-Συγγνώμη για την ενόχληση.
Με διέκοψε από το γράψιμο μου μια βαριά αντρική φωνή η οποία όμως ήχησε τόσο απαλή στα αυτιά μου.
-Ένα λεπτάκι μόνο.
Είπα χωρίς να αφήσω τον στυλό από τα χέρια μου και χωρίς να σηκώσω το κεφάλι μου, συνεχίζοντας να γράφω.
-Μα μ-
-Ένα.
Είπα πάλι σηκώνοντας τον δείκτη του αριστερού μου χεριού ψηλά, με σκημένο πάλι κεφάλι, χωρίς να ξανά αφήσω το στυλό.
Θα μου κόψει και την ροή.
Μπορούσα να τον ακούσω να χτυπά ρυθμικά το πόδι του στο πάτωμα ένδειξη αμηχανίας ή εκνευρισμού.
Λογικά το δεύτερο.
Αρχίζει να μου την σπάει αυτός ο ήχος.
-Πες το.
Είπα σηκώνοντας το κεφάλι μου γεμάτη ενόχληση.
Όμως ξαφνικά αυτή η ενόχληση που κατείχε όλο μου το σώμα χάθηκε.
Νομίζω ερωτεύθηκα.
Δάφνη εσύ;
"Ν-ναι;"
Είπα αμήχανα αντικρίζοντας αυτό το όμορφο θέαμα.
Τραυλίζω; Μα γιατί τραυλίζω;
Δεν υπάρχει λόγος να τραυλίζω.
Και; Επειδή είναι όμορφος;Δεν υπάρχει λόγος να κάνω έτσι, μαλάκας είναι και αυτός όπως όλοι. Έρωτες και άλλες τέτοιες αηδ-
"Συγγνώμη και πάλι για την ενόχληση"
Είπε κοιτώντας αυτά που έγραφα πριν.
"Τι; Αυτά;"
Απάντησα κοιτώντας τα χαρτιά μου.
"Πφφ,αηδίες, τίποτα το σημαντικό. Μην ανησυχείς."
Είπα σαν να μην με ενοιαζαν καθόλου ενώ πριν λίγο καιγόμουν γι'αυτά και τα έκανα πέρα.
"Χαίρομαι"
Χαμογέλασε.
Τι όμορφο χαμόγελο.
Σκέφτηκα ενώ ακούμπησα τον αγκώνα μου στο θρανίο και έπειτα το πιγούνι στην παλάμη μου στηρίζοντας το κεφάλι μου, για να μπορώ να τον χαζεύω καλύτερα.
Τι μου συμβαίνει;
"Λοιπόν;"
Συμμαζεύτηκα και σοβαρεύτηκα.
Ώρα ήταν.
-Με λένε Ethan. Είδα την αγγελία και ήθελα να σε ρωτήσω άμα ψάχνεις ακόμα για συγκάτοικο; Γιατί, να ,ενδιαφέρομαι.
Είπε, ντροπαλά;
-Κοίτα δε ξέρω άμα ήσουν μπροστά την ώρα που έκανα την ανακοίνωση αλλά δε ψάχνω για γκόμενο αλλά για έναν απλό συγκάτοικο.
-Ξέρω,προστά ήμουνα.
Είπε γλύφοντας τα σαρκώδη χείλ-
" Mia άμα σκοπεύεις να φτάσεις έτσι το επτάρι θυμήσου πως έχουμε πει πως δεν εμπλέκουμε κανέναν άλλον στις φάρσες μας"
Είπα περιμένοντας την να σκάσει μύτη από καμιά γωνία.
Αλλά τίποτα.
"Εε;"
Τον άκουσα να λέει.
Ίσως τελικά να μην εμπλέκεται η Mia σε όλο αυτό.
"Ναι εντάξει Mia τα λέμεε"
Είπα και σήκωσα το χέρι μου και καλά χαιρετώντας την.
Γύρισε και κοίταξε πίσω του.
"Ω, τίποτα η φίλη μου η Mia πέρασε απέξω"
Ντράπηκα τόσο. Τι άλλο να έκανα;
"Εντάξει αν είναι έτσι,πάρε αυτή την διεύθυνση και να είσαι εκεί στις 5.Θα πάρω μία μικρή συνέντευξη από όλους. Χωρίς παρεξήγηση αλλά θέλω να ξέρω με τι άνθρωπο θα συγκατοικώ"
Είπα και του έδωσα ένα χαρτάκι με την διεύθυνση μου πάνω.
-Δε παρεξηγώ,δίκιο έχεις και εγώ το ίδιο θα έκανα. Λοιπόν τα λέμε στις πέντε.
-Εντάξει, τα λέμε.
Τον είδα να φεύγει από τη αίθουσα.
Ανεστέναξα και έκατσα πάλι στην θέση μου.
"Δε θα συγκατοικήσεις μαζί του."
Άκουσα την φωνή του Cameron και τινάχτηκα,τρόμαξα.
Από που πετάχτηκε τώρα αυτός;
"Και γιατί παρακαλώ;"
Είπα και με πλησίασε αρκετά, πολύ αρκετά.
"Σήμερα στις πέντε στο σπίτι μου"
Διέταξε και μου έκλεισε το μάτι. Έπειτα γέλασε.
Mr.Grey παίζεις βρώμικα,ξέρεις τι έχω να κάνω εκείνη την ώρα.
"Έχεις baby sitting"
Απάντησε στην σκέψη μου,λες και μπορούσε να με ακούσει.
Ένιωσα την ανάσα του να χαϊδεύει το σβέρκο μου και να ρίγος διαπέρασε όλο μου το σώμα.
_____
Είπα να βάλω σήμερα(ακόμα και αν είναι αργά, κάλλιο αργά παρά ποτέ ) σαν ένα δωράκι μιας και αύριο έχουμε σχολείο.. :/
Να γλυκάνω την πίκρα σας.
Λίγο μικρό βέβαια αλλά περιεκτικότατο;)
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΑΥΤΉ ΣΤΗΝ ΑΡΧΉ ΜΕ ΤΡΕΛΑΊΝΕΙ.
Ly❤
Sas euxaristw pou diavazete thn istoria mouu❤💜💜
