1. Bölüm

456 15 5
                                    

Merhaba ben Sinem. Bu benim ilk hikayem. Hatalarım olabilir,yazarken bazı şeyleri atlayabilir ya da karıştırabilirim kusuruma bakmayın. Umarım seversiniz. Lütfen yıldıza basmayı unutmayın. Bu tatlış kızı mutlu edin. Bu arada hesabımla ilgili ufak bir sorun yaşadım farklı bir hesap aldım Sinemahan43 olarak ama sorun çözüldü. Bu profilden iletişim kurulması rica olunur. İyi okumalar!...
-------------------------------------------------------------
ECE

" Anne anne ben burdayım beni duyuyor musun ne olur konuş benimle. Annecim ben seni çok özledim. Ne olur beni de yanına al dayanamıyorum artık. Her gün o adama katlanmak çok zor anne. Ne olur yalvarıyorum beni de al yanına lütfen. Anne anneee....!! "

Yatağımdan soluk soluğa ve ağlayarak kalktım. Her gün aynı rüyayı görüyorum sürekli anneme beni de yanına almasını ve Ekrem belasından kurtarması için yalvarıp duruyorum ama boşa çaba. Biliyorum onun elinden birşey gelmeyeceğini. İnsan bi derdi olduğu zaman annesinden yada babasından yardım bekler ya benimde ölü de olsa bi annem olduğu için böyle çare arıyorum derdime ne yapayım. Bir de babam var tabi bir diğer kaybım. Ben daha küçükken kalp krizinden kaybetmişiz babamı.

Annemin dediğine göre bize daha iyi bakabilmek için gecesini gündüzüne katıp çalışırmış,sonunda bedeni de kalbi de dayanamadı ve bizi bırakmak zorunda kaldı. Bir gün elbette bir araya geleceğiz öyle değil mi. Babamı kaybettikten 1 sene sonra annem bu Ekrem pisliğiyle tanışıp ve onun pisliğe batmadan önceki halinden etkilenip evleniyor. Güzel annemin hayattaki tek hatası da bu oldu. Tanışmalarını ve sonraki yaşananları da merak edip sorduğumda anlatmıştı.
" Keşke" dedi.

" keşke ortada kalsakta sürünsekte onunla evlenmeseydim, bu kadar eziyete katlanmak zorunda kalmazdık. Bir iş bulur çalışır seni de yakmazdım kızım. Ne olur beni affet" dedi. Anneme kızabilir miyim hiç, hemen sarılıp

" seni çok seviyorum annem ne olur üzülme mutlaka kurtulucağız" dedim.

Bu konuşmanın ardından 3 ay geçmişti ve annemi yatakta gözleri açık hareketsiz bir şekilde uzanırken buldum. Yanına gittiğimde bana bakmadı,öylece duruyordu. Seslendim ama ne bi cevap verdi ne de bana baktı. Korkmaya başladım ve koşarak insan müsvettesi Ekremin yanına gittim yine sızmış bi halde yatıyordu. Dürterek uyandırdım ve anneme bakmasını yatakta hiç hareket etmediğini söyledim. Biraz düşündü ve ayağa kalkarak odaya girdi bende peşinden gittim kapıdan içeri baktım.

Ekrem eliyle annemin gözlerini kapattı üzerini örttü. Sonra yanıma geldi ve umursamaz bi şekilde

"artık sadece ikimiz varız velet. Bundan sonra ben ne dersem onu yapacaksın ve sözümden çıkarsan diğer acılarına yenilerini zevkle eklerim" dedi ve gitti.

Ne demekti bu? Ne demek sadece ikimiz varız? Annem yok muydu yani? Anlayamıyorum.

O zaman küçük olduğum için ölümün ne olduğunu bilmiyordum. Annemin ölümünü mahalleli duyunca çok üzüldü ve cenaze işlerine yardım ettiler. Ev çok kalabalıktı,herkes bana acıyarak bakıyordu. Bazıları fısıldayarak birbirine

" yazık oldu kadına. Bu sabi de o meymenetsiz herifle tek kaldı zavallı yavrucak" diye konuşuyorlardı. Bi süre sonra herkes evlerine gitti. Emine teyze evden çıkmadan beni mutfağa soktu ve tencereleri gösterip

" Güzel kızım bak ben size yemek getirdim acıktığınız zaman bunları ısıtıp yersiniz tamam mı" dedi kafamı salladım. Sonra eğilip benim hizama geldi ve

" bak annen seni çok seviyordu ve seni hiç bırakmak istemezdi ama bu olmak zorunda güzelim hayat böyle devam eder,bunu şimdi anlayamazsın ama büyüyünce anlayacaksın hayatı " dedi. Peki dedim sonra bana sarılıp gitti.

Kalbine Talibim ( Seven Mafyalar Hikayesi)#Wattys2023Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin