EVET polisler ifademi aldıktan sonra taburcu oldum.Arkadaşlarımın garip tavırları devam ediyordu sonunda dayanamayıp sordum
-Ne oluyo lan size garip tavırlar saklicak birşeyi mi var unutmayın biz arkadaşız birbirimize herşeyi anlatmalıyız . Dedim.
Onlarda sanki cesaretlenmis gibi bana baktılar ve mert cesaretini toplayıp söze başladı
-Kızarsın diye söylemedik
-neyyiii
-Şey nazlı alevlerin içinde değildi adamlar onu kacirmislar ama en kötüsü adamlar nazlı nin değil. .
-ne soyleseneeee
-senin pesindelermis
-😮 bu olamaz o zaman kacmama izin vermezlerdi
-kızım senin ailen zengin nazlininkilerse normal onlar sen diye nazliyi kaçırmışlar.
Iyi de sen bunu nerden biliyon
Dedim ve Aslı söze atıldı
-çünkü bizi aradılar sen uyurken senin telefon numarandan bizden fidye istediler
-Neeeeee ve siz bana bunu soylemediniz öyle mi salak misiniz siz
- Napalım korktuk
-iyi tamam ben gereken parayı toplarim ne kadar istiyorlar
-Şey 1.000 000 lira
-Ne yuhhh tamam ben babama söylerim yarın nazlinin kaybolduğu yerde buluşalım araştıralım belki birşeyler vardır Aslı başını sallayıp dogruladiktan sonra mert atıldı.
-KıZlar siz kafayı mi sıyırdınız zor kurtulduk adamlardan daha neyin araştırması bu
-Bana bak mert her zaman bizden bir yaş büyüksün diye abilik taslama bu sefer benim sözüm geçecek. dedim
Onlar kızdığım zamanlardan çok korkarlardi Mertte kabul etmek zorunda kaldı.
Eve gittiğimde annem ve babam bana doyasıya sarıldı bende onlara olanları anlattım babam beni kacirmadiklari için sevindi ama beni kaçırmak isteyip nazliyi kaçırdıkları için sanki ben kaçırılmışım gibi bir ciddiyetle yaklaştı ve elinden geleni yapacağını söyledi hemen telefona sarılıp Aslı 'yı aradım ona olanları anlattım kız havalara uçacaktı nerdeyse bunuda hallettikten sonra içim rahatlamıştı az da olsa çok yorgundum yatağa geçip dinlenmek istedim odama gittim benim bir huyum vardı odama gidince ışıkları kapatır günlüğümü alır ve pencereden vuran ay ışıklarıyla günlüğümü yazardım sebebini soracaksınız birkaç yıl önce sanirim 6-7 yaşlarındaydım günlük yazmaya başlamıştım birgün günlüğümü okulda unutmuşum ertesi gün hoşlandığım çocuk günlüğümü bana verdi şoke olmuştum ya okuduysa diye üstelik yazım çok güzeldi yani herkes rahatça okuyabilir neler yazdığımı anlayabilirdi yani yazım cirkin olsaydı belki okuyamazlardi ama eleden ne gelir ki çocuk günlüğü verip gitti o günden sonra ilk okul bitene kadar herkes bana bakıp güldü o çocukla benden uzak durudu anlamıştım ki okumuştu ve sınıfın haberi vardı o günden bu yana yazım cirkin olsun diye gece karanlığında ayın ışığında yazıyordum günlüğümü hemde aya bakarken rahatliyordum hatta bu işe yariyordu çünkü her şeyi anne ve babama anlatmiyorum annem de günlüğümü ara sıra karıştırıyor ama anlayamıyor hatta bir kere suç üstü yakalamıştım her neyse aklımda binlerce soru vardı hepsini günlüğüme yazdım sonra rafa koydum yataga gecip olaylari düşündüm ama hep aklımı kurcalayan soru şuydu o ev yanarken onlar nasıl kaçmıştı hala buna anlam veremiyordum ama az kalmıştı artık herşey biticekti yani umarım öyle olurdu.
ARKADAŞLAR bu bölümde biraz kafa karıştırıcı şeyler var ve ayrıca yazım hataları da olabilir gelecek bölümlerde daha iyi olacağına söz veriyorum sizde vote ve yorumları eksik etmeyin lütfen ☺
