E yine ben :) Bugün Mert'i gördüm. Nasıl mı?
Beni ilde derece yaptığım için bir okul çağırdı. Ben de bu sabah Oraya gittim. Orası Mert'in okuluydu. ... Ama zaten yaz tatiliydi. O yoktu...
Müdür bana okulda burslu okumayı teklif etti. Malum bir dahaki yıl üniversite sınavı vardı. Güzel bir puan alırsam okulun puanı da yukselirdi. E ben de bunda bi sakinca görmedim. Teklife olumlu baktım. Daha sonra mudur bey benim kayıt formumu getirdi. Ben de doldurdum . Daha sonra tam okuldan çıkarken Mert bi çocukla okul bahçesinde top oynuyodu. İşte Allah'ın işsizi :D Neyse ki beni tanımadı. Yani ben öyle düşünüyorum . Çünki hiç bu yana bakmadi.***
Bugün bir işe başlıyorum . Simit dükkanına . Yazları hep böyle çalışıyorum aslında . .. Malum benim istediklerimi alacak anne ve babam olmadığı için kendi becerilerimle para kazanmaya çalışıyorum .
***
Bugün işteyken Mert'i gördüm. Bizim dükkana geldi ama ben saklandım . :/
E elif abla ilgilendi onunla. Aslında kıskandım . O elif ablanın yerinde olsam o masmavi gökyüzü gözlerinde kaybolsam fena olmazdi. ...Yaz tatilinin bitmesine az kalmıştı. Son 1 hafta felan. Okulla ilgili formlar vardı. Velimin gelip bunları imzalamasi lazımdı . Annem veya babam olmadığı için ben de Aysun abla ya söyledim. Yetimhaneden bir abla benim velim olarak geldi.
Aslında annemin ve babamın olmamasi baya koyuyo . Annem ve babam aslında var. Ben 4 yasindayken babam ve annem inanılmaz çok kavga etmeye başladılar. Meğer babam annemi aldatmis. Annem babama çok direndi fakat en sonunda babamla en son kavga ettiklerinde hayal meyal hatırlıyorum da o kadar çok etkilenmiştim ki bütün gece aglamistim. Daha sonra annem sıcacık elini başıma koyup :
-Kızım... Benim biricik kızım ... dedi.
O an duraklamistim. Beni uyuyor sanıyordu.
-Ben... gidiyorum , dedi. Sesimi çıkaramadım. O gün sabaha kadar uyuyamadim. Sabah babam annemi evde bulamayinca çıldırdı.
Daha sonra annemle boşandılar. Ben çok etkilensem bile kimse benimle ilgilenmedi. O yıllarda bi tıranva geçirdim. Hayattan kopmustum. Babam bunun üzerine üzerine basa basa beni Bu sefer de yetimhaneye koyacagindan bahsediyordu. Dedim ya; "İnsanlar düşene bir tekme daha atmayı çok seviyorlar..." oysa ki ben daha çocuktum .... Kimse bunu umursamadi sanki. Beni gözleri göre göre çukura attılar. Yetimhaneye verildigimde 5 yaşındaydım. Daha sonra okula başlamış ve Damla'yla tanismistim. Onun ailesi çok mutluydu ve çok zengindi... 1. Sınıfta benim annem yokken onun annesi her gün gelip okuldan alıp sabahları da onu bırakıyordu . Damla'dan bu yüzden nefret ediyordum. Ama 3. Siniftayken benim anne ve babam olmadığı için 3 tane kız beni sıkıstırmisti. O sırada damla o kızların en havalisinin saçından tutarak:
-Bidaha sizi bu kızın 5 metre yakınında görürsem oldururum, dedi.
Kızlar hızla uzaklasmisti.
O gün Gerçek bir dost edinmiştim. Sonra yıllar geçti 6. Siniftayken mert bizim okula geldi . Bütün kızlar ona aşık olmuştu. Ki Damla bile... Ama Damla sonradan benim aşık olduğumu fark edip vazgeçti. Bende 7. Sınıfa kadar inkar ettim. Fakat can dostumdan saklayamazdim. İtiraf ettim...