Hayallimdeki BEY

Ben Kaşındım.

-Kucağa alıştın galiba

-galiba deyip kıkırdadım.

-daha kalmak istermisin?

-hıhı.

-peki ozaman pjamanı giyde gel 

üzgün bakışı atıp dudaklarımı büzdüm.

kucağından indim.

denizin odası olarak planladığımız odaya çıkıp buketin elime tutuşturduğu kıyafeti yatağa attım inşAllah düzgün birşeyler vermiştir.

pjamayı açtığımda şok ben yok ben yani ahhh! buket aahhh! vere vere bunu mu verdin.

başka çarem olmadığı için giydim ve aşağı indim.

-öhööömmm! deniz bana kaşları çatık bakarken kendine gelip çapkın bir sırıtış attıktan sonra kahlaha atmaya başladı

-gülme ya! fazla gömleğin varmı ?

-gömlek! kahkaha atmaya tekrar etti.

-evet evede gidebilirim hemen deyip kapıya doğru ilerledim.

oturduğu yerden kalkıp önüme geçti kaşlarını çatarak;

-bu haldemi? bugün olanları biliyorsun üstelik o olay sabah oldu akşam duymak bile istemiyorum bekle beni arabada olucaktı.

evin kapısını açıp hızla çıktı bende arkasından kahkahalar atıyordum.

elinde gömlekle gelmiş hala kaşları çatık bir parça deniz görüyordum sanırım. :)

hemen yanına gidip çatık kaşlarını düzelttim

-kıskanman geçtiyse gömleği alabilirmiyim canısı?

sırıttı.

-tamam al çabuk giy komşular görmeden 

-tamam.

-bende perdeleri kapatıyım sonra yemek yeriz sonrada film izleriz.

-hıhı.

yukarı çıkıp gömleği üstüme geçirdim.

aşağı inerken deniz çok güzel bakıyordu ve tabi çapkın sırıtışıda yüzünden eksik olmuyordu maşAllah!

Yemek masası çok güzel olmuştu bu kadar abartmasına gerek yoktu aslında.

ayrıca ne ara yapmıştı bunları gömlek diz kapağımın üstündeydi ama kıskanılacak kadar gibi değildi çok tatlı olmuştu.

mum falan kırmızılık ağır basıyordu bu bana çok uzak bir terim bir süpriz bu kadarı fazla sadece içinden ne geliyorsa onu söylese belkide dünyanın en güzel cümlelerindendi.

masaya oturunca deniz;

-nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama ben seni sevmiyorum şimdiye kadar seni kandırdım ama hepsi sevgilimin ve senin şu dedikoducu arkadaşların beni zorladılar inan anlatmayı denedim ama yapamadım üzülmenden korktum şaka şaka böyle birşey demedi tabiki sizleri şöyle bir kandırayım dedim umarım kızmamışsınızdır :/

-nasıl söyleyeceğimi gerçekten bilmiyorum ama şunu biliyorum ki ben seni gerçekten seviyorum bak Anı ben böyle aşk sözcüklerini şakıyan biri değilim o yüzden içimden geçenleri söylemek istiyorum sana, sen bana hayatımı veriyorsun bana nefes almamı sağlıyorsun sanki bu hayatta sen olmasan pat diye nefesim kesilecek sanıyorum ama sonuçta sen yaşıyorsun ama bu sefer benden uzak olunca da  yaşıyorum ama bu seferde kalp krizi geçirmiş de ambulansta komaya girmiş gibi hissediyorum hatırlıyormusun? ben senin elini tuttuğumda hödük deyip kaçmıştım ve tabi ilk karşılaşmamızda da kaçtığında kendimi uçurumdan atan ama ölmeyen gibi hissettim burak sayesinde sana biraz daha yakınlaştım ama hala eksiğim çünkü sevgili değiliz öyle değilmi Anı? ama artık hem beni hem kendimi tamamlamak istiyorum eğer sende istersen sensiz birşey yapmak istemiyorum yapamıyorum bile bir yarımı sen tamamlarmısın?

-aslında bende bişeyleri yapamıyorum desene ortak yönümüz var ve tabi birde bende seni seviyorum o gün şaşkınlığımdan ve aşkımdan kaçtığım doğrudur bende kendimi senden uzak olunca ölmüş gibi hissediyorum ve cevabın malesef hayır ki EVETTTT!!!!

-Gerçekten böyle hayır mı diyeceksin.

üzgün gözlerle bakarken ben kahkahalar içinde boğuluyordum.

bir an jetonu hala düşmedimi düşünmedim değil ki sonradan jeton düştü çok mutluydu ve tabi bende mutluydum bir an sandalyeden inip beni kucağıma aldı evin içinde kahkahalar dolmuştu sanırsınız çocuklarını öğrenen aile gibi çok mutluyduk tabi fazla sürmedi çünkü kapı çaldı bu saate kimdi bu ya AllahAllah kucağında beni de kapıya götüren deniz hala kahkaha atıyordu onun gülüşü bu dünyanın en güzel şarkısıydı. kapıyı açtığımızda....