Bir LeYUs Hikayesi (Ara Verildi)

Bölüm 3

Bir şeyi ne kadar çok isterseniz o sizin imtihaniz olur...

Ben onu ne kadar çok isterken o benim hiç doğru cevaplarını bulamadığım sinavim oldu.
Geçmişinden kacabilirdim ama kaçmadım,kaçamadim..
Geçmiş beni daha güçlü, kimseye guvenmicegimi bir kez daha hatırlatıyordu.

Etraf islakti,yağmur artık hızını yitirmişti.Hızlı adımlarla eve yürümeye başladım.

( 1 yıl önce )

'Dersehaneye donmek istiyorum ' diye mizmizlandim.
' Noldu,leyla ' diye merakla bana baktı.
' Yağmur sevmiyorum,karanlıktan korkuyorum ' diye dudaklarimi buzdum.
Bana bir adım yaklaştı ve
' Zaten benden başka hiç bisiyi sevemezsin küçük hanım' dedi derin bir nefes aldı ve konuşmaya devam etti.
' Korkma,karanlık güzeldir. ' dedi boş gözlerle.

¤¤¤

Karanlik güzel değil korkuyorum ama kimseyide istemiyorum.

¤¤¤

Okula geldiğimde hızla çantamı yerime firlattim.Daha dersin başlamasına yaklaşık 25 dakika vardı. O yüzden bahçeye çıkıp hava almak istedim. Bankların birine oturup derin bir nefes aldım.

O sırada yanıma doğru Sinan'in geldiğini gördüm acaba kaçsam mi diye düşünürken,yanıma oturdu.
Sessizlik.
' Dün ' dedi durdu.
Ona doğru baktım.
' O duvardan ne istiyodun sahi ? ' dedi,çoğunluğu alay ve merak içeren ifadeyle bana baktı.
' Seni ilgilendirir mi ki ? ' dedim bende aynı alayla ama bir dakika jeton yeni düştü tabi. Ama benim... o duvar... dün... nerden biliyo bu ?
'Hm...Galiba Evet ' dedi omuz silkerek.
Yeşil gözlerine baktım.
' Hayır ' diyerek uzaklaştım.
Sinan'i severim,espirili,eğlenceli bir tip ama sadece arkadaş çerçevesi içinde daha da öteye gitmezdi. Salak değildim onun bana karşı tavırları benden hoşlandığını belli ediyordu anlıyordum ama umut vermek istemiyordum.

Umut vermek cinnetin ucudur. Özellikle boşa umut bir gencin hayattan kopmasını sağlar. Kendimden biliyorum.

¤¤¤

Yaşamak artık acı veriyordu onu unutmaya çoktan başlamıştım. Belkide unutmuştum sadece artık takıntiydi benim için...
Aşk bana pes pembeydi ve ben aşkı bilmeyen biri için bu duyguyu kendi içimde mahvedemezdim.

¤¤¤

( 1 yıl önce )

Duvara yaslanıp,bacaklarimi kendime çektim.
Yüzümü ona çevirdim,sanki biraz tedirgin gibiydi.
'Neyin var ' diye merakla sordum.
'Hiç bişi ' diyerek omuz silkip önüne döndü.

'Emin misin ? ' dedim tekrardan.
'Evet dedim ya evet iyiyim çok iyiyim ne mutlu bana ' dedi bağırarak.

Canım.aciyordu bana bagirmasini istemiyordum.
Önüme döndüm surat asiyodum.
' Affedersin' dedi bana pek içten geldi desem yalan olurdu.
Sustum.
Sustu.

'Bak,Yani nasıl diyebilirim.' Dedi kelimelerini seçmeye çalışıyordu sanki.
Devam et dercesine ona baktım.

Bal rengindeki gozlerinine değilde dipsiz koyu bir karanlığa bakıyordum o an.

'Anlamiyorsun Leyla,sen,ben biz olamayız ben sana baglandığımı hissediyorum.Ama bağlanmak istemiyorum.Sevmek zayiflarin işidir ayrıca sen benim karanligimla baş edemezsin.Sen benden daha... benden... ' durdu derin nefes aldi.

Göz yaslarim tek tek inmeye başladı.Ama onun karşısında zayıf gozukmicektim. Sustum.

'Benden daha iyi birine layiksın.'
Dedi ve arkasına bakmadan hızla yürüdü.

¤¤¤

Evde yatmaktan her yerim agrimisti.
Annem yemek hazırlıyordu.
Derin deseniz bilgisayara bakıyordu.
Derin mi kim ?
Derin benim küçük kopyam benden 2 yas küçük olan kız kardeşim..

Klasik aile tabosu.

