Defne Ve Ömer

2 YIL ÖNCEKİ SERÜVENİMİ DESTEKLEYENLERE NOT:

Merhaba öncelikle...

İlk olarak nerden ve nasıl başlasam bilemiyorum. Tam olarak tarihi hatırlayamasamda 3 -3,5 yıl önce ilk kitabımı yayımladım. Bu kitabım "Kiralık Aşk" ile ilgiliydi. İlk kitabımın konusunu kiralık aşk olarak seçmek istemiştim çünkü o zamanlar çok popüler bir diziydi ve ben çok seviyordum. Bunun üzerine Wattpad'de bende bir kitap yayınlayayım fikri geldi aklıma ve şu an Wattpad hesabıma 2 yıl sonra ilk kez giriş yaptım. Aslında buraya girdiğimde aklımda uzun süredir yapmak istediğim bir şey vardı: kitabı ve size yayınlayacağımı söyleyip daha önce hiç yayınlamadığım 2 kitabımı silmek vardı. Önce uzunca bu 3 kitaba baktım ve o zamanlar, bunları yazarken ne kadar çocuk ve sığ düşünceli olduğumu gördüm. Şimdi hatırlayanlarınız şey diyor olabilir "sen mi ? ilk kitabını sadece sen yazmadın ki başka arkadaşlarınla yazdın..." e işte o yüzden bu bölüm 2 yıl önceki destekçilerime. Kendimi biraz özür ve teşekkür borçlu gibi hissettim . İlk olarak kitabı en başından beri tek bir kişi yazıyordu o da bendim. Sizin bu kitabı başka kişilerle birlikte yazıldığını düşünmenizi sağladım çünkü yazdıklarımdan utanıyordum.

Evet utanıyordum.. Biri bulacak veya okuyacak diye çok utanıyordum tabiki bu "birileri" takipçilerim ve destekçilerim değildi çevremdeki her türlü insandı. Hikayede kullandığım tüm yazar isimleri gerçek ismim değildi sadece popüler isimlerdi yani en azından ben öyle düşünüyordum. Yazarken başkalarını taklit ediyordum yani kendim gibi yazmıyordum. Başlangıç bölümlerini hemen bitirip biraz daha "cinsel" , "kişisel", "bahsetmekten utandığımız" şeyler hakkında yazmak istiyordum. Yani bunları asla inkar edemem ilk kitabımı yazarken ne kadar kendim gibi olmadığımı ve bu konular hakkında yazarken çok utandığımı ama yinede kendi "Comfort zone" umdan çıkmaya kendimi uğraştırdığımı belirtmek istedim. O zamanlar haklarında ne kadar hiç bir şey bilmesemde bahsetmek bir yere bir alana hislerimi, duygularımı dökmek için can atıyordum. 

İnsanlar beni saf sanıyordu sanırım bunların tek nedenide aslında öyle biri olmadığımı bir şekilde, bir eylem yaparak gösterme isteğim olmasıydı. Onlara sinirlenmiş olmamdı veya yeni girdiğim ortamlara alışma çabasıydı veya en azından bir yerde kendimi saf olmayan, bilgili, atılgan ve ön planda tutabilmemin isteğiydi. Çevremde alamadığım yetkiyi, özgüveni, liderliği burada almaya çalıyordum.  Bende toplumun bazı yerlerinde dışlanıyordum, kendim hakkında yeterince fikir sahibi değildim, dış görünüşüm hakkında hiç bir fikir sahibi bile değildim genellikle bana asla yakışmayan şeyler yapıyordum kendime kısacası bir kimlik arayışındaydım. Şimdi bile 2 yıl önceki resimlerimi görünce kendimi ne kadar tanımadığımı görüyorum sadece sadece "tiki ve popüler" kızlar gibi davranmaya giyinmeye çalışıyordum.

 Evet bunların hepsi 2 yılda oldu hatta tahmin bile edemezsiniz çocukluğumdan ve deneyimsizliğimden nelerle karşılaştığımı ve kendimi üzdüğümü. Bu yüzden sizden özür dilerim o zamanlar bunları kabul etmek benim için asla olamayacak bir şeydi kendimin ne kadar "dışlanmış", "kişiliğini tanımayan", "içinde bir şeylere karşı sinirli", "kendini kanıtlama zorunluluğunda olan" ve "kendinden utanan" biri olduğum için çok özür dilerim...  Sizler benim bu bütün yukarıda yazdıklarıma şahit oldunuz ve beni desteklediniz kendimi bilmeyişimi buraya yansıttım ve sizler okudunuz. Belki o zaman farketmediniz ama ben ben olmadığım kişiyle yazdım sizde beğendiniz... Wattpad değilde instagrama yazsaydım bu hikayelerimi yine ben aynen böyle olacaktım. Ben sadece içimdekileri dışa vurabileceğim bir yer istedim. Size kendimden utandığımı belli etmesemde, kendimi bir şekilde sınırladığımı belli etmesemde bu bana gerçekten acı çektiriyordu. O zamanlar bana acı çektiren tek şeyin benim yeteri kadar iyi olmadığım olduğunu düşünürdüm ama benim bunları anlamam için zamana ihtiyacım varmış.

