Moje drzwi zawsze zamknięte
Wzmocnione łańcuchem cierpień
Nie dopuszczają do mnie zranień
Jednak
Moje drzwi są już poniszczone
Za dużo bólu chciało się przedostać
Coraz więcej smutku kumuluje się przed drzwiami
Niedługo zaatakuje
Zostanę wtedy bezbronny
Boję się
Drzwi, proszę wytrzymajcie jeszcze trochę
Ja nie chcę, żyć na szaro
Rozpaczliwie błagam, wytrzymajcie
CZYTASZ
To czego nie mogę powiedzieć
PoesíaTo jest to co siedzi mi w głowie. To za co zostanę odrzucony. To o czym myślę cały czas. Zbiór moich myśli. Streszczenie mojej twórczości i wiedzy. Mój sposób na wyrażenie siebie.
