black kitten //muke

nyan

Nyan: Japonca

"Ne?" Luke hala olanları anlayamamış bir şekilde mırıldandı.

Michael battaniyeyi yüzünü de kapatacak şekilde çekip yerdeki sarışın çocuğa sırtını döndü. "Bana bakma"

Luke sendeleyerek ayağa kalkmaya çalıştı. "M-michael?" diye sordu şüpheli bir sesle. Battaniyenin altındaki çocuk tekrar kediye dönüşmek istercesine kıvrıldı.

"Michael, b-bu sen misin?" dedi Luke, ona doğru ilerleyip battaniyeyi çekerek başının ortaya çıkmasını sağladı. Yataktaki çocuk yeşil gözlerini yavaş yavaş aralayarak ona anlamsız bakışlar atan sarışın çocuğa baktı.

"Açıklasam da inanmazsın." diye inledi tekrar üstünü örtmek için elini uzatırken. Ancak battaniyeyi tam kavradığında tırnaklarının hala sivri olduğunu fark ettiğinde yırtmamak için bırakması gerekmişti.

Michael iç çekip yatakta doğruldu. Gözlerini Luke'a çevirdiğinde, ona olan bakışlarının hala sorgulayıcı olduğunu gördü. "Lütfen battaniyeyi bırakır mısın?" diye mırıldandı. "Tamamen çıplağım ve üşüyorum."

"Pekala." Luke yatağın kenarına oturuyordu. "Neler olduğunu açıklayacak mısın?"

"Tasmam." dedi Michael, hala boynunda duran kırmızı tasmasını işaret etti. "Normalde kediye ya da insana dönüşmemi kontrol edebiliyordum ama sanırım bir şeyleri bozulmuş-"

"Bir saniye. Yani istediğin zaman şekil değiştirebiliyor musun?"

Michael kafasını sallayarak onayladı. "Ama sadece kedi ve insan olarak."

Luke elini uzatıp tasmanın ucundan sarkan "Michael" yazısına dokunduğunda siyah saçlı çocuk ister istemez ürperdi. "Pekala, büyü gibi şeylere inanırım o yüzden sana da inanıyorum."

Michael sevinçle derin bir nefes aldı. "Teşekkür ederim."

"Ama... Bu hala neden kulaklarının olmadığını açıklamıyor."

"Ne?" Michael tiz bir sesle bağırıp ellerini kulaklarının bulunması gereken yere, başının iki yanına götürdü. Ancak kulakları orada değildi. Bir küfür mırıldanıp odadaki boy aynasının önüne koştu.

Saçlarını karıştırdı ve iki siyah kedi kulağının başının üstünde olduğunu fark etti. Tırnakları da olması gerekenden daha uzun ve üçgenimsi bir şekilde sivriydi. Korkuyla yüzünün ve bedeninin geri kalanını inceledi, tek bir şey hariç her şey normaldi...

Tam kuyruk sokumundan çıkan uzun, siyah kedi kuyruğu neredeyse ensesine değiyordu. Michael kuyruğunu kontrol edebildiğini fark etse de hala büyük bir şokla aynadaki yansımasına bakıyor, bunun gerçek olamayacağini düşünüyordu.

"Um, şey, Michael?" diye seslendi Luke.

Siyah saçlı çocuk arkasını döndüğünde sarışının elleriyle kendi gözlerini kapatmış olduğunu gördü. "Ne oldu?"

"Üzerine bir şeyler giyer misin lütfen?"

Michael kıkırdadı. "Uh, pekala."

~
Gelecek bölümlerde neler olur kurgulamadım ama akışına bırakacağım galiba.