İçimdeki Fırtına

9 bölüm

Meraba bekletiyimin farkındayım bildiyiniz gibi ben bir ögrenciyim ve dolayısıylan sınavlarım var yinede sizlerden özürdilerim sevgili okuyucularım umarım bundan sonra daha çok birlikte oluruz sizden ricam lütfen vote ve yorum yapmanız kendimi çok kötü hisediyorum sizden destek almadıgım zaman birde benim gibi lys girenler umarım iyi geçmiştir sizi seven yazarınız .

Neslihan arkadaşına baktı ne diyiceyini bilmez bir şekilde bir süre böyle olucagını tahmin etmeliydi .

Neslihan "sevda sanırım sen aşık oluyorsun canım ."

Sevda arkadaşının dile getirdiyle bir süre düşünmeye başladı .Gerçekten aşık'mi olmuştu yani daha adını bile bilmediyi bir adama boyle birşey mümkün olabilirmiydi gerçekten

Sevda "bilmiyorum Neslihan napıcagım adını bile bilmediyim birine aşık olmak bana korkunç geliyor sadece bunu biliyorum .!"

Neslihan "bunu bize ancak zaman gösterir canım öyle söyleme ."

Sevda bir süre konuşmadan sadece düşündü .Uzaktan seveblirmiydi gercekten sevilmeden sevmeye dayana bilicekmi .bir adım uzağında olsa bile yanına yaklaşamadan dura bilicekmi kalbine nasıl söz geçirsin sustursun hiç bir şekilde bilemiyor en iyisi susmak sadece susmak .

Sevda "Neslihan en iyisi sınıfa gitmek hadi kalk ."

"Tamam"

İki arkadaş kol kola okulun içine dogru yol aldilar sesiz bir şekilde.

Sınıfa geldiklerinde sesiz bir şekilde sıralarına oturdular .

Ramazan "Sevda hiç konuşmuyorsun bir selam verseydin bari."

Sevda "  Efendim duymadım birdaha söylermisin ."

Ramazan "Diyorumki bir selam verseydin iyi olurdu."

Sevda"kusura bakma Ramazan dalmışım selam nasılsın."

Ramazan "yok ya ne kusuru iyim sen nasılsın rengın solgun duruyor hastamısın yoksa."

"Yok hayır hasta diyilim iyim gayet."

Dediyinde sınıftan içeri edebiyat hocası girdi .

Sevda önüne döndü dalgınca dersi dinlemeye başladı aklı hala almıyor nasıl bir insan diyerini karsılıksız severki dayana bilicekmi bu yaman çelişkiye kalbi yüzüne bile bakmayan bir erkeyi sevmeye eyerki bu olursada tüm güçüyle katlanıcak bu fırtınaya .

Bu düşüncelerle sonunda eve gitme vakti gelmişti .

Çantasını sırtına taktıgı gibi sınıftan çıktı Sevda .

Kolidorda dalgınca yürürken yine o sesi duydu içinden ALLAHIM bana neler oluyor  böyle .

Dayanma güçü ver bu filizlenen  eyerki aşk tohumlarıysa kalbimde vuslata kavuştur eyerki diyilsede içimdeki fırtınayı dindir ALLAHIM.

Sevda okuldan çıktı gibi eve geldi evinin kapısın önünde bir süre durdu nefes aldı .

Zile uzun uzun bastın sonunda kapı açıldıgında .

Annesi"kızım ne bu acele evi inletin zil sesiyle ."

Sevda "Hiç Anne ne acelesi sadece yorgunum o yüzden yani."

Annesi "tamam canım o zaman gel iceri elini yüzünü yıkada yemek ye biraz dinlen ."

Sevda "tamam "

Banyoya girdiyi gibi yüzünü yıkadı aynada kendi yansımadına baktı uzun uzun solgun yüz onamı ayiti .

Banyodan çıktı odasına girdi siyah eşofman altını yine siyah sıporcu atletini giyip aşagıya indi.

Mutfaktan içeri dalgınca girip Annesini seyreti bir süre Annesi yemeklei masaya yerleştirdi  gibi aldı önüne Sevda.

Yavaş yavaş yemekleri yemeye başladı yemeyi bitirip kalkti masadan.

Odasına dogru yol aldı yine Sevda .yatagına uzanıp tavanı izledi bir süre boş boş .

Aklına yine bir çift siyaha çalan göz geldi nede güzeldi o gözler öyle çok göz görmüştü hiç biri böyle yüreyini titretmemişti.
Böyle sarsmamıştı benliyini aklını kalbini nasıl başa cıkıçaksa artık bu duyguyla .

Benim baktım gözlere kimse bakmasın kimse görmese sadece ben görsem diye düşündü sevda acaba kaçırıp bir odayamı kilitlese çocugu napsa.

Bu saçma düşünceyle kıkırdadı Sevda.

Bir süre daha dalgınca tavanı izleyip yavaş yavaş uykuya daldı dalmadan önce bile aklında bir çift göz vardı.