BÖLÜM 14

1.2K 41 2
                                    

Ömer'se doğru anı bekliyordur 🙏🏼🙏🏼🙏🏼
Defne 20 dakika sonra aşşağıya iner gözlerinin altı şişkin dağılmış saçlı bir şekilde bahçeye iner
Defne : neden bunu yaptın ,neden beni dinlemedin ?
Ömer kafasını kaldırır
Ömer: haklısın seni dinlemeliydim , ama inan bana benim bir suçum yok hatta ondan kurtulmaya bile çalıştım . Defne bana inanmak zorundasın
Defne Ömerin önündeki sandalyeyi çeker ve yavaşça oturur
Defne: inanıyorum zaten ama sen de bana inansaydın böyle olmazdı tabi gerçekten sevseydin !
Ömer ayağa kalkar defnenin yanına oturur
Ömer: saçmalama Defne sen benim sevmekten de ötemsin sana aşık oldum sende bana aşık oldun biz evlendik, çocuk bekliyoruz bundanda öte olabilir mi sence . Çok büyük bir hata taptığımı biliyorum ama sence beni seni sevmemekle suçlaman biraz fazla değil mi ?!
Defne: bilmiyorum ÖMER , BEN ARTIK DÜŞÜNEMİYOTUM MAFOLDUM NE DESEM ,NE  YAPSAM BİLMİYORUM ! BİLEMİYORUM !
Defne bağırır
Ömer: şşt tamam sakin ol , hata yaptım daha dikkat et kendine bağırıp çağırmamalısın, yavaş ol . Haklısın biliyorum
Defne: ben çok üzüldüm kendime hakim olamıyorum sen Nasıl sakin kalabiliyorsun anlamıyorum !!!
Ömer: öğrenirsin sakin ol şimdi yukarı çıkalım geçer
Ömer defneyi kaldırır ve odalarına giderken Ömer mutfağı görür yerde cam parçaları vardır Ömer defneyi güvenli tarafa alır ve yukarı çıkarlar
Ömer:eline ne oldu ? Sargı bezi getirim mi
Defne: yok bişey vurdum sadece
Ömer: Defne önemli bir şey olabilir , koluna ne oldu
Defne: kötü olmamış endişelenmene gerek yok
Ömer: Defne kanamış görmüyor musun ? Kesin nagihanla yukarıdayken oldu, gel bir bakim koluna
Defne : masaya vurdum abartma
Ömer: Defne bakim
Ömer bağırır
Defne : Ömer bana neden bağırıyorsun ben sana ısrarla bir şey yok dediğim halde Ömer neden ?!!!!?!?!
Defne aşşağıya iner kapının yanındaki çantasını alır ve evden çıkar Ömer aşşağıya inerken Defne gitmiştir bile , Ömer dudağını ısırıyordur ta ki arabanın sesini duyana kadar Ömer hızlıca pencereyi açar defneyi görür arabaya binmiş gidiyordur
Ömer :defneeee
Defne sadece ona bakar Ömer'de ondan hemen sonra arabasına biner defneyi takip eder Defne şirketine gidiyordur
Defne : Sema hanım odaya başka kimseyi sokma bu gün
Sema: tamam Defne hanım
Defne odasına girer eline bakar dokunur
Defne: ah acıdı
Defne dolabın yukarısısnda bulunan ilk yardım setini çıkarır elini sargı beziyle sarar
Defne:endişelenmekte haklı mıydı
Ömer şirkete çıkar defnenin kapısına yaklaşırken Sema onu durdurur
Sema: afedersiniz Ömer bey ama Defne hanım odasına kimsenin girmemesini  söyledi bana ben sözümde durmalıyım
Ömer:çok acil Sema anla beni
Sema : üzgünüm bana söyleneni yaparım Defne hanım çok üzgündü
Ömer : çok acil diyorum , önemli anla beni Sema ya
Sema: maalesef gitmelisiniz izin vermicem
Ömer: o Zaman bende burda otururum
Defne odasında masasında duran büyün eşyaları yere atar gürültü çıkar Ömer kendine hakim olamaz odaya aniden girer
Öner : Defnem
Sema: Ömer bey çıkın lütfen
Ömer: Sema çok önemli gerçekten girmeliyim
Ömer kapıyı kapatır defnenin yanına ilerler
Defne: beni mi takip ettin
Ömer :evet , Defne ne oldu sana kötü gözüküyorsun
Defne : iyiyim ben
Ömer : Defne yapma iyi görünmüyorsun , senin sık sık dinlenmen lazım 3 ayın kaldı . Hadi daha direnme iyi durmuyorsun eve gidelim
Defne : bilemiyorum , ne yapsam  . Sende iyi görünmüyorsun
Ömer: benden çok sen önemlisin Defne şimdi lütfen eve gidelim bana güven hadi
İkimizde dağıtıyoruz bu bir şeye yaramıyor hadi lütfen !
Defne: tamam direnmicem , gidelim !
Defne kalkmaya çalışır
Ömer:ay dur yardım edim yavaş yavaş
Ömer defneyi kaldırır Defne yerde çerçevesi kırılan Ömerin fotoğrafını almak için aşşağıya eğilmeye çalışırken Ömer defneyi tutar
Ömer: tamam ben alırım sen eğilme artık dikkat ediceksin bu sondu söz ver !.
Defne: söz o Zaman
Ömer resmi kaldırır üzerindeki cam parçalarını kenara koyar o sırada kapıdan biri girer, giren denizdir
Deniz: oo burayıda dağıtmışsınız siz küs değil miydiniz ya sabahki olayınız bitmiyor diye biliyordum bir birinizi Nasıl kandırdınız da yine karı koca rolleri oynuyorsunuz
Ömer: gel Defne biz çıkalım
Defne: tamam geliyorum
Ömer'le Defne çıkarken Deniz defnenin elini tutar
Deniz: soru sordum dimi !•!
Defne: bırak elimi
Ömer: Deniz bıraksana defnenin elini , sinirlendiriyorsun ama
Defne elini çeker ama başarılı olamaz Deniz çok sıkı elini tutuyordur
Defne: bırak beni canım acıyor çok sıkı tutuyorsun
Ömer: Deniz bu son ikazım bırak defnenin kolunu
Deniz: bırakmicam
Deniz  defneyi yerdeki eşyaların üzerine fırlatır
Ömer: Deniz beni mi sınıyorsun ne yapıyorsun yaa bırak defnenin peşini
Defne kalkmaya çalışır ama karnından dolayı kalkamaz
Defne: Ömer gidelim , lütfen 😢
Ömer : gidelim
Ömer defnenin yanına koşar ve defneyi kucağına alır
Deniz: siz daha kaçın tabi
Ömer defneyi arabaya oturtturur
Ömer: iyi misin
Defne : bu adam bizden ne istiyor
Ömer : kıskanıyor diyelim , elini sonunda sargıyla sarmışsın
Defne: evet , sen haklısın çok abarttım
Ömer: Deniz elini çok sıktı mı
Defne: çok acıyor şu an
Ömer: sonda ona dalacaktım zor tuttum kendimi seni yere fırlattı bir yerin acıyor mu zaten yeterince acı çektik bu gün bide o geldi tam oldu bir yerini acıttımı o senin ?
Defne: lütfen başka konuşmayalım onun hakkında sevmiyorum onu ayrıca elim acıyor o kadar
Ömer defnenin sargılı elini öper eve gelirler yukarı çıkarlar Defne ve Ömerin bir şey yapacak halleri yoktur üstleriyle yatarlar

Defne Ve Ömer Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin