Defne Ve Ömer

Bölüm 17

Şu son iki ayda Defne ve Ömer için aynı geçiyordur ta ki o güne kadar
Sabah
Defne iki aydır uyuduğu Bebek odasının koltuğundan yine her sabahki gibi etrafı izlemeye başlamıştı

Defnenin gözünden
Yine bir sabah erken kalkıp yaklaşık iki aydır hasretine kaldığım kızımızın hayalini kuruyorum birazdan Ömer'de kalkar yine iki aydır olduğu gibi . Ömer kalktı ve her sabahki gibi yanıma gelip beni kontrol etti neyi düşündüğümü her sabahki gibi yine biliyordu bana kahvaltı hazırlayıp getirdikten sonra ilk kez uzun bir süre konuştuk yanıma geldi oturdu
Ömer: yine onun hayaliyle boş bir şekilde yaşıyoruz dimi ..
Ben sadece susmakla yetindim sonra konuşan yine o oldu
Ömer : hadi Defne üzüldüğünü biliyorum ama sağlıklı olman lazım senin 2 aydır sadece 1öğün yemek yiyorsun onunda yarısını yiyorsun hergün temizlenmek dışında bu odadan çıkmıyorsun ben defnemi eski defnemi özledim
Koluma yavaşça hadi işareti yapar gibi dokundu bense uzun bir zaman sonra ağzımı araladım ve konuşmaya başladım
Defne: bense o 3 ümüzün Mutlu anlarını özledim
Ömer gözlerini kapadı ve derin bir nefes çekti bende dercesine
Ömer:hadi benimle uzun bir aradan sonra ilk kez aşşağıda yemek ye Defne lütfen çok üzülüyorum bu haline
Defne: tamam
Sadece o kelimeyi söylemiştim Ömer ayağa kalktı ve elini uzattı ben de önce ayağa kalktım sonra bir an afallar gibi oldum o beni sıkı sıkı tuttu alışmadığımdan diye düşündüm aşşağıya indim uzunca bir süreden sonra ilk kez kahvaltı yapıcaktım Ömer benim için yumurta pişirmişti çok severdim ama o an yiyesim gelmedi vitaminimi içmekle yetindim Ömer bir terslik olduğunu anlamış gibi bana baktı o anda burnuma gelen yumurta kokusu midemi bulandırdı sağ elimdeki peçeteyi ağzıma götürdüm birden midem bulanmaya başladı Ömer bana sordu
Ömer: Defne istemiyorsan başka bir şey yapabilirim
Defne: çok gariptir ki yumurtayı severim ama bu gün hiç çekiçi gelmiyor
Sözümü bitirdikten sonra midemin bulantısından dolayı hızlıca çıkarmaya gittim döndüğümde Ömer beni kapıda bekliyordu endişeliydi
Ömer: Defne üstünü giyin bir doktora gidelim iyi gözükmüyorsun betin benzin atmış
Defne:evet gitsek iyi olur hiç iyi değilim
Ömer bana sarıldı ve kulağıma fısıldadı
Ömer: belki bir tane daha kızımız olur
Bense ona sarılmaya devam ettim hastaneye gidene kadar düşündüm ne güzel olurdu bir kızımız olsa hastanede benden kan tahlili istediler ve onun gibi şeyler ben çocuğumuzun olacağını hissetmiştim sanki doktor odaya geldi
Doktor: beni takip edin lütfen
Ömer elimi sıkı sıkı tutuyordu nereye gidiyorduk sonra doğum kontrolü yazan bir odaya girdik benim nerdeyse gözlerimden yaşlar boşalıcaktı geçen seferden duruma alışıktım beni yatırdılar ve karnıma jel sürdüler Ömer yanımda biliyordum dedi bende ona evet bende dedim
Doktor:tebrik ederim hamilesiniz Defne hanım
Benim gözümden yaşlar artık boşalıyordu doktor önemli şeyleri söyledi ve çıktı önce uzun bir süre birbirimize sarıldık 2 hafta sonra yeniden gelicektik Ömer karıma dokundu

Defne ayakkabılarını giymek için eyilirken Ömer yere eğildi ve defnenin ayakkabılarını giydirdi
Ömer: bu sefer izin veremem
Defne : bende
Ömer defneyi kucakladı
Defne: Ömer ne yapıyorsun hastanedeyiz
Ömer:bu sefer sana ben bakıcam
Defne: kilo almaya başlayınca taşıya bilecek misin bakalım ?
Ömer: hiç şüphem yok !