¤¤¤

Günler geçiyor,okul çekilebilir hale geliyordu. En azından benim için öyleydi.
Evet,bizim gizemli şahıs Beyza her geçen gün bağlanıyor.Sanki benimde ilgimi çekiyor.

Ama içten içe biliyordum.Okulun belalı ve bi o kadar manyak derece yakışıklı ayrıca son derece popüler çocuğunun bizimle işi ne?

Yusufla komşu olduğumuzu öğrendik sık sık konuşmaya başladık. Beyza beni uyarıyor içten içe eminim kiskaniyordur.
Ama napalim şimdi çocuğun sohbeti hoş yani.

¤¤¤

Teneffuste kalorifere yaslanmış öylece etrafa bakıyordum. Belalardan uzak kendimce bir kızdım etrafimfa dost dediklerimden sevilirdim yani ben öyle biliyorum. Arkamdan birinin elini değdiğini hissettim başımı hafif çevirdim.

Sinan ?
Hadi ama

Bişi demedim ama git gide sinir olmaya başladım nasıl baş edicektim bununla.

Elleriyle kalp işareti yaptı♡

Ha?

Tepki vermeden ordan uzaklaştım.
Kimsenin böyle bisiyi görmesini istemiyordum.

¤¤¤

Yusuf dahil herkes Sinan'nin bana olan sevgi,hoslanti artık ne boksa biliyorlar.
Bu git gide sinir olmaya başladı.
Herkes ' Ooo ' diyip bana bakıyor. Doğan,Yusuf,Umut ve yanlarında gezen erkekler.
Uff
Doğan ' Leyla tepki vermiyor. GAliba o da hoşlanıyor '
 
Ha ?
Bu çocuğa zaten sinir oluyordum,nerde konuşması gerektiğini bilmeyen tiplerden.

'Yok öyle bişi,ne alaka ? ' dedim ama o gürültüden pek takmadilar gibime geldi.
Aman ne hoş.

Ders boştu o yüzden herkes etrafta dolaşıyordu.Müdür yardımcısı Erkin Bey sınıfa gelip herkesin oturmasını sağladı.
Gittikten sonra tabii kimse umursamadan eski haline gelmeye başladılar.

¤¤¤

Ders turkceydi.Türkçe hocası sevmisimdir. Ismi Esin uzun kahve saçları orta boy orta kilo ve baya genç biriydi. Oldukça zarifti. Hep beğendiğim bir hocaydi.

Yusuf ve Sinan arkamda oturuyor ben ise Melekle.
Etkinlik yapmamız için bize zaman verdi ama kimse umursamadi. Bende az cok bisiler karaladim.

Bi anda Yusuflarla sohbet etmeye başladık yani en azından onlar ben dinlici olmuşumdur her zaman içe kapaniktim nerdeyse.

'Efsa'yi biliyor musun ? ' diye sordu meleğe.

Evet dercesine başını salladı.
Efsa'yi herkes biliyordu.Bana normal bir kız gibi geliyordu ama herkes güzel bulurdu.

O sırada bir sıra önümüzde oturan Beyza'ya

' Hatta Beyzalarin sinifindaydi '
Beyza hafif bir gülümsemeyle başıyla onayladı.
' Evet ' dedi bu sefer gülerek.

'Işte ben ondan hoşlanıyorum.Çoğu kez göz göze geliyorduk. Geldiğimde bakıyordu ama saçları kestirdigimden beri bakmıyor ' dedi baya gülerek
Ben mi ?
Ahaha ben tepki bile vermedim normal hafif gülümsemeyle bakıyordum normal ışte.
Ama dikkatimi çeken anlatırken Melegin gözlerine bakmasiydi.

Sinan ses çıkarmadığı için mutluydum.
Efsa olayı derseniz Hm..Normaldir yani pek bi düşüncem yok suanlik.

'Elini versene ' dedi bana bakarak

Ha ?
' neden ?'
'Hadi bi elini uzat '

Tereddüt ederek elimi ona doğru uzattım.

Belki  elime bakacak.
Bu sacma düşünmeden sonra beni idam edicekler şüphem yok.

Elimi nerdeyse tutuyo gibiydi ama amacı değişikti elimi Sinan'nin elinin üstüne koyacaktı anladığım da hemen elimi çektim.

Noluyo lan tepkisi vererek yüzümü bulusturdum.
Ve önüme döndüm.

Bu neydi şimdi ?

Sinan işi büyümeye başlıyordu.

~Evet ballarim okucu sayımız azalıyor. Lütfen destek olalım. Geç geldiği için üzgünüm ama okuyucu az olduğu için yazasimda kalmıyor lütfen anlayın. Sevgilerle LeYus ^-^