Het enige wat door mijn hoofd gaat is 'niks zeggen, niks zeggen, niks zeggen, gewoon cool blijven.' EUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUH. Saved by the bell! Iedereen pakt zijn spullen in en vertrekt. Samuel en ik lachen. Dioni wacht ook nog even. "Lekker Sam" zegt hij met een big smile. We lopen de kantine in.
Het is inmiddels het laatste uur, we zitten bij Engels. Ik ben er al achter gekomen dat dat Sam's beste vak is. Ik ben er opzich ook wel goed in. Ik gaap, best wel hard en ik rek me uit. Mijn armen komen met een bonk tegen de muur achter me. Op dat moment hoor ik mijn naam. Ik moet gaan lezen, yes, wat hou ik toch van voorlezen, en al zeker in het Engels. Ik begin te lezen. Na 3 zinnen begint Samuel steeds door me heen te praten. Ik lach onder het lezen en Sam besluit me nu in mijn zij te gaan prikken met de achterkant van zijn potlood. Ik lach nog harder maar lees wel nog door. Eindelijk, ik ben klaar! "Sam, lees jij maar verder." Hij is zo druk bezig geweest met mij irriteren dat hij niet weet waar we zijn gebleven. "Waar zijn we.." fluistert hij. Ik antwoord met "Geen flaaaauw idee!" op een blije en sarcastische manier. "Jullie kunnen het ook samen 5 keer overschrijven voor morgen!" zegt de lerares. Oh, nou fijn, het was gewoon leuk bedoeld van Sam.. "Kunnen jullie elkaar dan irriteren." Iemand anders krijgt de beurt. "Strafwerk op de eerste dag na de vakantie is niet echt waar ik op zat te wachten!" "Het is niet erg. Kom maar met mij mee naar school."
Het is 3 uur. School is uit. Ik heb Samuel verteld waar mijn kluisje is, en daar zou hij heen komen, Dioni kwam met hem mee. Met z'n drieën lopen we richting onze fietsen. "Hoe lang is het eigenlijk naar jou, Sam?" ... "Sam..?" Ik blijf staan. Ze zijn weggelopen. Ik praatte tegen niemand, omg! Dan hoor ik achter me dat iemand op me af rent. Het is Samuel en hij knuffelt me van achter. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. "I just had to." Dioni staat achter ons te knikken. Na 5 minuten onzin uitkramen zijn we eindelijk aan het fietsen. Het is al best lang fietsen. Naar mijn huis is het net 3 minuutjes, nu fietsen we al 10 minuten. We gaan een kakkersbuurt in. Het zal toch niet..
JE LEEST
I'm with the band
أدب الهواةAmber is een meisje uit Badhoevedorp, die op een dag een hele leuke jongen ontmoet als ze haar schoolboeken ophaalt. Als ze ook nog samen auditie moeten doen voor de musical, blijkt dat hij ook nog eens super goed kan zingen.
