30 DAYS WITH HER

Day 8

Ezekiel's car
8:40 am
Wednesday

Silence...

"...."

"...."

Ni walang nagsasalita saamin ni Ezekiel. Halos ang tunog lang ng mga sasakyan ang naririnig namin sa loob.

So I decided nalang na tumingin sa labas ng bintana.

"Claire..." Tumaas ang balahibo ko. Gosh Claire are you alright? Why are you being like that?!

"Yes?" I answered.

"Im sorry." Napalunok ako. Nag ssorry sya?

"For what?"

"Kanina... Hindi ko alam na... Ganon pala kayo.." Mygosh! I really don't know kung matatawa ba ako o magagalit.

"Please! Please Ezekiel! Just stop!" Humarap ako sakanya, because omygod! He's so impossible!

Nahihiya ako!

Nahihiya ako ng sobra sakanya. Can you imagine? Ang lalaki at ang babae ay nasa iisang cubicle ng girl's restroom, and yet, may nakakita saming babae at halos mahulog ang panga nya nang makita nya kami. Argh! I hate it! Nakababa pa ang pants ko nun, but Ezekiel was so fast and he rapidly covered my... Uhm you know.. so the certain girl didn't saw my, you know.... Again. Mygod.

"May masakit ba sayo? Do you want to go to the near hospital?"

Lutang na lutang ako! Mas okay nga yung babae nalang ang makakita ng ano ko, just dont this man beside me right now! And Gosh, for Pete's sake, he's my guardian angel!

Sumasakit na ang ulo ko sakanya.

"Please, it's okay! Normal sa mga babae ang nagkaka ganito every month. Okay? So please just shut up at ihatid mo nalang ako sa office."

Tumahimik naman sya, and it's so awkward! Nanginginig na ako, I dont if I will tell this to Tyler. But because he is my bestfriend, baka masabi ko lang din sakanya without breaking my mouth to utter words.

Naging tahimik kami hanggang sa makarating ako ng building. Even sa loob ng elevator at sa loob ng building ay sinundan ako ni Ezekiel. Humihingi sya ng tawad sakin.

"Ezekiel please. Can we just talk later? Madami pa akong papeles na dapat review-hin. Siguro naman naiintindihan mo ang trabaho ko, hindi ba? At ikaw? Hindi ba may trabaho ka din? So why not go away and just do your own fucking business dahil stress na stress na ko ngayong araw na to! Please!"

Bang!

I just... Erupted.

Naiirita ako. Specially sakanya! Mygosh, why just let me be? Lahat ng staffs ay nakatingin saamin at gulat na gulat.

Pero si Ezekiel, he looks like he doesn't care na nasigawan ko sya.

Wala akong makitang emosyon sa mukha nya.

Instead, I saw his lips formed a smiling lips. What the fuck?!

Hindi na ba sya natatakot sakin?! Bakit sya nakangiti ngayon?!

Nag iinit na ang dugo ko!

Jusko, pigilan nyo kong masapak tong taong--- anghel na to!

"Erm, excuse me mga mader and pader! Ow mr. Magsaysay, you're here again! Sorry about ms. Santos, I think it is because of her you know... Monthly period? Hehehe." At sumingit sa gitna namin si Tyler.

How... How did he know?

Lumapit saakin si Tyler and he cupped my butt!

Omygod!!!!

Lumayo ako sakanya as fast as I could, and the next thing I knew, is nasa likod na ako ni Ezekiel.

Nakita ko ang mga naglalakihang mata ng lahat. Napakabilis.

Napakabilis ng pangyayari.

"Uhm. You! You! And you! Go back to work! Or you will be fired!" Sigaw ko sa mga staffs ko dahil halos lahat yata sila ay nakapalibot na saamin at takang takang nakatingin saamin.

"Uh, Tyler, please go to my office. Now! We will talk, wait for me. Now!" Sigaw ko din kay Tyler at hinila si Ezekiel papasok ng elevator at pumasok ulit kami sa kotse nya.

"Why did you do that?" I asked him.

"Claire, Im sorry. Please hear me out." He said and I can see his sincere in his eyes.

Kakaiba talaga ang mata nya. Para bang hinihigop ka nito papasok sa mundong hindi mo alam; puro kaligayahan ang hatid.

I nodded, giving him a cue to hear his reason.

"Tyler is your bestfriend, I know. But Claire, he is a guy! I know and we all know, Tyler touch your.... Uhm..."

"Yes, I know. What else?"

"He is a guy, Claire. You are a girl. Kaya ko lang iyon nagawa dahil ako ang dapat bumabantay sayo, hindi ba? Kaya hinila kita ng napakabilis mula sakanya." Napabuntong hininga nalang ako sa paliwanag nya.

Sumasakit na ang ulo ko, kasabay ng pagsakit ng puson ko.

Shit, this is what I feel when I am this time of the month.

Napapikit ako at napahawak sa sentido ko. Hindi ko nanaman kaya iyong sakit.

"Claire? Are you alright?" Narinig ko si Ezekiel at sobra ang pag aalala nya dahil talagang hinawakan nya pa ang mukha ko.

Nanghihina ako.

Nanlalabo nadin ang paningin ko, at ang huli ko lang nakita, ay ang mukha ni Ezekiel na nag aalala.

At ang mata nyang umiilaw.