I'm with the band

Fooood

"Sam, ik moet naar huis, gaan eten. Maar ik maak me een beetje zorgen, mijn moeder heeft nog niet eens gevraagd waar ik blijf.." "Zal ik even met je mee gaan dan?" "Ja, graag." We stappen van het bed en lopen over het bruggetje, naar beneden, naar de kast waar onze jassen hangen. Ik loop alvast naar buiten en haal mijn fiets, die onder het afdak stond van het slot. Samuel komt er ook aan. Ik fiets de eindeloos lange oprit af en wacht tot Sam de poort open maakt. We fietsen weg, weg naar mijn huis.

We komen bij mijn huis aan. De auto van mijn moeder staat er niet. We lopen naar binnen, maar er is helemaal niemand thuis. Ik word bang. Ik besluit mijn moeder te bellen, maar ze neemt niet op. "Ik blijf bij je" zegt Samuel en hij knuffelt me. "Ik ben bij je voor als er iets gebeurt." "Kunnen we dan nu wel gaan eten? Ik heb echt honger." "Ik ga wat halen, ik kook vanavond voor je. Geef me een uurtje." "Ik laat me verrassen!" en ik druk een kus op Samuels mond.

Sam is naar de winkel en ik zit boven op mijn kamer te wachten, te wachten tot mijn moeder reageert en tot ik kan eten. Ik verwacht eigenlijk ook geen bericht meer van mijn moeder. Ik ga maar op twitter. Mijn tijdlijn staat vol met dingen over de musical, waarvoor we morgen instructies krijgen van de audities. Sam heeft ook muziek, ik denk echt dat hij zomaar een hoofdrol kan krijgen, hij heeft echt de meest sexy stem van Nederland! Ik verveel me dood. Ik ga mijn kast maar opruimen, ofzo. Mijn bed opmaken, een comfortabele outfit aantrekken, quick shower.. En dan hoor ik eindelijk de achterdeur weer open gaan. Sam begint nu met koken. Ik ruik de heerlijke geur van carbonara saus.. Hmmm, pasta! Na 5 minuten word ik geroepen. Ik kom beneden, en zie dat Sam kaarsjes op de tafel heeft gezet, en overal rozenblaadjes. Er staan 2 borden penne carbonara. "Samuel je bent zooo lief!" Ik knuffel hem en geef hem een dikke kus. Hij wordt rood! We gaan zitten en beginnen te eten.