçlü olsa ne yazar ki diye geçirirken koşmada ondan daha hızlısının zor bulunacağını biliyordu.
Birkaç insan önünden geçip avını görmesini engellese de o yine de oluşan insan duvarını aşıp dikkatini toplamayı başardı. Avı caddenin sonundaki sokağa yaklaştığında adımlarını hızlandırdı. Hava kapalı ve kasvetliydi. İnsanlar yağmura yakalanmamak için hızlı hızlı adımlarla yürürlerken karşıdan gören bir kişi onun da yağmurdan kaçtığını zannederdi ama onun hızlı yürümesinin sebebi çok başkaydı..
Avından yani genç adamdan sadece birkaç metre uzakta durduğunda derin bir nefes aldı ve gözleri genç adamın arka cebindeki cüzdanda bu defa koşmaya başladı. Koştuğu sırada elini cüzdanı almak için hazırlamış, adamın cebine doğru uzatmıştı bile. Genç adam ne olduğunu anlamamıştı, her şey iki saniye içinde olup bitmişti bile. Önce arka bacağına bir şeyler değdiğini hissetmişti, tam arkasını dönüp ne olduğunu anlamak için bakacaktı ki biri omzuna çarpıp önünde koşmaya başladı. Önce birinin yanlışlıkla çarptığını düşündü ama sonra arka cebindeki boşluğu ve önünde koşanın elindeki cüzdanını görünce her şeyi anladı. Şaşkınlıktan birkaç saniye durakalsa da ardından "Seni küçük hırsız," diye bağırıp cüzdanını çalan kişinin arkasından koşmaya başladı. Bir yandan insanları eliyle itip bir yandan da "Tutun şunu hırsız var," diye bağırıyordu.
Elindeki cüzdanla arkadaşının onu beklediği sokağa doğru hızla koşuyordu. Çok hızlı ve iyi koştuğunun farkındaydı ama cüzdanını çaldığı genç adamın da ondan kalır yanı yoktu. Caddeyi koşarak geçip bir sokağa girdiğinde onun da hızla koşan ayak seslerini duyabiliyordu artık. Neyse ki sokak çok uzun değildi. Hemen önüne çıkan ilk sokağa dalıp izini kaybettirmek istiyordu. Neyse ki şansı yine yaver gitmişti. Az ileride siyah bir arabanın arka kapısı açık park halde durduğunu görünce elindeki cüzdanı yere fırlatıp arabaya doğru koştu. Arabanın içi boştu. Arka koltuğa oturup kapıyı arkasından kapattıktan sonra başını eğdi ve kimsenin onu görmediğinden emin olduktan sonra nefesinin düzene girmesini bekledi. Zaten sokak boştu sadece az ilerideki marketin içinde birkaç kişi olduğunu görüyordu. Arabanın sahibinin o kişilerden biri olduğunu tahmin etti, birazdan gelip arabasına binecekti. Büyük ihtimalle sigarasını bittiğini fark edip sigara almak için durmuştu. Ama salak neden arka kapısını açmıştı ki? Farkında değil miydi acaba?
Uzandığı arka koltukta başını hafifçe eğip arka camdan sokağa baktı. Genç adamın elinde cüzdanıyla sokağın başında olduğunu gördü. Cüzdanının içini kontrol ediyordu eksik bir şeyi var mı diye. Güldü. "Ben senin paranı ne yapayım senin verdiğin eğlence bana yeter," diyerek başını yeniden eğdi. Genç adamın onu görmesini istemiyordu. Karakol falan hiç çekemezdi şimdi.
Birkaç derin nefes alıp arabadan inip arkadaşının yanına gitmek için genç adamın oradan gitmesini beklerken hiç beklemediği bir şey oldu. Arabanın sahibi olan bir başka genç o daha arabadan inmeye fırsat bulmadan marketten çıkıp arabanın önünde durdu. Ne yapacağım şimdi? diye sordu kendine. Nasıl inecekti arabadan?
