Nasza główna bohaterka, Ana, przeprowadza się z Polski do Japonii by studiować muzykę. Więc zapisała się do szkoły Saotome Gakuen (w której uczą same gwiazdy Japonii). Ana poznaje dużo przyjaciół, a także kilku wrogów.
...Quartet Night... Nie, tylko nie oni...jak byłam mała musieli sie mną opiekować...ugh nigdy nie zapomnę jak Reiji mnie wrzucił do basenu...a miałam zaledwie 4 lata. Pociągnęłam Nanami z nadgarstek w przeciwną stronę od NICH.
-Nanami! Chodź popływać!
-Dobrze! Już idę!
Poszłyśmy w stronę basenu.
-Na bombę!!!-krzyknęłam, po czym wskoczyłam do basenu-Nanami? Czemu nie wchodzisz?! -Ee...już wchodzę...
Wygłupiałyśmy się, nurkowałyśmy itd. Postanowiłyśmy, że będziemy się opalać. Nanami leży na plecach i śpi... ja leżę na brzuchu i czytam książkę. Zasnęłam po 5 rozdziale.
Jakiś czas później
Poczułam silne męskie ramiona na swojej tali. Spojrzałam w górę i zobaczyłam burzę biało-szarych włosów.
Ranmaru-pomyślałam
Wziął mnie na ręce i niósł gdzieś...rozpędził się, skoczył do góry i poczułam chlor. Otworzyłam oczy jak poparzona. Ten idiota wskoczył ze mną do wody.
-Ana!!-usłyszałam radosny głos Reiji'ego. -Hej Aiko-usłyszałam Ai -Ale wyrosła!-Camus -Wyładniałaś...MŁODA-Ranmaru -Odczepicie się?!-zgromiłam ich spojrzeniem -Chyba nie...-Ai -Czemu?! -Bo w dupie nie ma dżemu!-Camus -Aha...?
Wyszłam z wody i ruszyłam w stronę naszego "obozu". Usiadłam na ręczniku i patrzyłam jak dzieci się bawią w berka. Po chwili obudziła się Nanami. Spojrzała na mnie i wybuchła śmiechem, zapewne wyglądam jak mokry kot albo gorzej. Zgromiłam ją spojrzeniem i zaczęłam pakować swoje rzeczy.
-Już idziecie?-Ai -Tak... -Czemu?-Reiji -Tak jakoś... -A podasz numer telefonu...??-Ranmaru -Po co ci?! -Żeby się skontaktować? -Oke *numer telefonu* to pa!-krzyknęłam, wsiadłyśmy na motor i wróciliśmy do akademika.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ I jak?? Przepraszam że mnie nie było. Do następnego 😀