Beni tüm kalbinizle ve samimiyetinizle desteklediğiniz için size gerçekten çok teşekkür ederim. Bu beni o zamanlar ve hala ne kadar mutlu ettiğini düşünemezsiniz bile. Hatırlıyorum ilk bölümümü 60-100-200 kişi okuduğunu görünce aşırı mutlu olmuşum. Gerçekten beni bu aşırı mutlu etmişti ve şu an bu 7k . Ne kadar ilk bölümümü okuyan ama ikinciyi okumayan 5k insan olsa bile bu kadar insana erişebilmek çok güzel bir şey. Bunları yazdığım zamanlar hiç şu açıdan düşünmemiştim: Yazdıklarımla 50 insanın bile okumasını sağlamak ne kadar büyük bir şey.

Taş çatlasa 12,5  yaşında olan bir çocuğun yazdıklarını beğenen veya okuyan 50 kişinin bile olması ne kadar güzel bir şey... Siz beni gerçekten çok mutlu ettiniz hatta o kadar mutlu ettiniz ki bu yazma işini hiç bırakmak istemedim. İlk kitabıma başladığım zaman aklımdan niçin böyle bir hikaye başlamak istediğim hakkında ne geçiyordu hatırlamıyorum. Çok mu okunmak istiyordum yoksa 30 okuyucu bile bana yeter miydi gerçekten hatırlamıyorum.  Size hikaye sonlarında yorum atın , oylayın falan yazıyordum çünkü bunlar beni mutlu ediyordu. 12,5  yaşında bana 3,5 yıl önce sorsaydınız asla hayal bile edemezdim yazdığım 33 bölümlük hikayenin 50 k okunacağını ve hatta 2 yıl boyunca yazmayı bıraktığım sürede 10 k kişinin okuyacağını. Bakın şimdi böyle yazarken size yazdığım şeyler çok anlamsız geliyor olabilir ama 12.5 yaşındaki çocuğun 50 bin kişiye ulaşabileceği kimin aklına gelebilir ki. Koskoca 50 bin bu nasıl olabilir? 

Şahsen ben şu an bile bir kitap yazıp 30 bin okuma alacağımı düşünemiyorum. Böyle bir şey nasıl olabilir siz gerçekten bana çok fazla şey öğrettiniz. Yıllar boyunca yaptığım yanlışlıkları , hataları gösterdiniz . Belki bu kitapları yazmasaydım o zamanlar nasıl düşündüğümü, nasıl hissettiğimi ve nasıl biri olduğumu göremeyecektim. Siz bana deneyim kazandırdınız , 3,5 yıl önceki halimin eksik olduğu şeyi gösterdiniz. Teşekkür ederim... Asla ama asla hayal edemeyeceğim şeyleri deneyemlettirdiniz bana... Her ne kadar bugün hesabımı 3 kitabımı da silmek için açsamda beni durdurdunuz . Çünkü burada hiç bir yerde bulamayacığım 3,5 yıl önceki bana ait anılar ve davranışlar var. 

Şu an önceki Wattpad yazdığım zamanlardan utansamda ve kimseye gerçekten kimseye bahsetmemiş olsam da ve hala ki bu zamanlarımdan utansamda beni bunların farkına siz vardırdınız. Şimdi belki diyor olabilirsiniz sen bu kadar ne yazdın? veya kitaplarından bunları nasıl çıkartalım?... siz göremeseniz bile ben bugün okuduğumda gerçekten aşırı transparan bir şekilde gördüm, onları yazarkenki anılarım canlandı ve iyiki beni bu kişiye döndürdünüz dedim. Dediğim gibi 50 bin kişiyle bağlantı kurmak hiç kolay değil ve siz bunu başardınız . Ben yazmaya başladığımda asla bu kadar kiralık aşk, defne ve Ömer ... konsepti yoktu . Hep diğer yazarları rakibim olarak gördüm hep en iyisi olmaya çalıştım ve ben buraya imzamı bıraktığımı düşünüyorum. Her ne kadar bugün benimle aynı konseptli ve bende daha daha iyi bir sürü yazar olsada bende 2 yıl önce onlar gibiydim. 

Bana bu duyguları yaşattığınız için çok teşekkür ederim...

Yani inanamıyorum hala 1 saat önce bile yine destekçilerim bu hikayemi oyluyorlardı 2 gün önce bile takip ediyorlardı...

Bilmiyorum bu notumu kaç kişi okur ama bunu gören , görmeyen herkese sonsuz teşekkür ederim benim kendimi inşaa etmemde gerçekten çok büyük bir rol oynadınız... ve "yazarlar" hakkında yazdıklarımda doğru değildi ben hiç bir zaman onlar değildim onlar sadece benim kendimden utandığım için benim yerimi almaları üzere ürettiğim karakterlerdi. Bunu 10 kişi bile okusa benim için ne mutlu... Ama bunu beni destekleyen TÜM destekçilerime ulaması için bir kitap yaptım ve  ona da yazdım. Umarım bir yerlerde tekrardan görüşürüz destekçilerim . İyiki beni kendime göstermişsiniz...

Çok uzun olduğunun farkınayım ama eminimki bu yazıda kendinizden bir şey bulacaksınız. Kendinize itiraf edemediğiniz veya kendinizi kandırdığınız şeyler... Lütfen çok uzun diye okumamamazlık etmeyin her bir kelimesi benimin çok önemli...

İŞTE AYNEN BU 12 YAŞINDA 50 BİN KİŞYE ULAŞMAK OLSA GEREK