I fell in love with a spy (Dutch)

11

Caine
Langzaam wordt op ik wakker, mijn arm slaapt nog aangezien Elle er op ligt, Wow dat doet echt pijn. Langzaam trek ik mijn arm onder Elle's hoofd vandaan. Ik kan nog steeds niet geloven dat ze gewoon hier bleef gisteren avond nadat ze de drugs had gevonden. Normale mensen zouden gillend wegrennen. Maar Elle daarin tegen bleef gewoon staan. Ik kijk op mijn telefoon 06:04 shit, ik moet naar de dealer. Snel stap ik uit bed en trek een shirt en een jogging broek aan. Elle zou wel rond half 8 wakker worden. Dus hopelijk heb ik genoeg tijd. Snel stop ik een boterham in mijn mond en stap ik mijn auto. Ik weet nog heel goed, de 1e keer dat ik naar deze man moest.

*flashback*
Ik Ren over het gazon van de buren, ik klim over de schutting en ren verder. De 3 gasten zitten me achterna en ze hebben me bijna ingehaald. Snel sla ik naar links maar wat ik niet wist was dat de straat doodliep, ik keek om me heen of er niet ergens anders een uitweg was. Op het moment dat ik achter een container wil gaan zitten komen de 3 mannen het steegje binnen lopen en hebben me meteen in het vizier. Ze richten alle drie een pistool op me. "Kom hier heen met je handen omhoog." Zei een man met een lage stem. Langzaam kwam ik vanuit mijn schuilplaats tevoorschijn. En liep in de richting van de mannen. "W-wat willen jullie van mij?" Vroeg ik voorzichtig aan de drie enge mannen. Ik was toen 15 jaar. En was helemaal niet breed. De mannen daarin tegen wel en ze maakte me vreselijk bang. "Dus jij bent de stoere jongen van Madison High School?" Vraagt een ander, iets kleiner dan de andere twee. "Uhm j-ja ik denk het." "Nou als jij Caine bent dan ben jij precies wie wij nodig hebben." "Hoezo?" "Jou vader heeft nogal grote geld problemen bij ons, en die ga jij voor ons oplossen." "Met wat?" "Drugs dealen, jouw Pa is ons 50.000 euro's verschuldigd, en dat ga jij even terug betalen om voor ons drugs te dealen." Ik kon hier niet onder uit komen, ik moest dit doen. Ondertussen reden we naar de baas van het kartel. Hij stelde zich voor en ik kreeg meteen de 1e 4 pond drugs in mijn hand gedrukt en een pistool. Ik moest om de 2 weken terug komen om nieuwe drugs te halen en het geld te geven. Na dat ik alle uitleg had gekregen werd ik thuis afgezet. Ik liep het huis binnen waar ik toen nog bij mijn ouders woonde. Pa? Riep ik door het huis heen. Ik hoorde gemompel vanuit de woonkamer komen dus daar liep ik heen. "Pa, wanneer wou jij mij gaan vertellen over die 50.000 die jij het kartel verschuldigd bent?" Mijn vader keek me verbaasd aan. "Caine dat zijn jou zaken niet." Zei hij uiteindelijk. "Oh en wat is dit dan?" Ik haalde de zak drugs uit mij rugzak. "Volgens mij zijn dit mijn zaken wel."
Een paar jaar later zijn mijn ouders beide omgekomen. Ze zeiden dat het een auto ongeluk was, maar ik wist wel beter. Mijn moeder bleek stinkend rijk te zijn, maar wou het geld nooit met mijn vader delen, daarom woon ik nu ik een enorm huis. Die 50.000 heb ik al lang afbetaald. Maar ik kan niet bij het kartel weg. Ze zijn bang dat ik naar de politie ga, en omdat ik nogal goed ben geworden in het dealen van drugs door de jaren heen. Ze willen me gewoon niet kwijt.

*einde flashback*

Ik staar een beetje voor me uit, maar besluit dan toch om de auto te starten. Ik rijd zoals gewoonlijk om de twee weken naar de haven waar het kartel zit. Ik loop binnen en over handel het geld. Ik krijg een nieuwe lading drugs in mijn hand gedrukt en wordt weer buiten gezet. Ik wacht echt op de dag dat ik hiermee mag stoppen. Na 5 keer bijna te zijn vermoord ben je er echt wel klaar mee.

Als ik weer in mijn auto zit kijk ik naar de klok. Shit het is al bijna half 8! Snel rijd ik naar huis. Ik rijd de auto de oprit op. Ik loop op een drafje naar de deur en net op tijd stap ik binnen want ik hoor Elle de trap afkomen. Ik gooi mijn jas over de kapstok en ga in de keuken zitten. Ik pak de krant erbij zodat het lijkt of ik ergens mee bezig was. Elle komt met een slaperig hoofd de keuken binnen lopen. Als ze me ziet kijkt ze me bedenkelijk aan, "jij bent vroeg." Zegt ze als ze een blik werpt op mijn kleding. "Oh Uhm ja ik kon niet slapen." "Ohw okee." Als ik opzij kijk zie ik dat mijn pistool op het keukenblad ligt, snel grijp ik ernaar en verstop het onder mijn shirt hopend dat Elle niks door had.