"Σου αρέσει. Τέλος."
Είπε περισσότερο στον εαυτό της πάρα σε εμένα γεμάτη περιφάνια που ανακάλυψε τα συναισθήματα μου.
"Είμαστε συγκάτοικοι Mia!"
Την μάλωσα.
"Στο μέλλον ίσως κάτι παραπάνω.."
Είπε τραγουδιστά.
Την μισώ. Μα φυσικά την αγαπώ.
"Όλο βλακείες...Θα πεις επιτέλους τι έγινε σήμερα;"
Είπα γεμάτη αγωνία.
Μόλις μου είπε τι ακριβώς έγινε ήθελα να του χώσω μια μπουνιά στα μούτρα.
"Ο ηλίθιος..στοίχημα δεν είχε καν δουλειά να κάνει, μου είπε να πάω σήμερα εκεί μόνο και μόνο γιατί ήξερε πως θα ερχόταν o Ethan,για να μου την σπάσει.."
Είπα ενώ η Mia είχε μπουκωθεί με κουλουράκια στο στόμα.
Σήκωσε το χέρι της για να περιμένω μέχρι να καταπιεί.
"Το ξέρω, γι αυτό και εγώ έπιασα και του είπα πως από εδώ και πέρα θα πρέπει να ρώτα και εσένα αν μπορείς τις ώρες που θέλεις γιατί θα έχεις και τον Ethan τώρα.."
Είπε ακόμα μασουλώντας.
"Και τι είπε;"
Έπιασα ξαφνικά τον εαυτό μου να ενδιαφέρεται για το αν ζήλεψε.
"Ζήλεψε.."
Την άκουσα να λέει τραγουδηστά
ενώ πήρε στην χούφτα της τα δύο τελευταία κουλουράκια.
"Σιγά μην ζήλεψε κι όλας ο αναίσθητος.."
Είπα δήθεν αδιάφορα.
[..]
Είχε πάει μία τα μεσάνυχτα και η Mia ήταν ακόμα μαζί μου στον καναπέ και βλέπαμε τους τίτλους τέλους της ταινίας.
Όχι μία απλή ταινία όμως.
Μια ταινία τρόμου.
Τελευταία φορά που είδα έκανα μήνες να κοιμηθώ με άνεση στο κρεβατάκι μου.
Γι αυτό ποτέ δε βλέπω.
Να όμως που με τούμπαρε πάλι η άτιμη.
"Άντε να πηγαίνω και εγώ σιγά σιγά"
Είπε και σηκώθηκε απότομα από τον καναπέ.
Εγώ είχα μείνει ακόμα στην θέση μου και κοιτούσα με γουρλωμένα μάτια τα όνομα τον ηθοποιών να
πηγαινοέρχονται.
"Πρώτα βάζεις τον Σατανα στην τηλεόραση μου για να με τρομοκρατήσεις και μετά φεύγεις"
