And She's Dying [On Going]

HER REQUEST

A/N: Sorry po kung nabitin kayo. Technical problems yaknow! Basta... Continuation po ito and next chap na din. Kaya hahaba ito nang kaunti. KONTI LANG PO ah! Salamat po! Labyah !!!!

Nilalabanan ko ang bawat titig niya. Kahit nasasaktan ako na makita siya ay sinubukan ko pa din. I want to talk to him. I don't wanna confirm things on my own. Kahit alam ko naman ang sasabihin niya ay umaasa pa din ako.

"Keno, sagutin mo ako...

Mahal mo pa ba ako?"

FLASHBACK

Hindi ko na hinintay na tapusin niya ang kanta. Sapat na sakin ang mga sinabi niya.

Tama na Kendra. He already said goodbye. That's what you've been asking for, right? Now you have it. Just give up already!

"Shocks, di ko kaya!!" Napayuko ako at napatingin sa lababo ng CR. Di ko kaya.

Pagakatapos kong awayin ang sarili ko sa salamin ay tapag desisyun ko nang lumabas ng banyo.

Halos mapatalon ako sa gulat ng sumalubong sakin. Napaatras ako nang lapitan ako ni Keno. Papasok ulit sa banyo.

Nagulat ako nang pumasok siya sa loob at nilock. Lord ano po ang ginagawa niya???

"Kendra..."

----- what??? Ituloy mo na ang sasabihin mo!

How I want him to take back all the words he gave out. Lahat ng salita na sinabi niya. Bawiin niya sana. Masyado nang masakit para sakin.

Gusto ko sabihin niya na ' Sorry, Kendra. Hindi ko sinasadya yung mga sinabi ko. Please forgive me. Accept me again.'

But then, he didn't utter a word. Tinitignan niya lang ako.

"Keno, bakit mo yun sinabi sakin?"

"Kasi yun ang totoo. Sige sabihin nating mahal mo talaga ako. But we're not meant to be."

Parang saglit na tumigil ang tibok ng puso ko sa sinabi niya sa akin. Tama ba ako ng narinig?

"Ikaw ba? Mahal mo pa ba ako?"

END OF FLASHBACK

"Y-yes... Pero hindi yun sapat. Hindi. Kulang na kulang. Kendra, ikaw lang ang minahal at mamahalin ko but I guess it's not enough."

Nalabo na ang paningin ko. Para akong sinampal sa magkabilaang pisngi ko.

"Ano pa ba ang kulang, Keno? Sabihin mo para naman alam ko. Hindi yung ikaw lang."

Binasa niya ang labi niya habang tuloy tuloy ang pag agos ng luha sa mukha niya.

"Well, it's for the best. Dapat lang talaga ako lang ang nakaka alam. May kapalit naman ako agad diba?"

"Wala! Bakit mo ba naiisip yan?? Ikaw at ikaw lang naman, Keno!"

Lumapit ako sakanya. Hinawakan ko yung kamay niya. It was cold and shaking.

"I love you so much na kaya kitang ibigay sakanya kung yun ang gusto mo."

Parang kinukurot ang puso ko. Magsalita ka na, Ken! Say you live him! Bakit ka natameme ngayon?

"Kendra, just let go." His voice cracked.

"Ganon na ba ako kadaling bitawan para sayo? Am I worthless?"