Το επομενο πρωί ξυπναω απο το τηλέφωνο που χτυπάει ασταμάτητα.
Σηκωνομαι βαριεστημενα μέχρι το σαλόνι και χωρίς να δω ποιος με καλεί το σηκώνω.
«Παρακαλω;» λέω σαν 60χρονος νταλικερης
«Τι παρακαλας μαρι;Που είσαι γαμωτο;ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ;» φωνάζει απο την άλλη γραμμή η κολλητή μου,η Ντίνα.
«Σπιτι είμαι γαμω την ατυχία μου,τι θες;» λέω έτοιμη να κάνω φόνο που με ξύπνησε
«Τι σπίτι ρε μαλακα με δουλεύεις;ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΗΗ HELLOO?ΤΣΑΚΙΣΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑ» απαντάει εκείνη και μένω στήλη άλατος
Απανταω βιαστικά και τρέχω μέχρι το δωμάτιο, σκουντουφλωντας στα έπιπλα τριγύρω.
Αφού βάλω οτι βρω μπροστά μου,παίρνω το κινητό και τα κλειδιά μου και φεύγω.
Έπειτα τρεχω μεχρι την στάση και αφού δεν βλέπω κανένα λεοφωρειο εδω τριγύρω,μπαίνω σε ενα ταξί.
Μόλις φτάσω στην σχολή,πληρώνω τον οδηγό και τρέχω σαν τρελή στο εσωτερικό της.
Ανοίγω την πόρτα της αίθουσας και όλα τα ματια πέφτουν πανω μου,καθώς και του καθηγητή μας.
«Σταματιου καθυστερησες για αλλη μια φορά.Να μην υπάρξει επόμενη.Προς το παρόν κάθισε στην θέση σου.» μου λέει ο καθηγητης και κάθομαι βιαστικά σε μια κενή θέση.
Μας μοιράζει τις κόλλες και αρχίζω να γράφω.
Όταν τελειωνω, η ωρα είναι ηδη 12 οποτε αποφασιζω να πάω για καφέ με την κολλητή μου.
«Τι θα γίνει σήμερα;Όλη την μέρα στον κοσμο σου θα είσαι;» ρωτάει και συνεχιζω να κοιταω το άπειρο
«Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό,δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχά κοιτώ.Όσο και να με πειράζει μόνο αυτό θα πω,
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ...» σιγοτραγουδω τους στιχους της Πέγκυ Ζήνα που έχουν σημαδέψει εδώ και καιρό την ζωή μου
«Γαμω την καψουρα!Παλι τον Χρηστάκη σκέφτεσαι;» ρωτάει και βγαινω απο τις σκέψεις μου
«Εε;» την κοιτάζω περίεργα
«Τι εε;Παλι τον Χρηστάκη λέω σκέφτεσαι;» υψώνει το φρύδι της
«Υπηρχε περιπτωση να μην το κανω;Αφού με ξέρεις ρε Ντινακι» απανταω
«Δεν κανεις όμως προσπάθεια να το κόψεις.Είσαι εκεί,ακόμα,κολλημένη μαζί του» με κοιτάει έντονα
«ΚΑΙ μαζι του.» την διορθωνω «Αλλα και παλι.Δεν είναι ευκολο ρε Ντίνα.Τοσα χρόνια σχέσης και να κανει κάτι τέτοιο;» συνεχιζω
CZYTASZ
Broken Hearts(On Hold)
Fanfiction«Κάποιοι άνθρωποι μπαίνουν στην ζωή σου ξαφνικά και φεύγουν παίρνοντας μαζί τους ότι πολυτιμότερο έχεις.Στην περίπτωση μου, την ευτυχία μου. Όλοι κάποια στιγμή της ζωής τους πληγώνονται,αλλά εγώ όχι μόνο πληγώθηκα,άδειασα..» Τι γίνεται όταν η μοίρα...
