Seslere doğru yürüdüğümde Mert'i gördüm . Mert'ten bir adam para istiyordu. Ve elinde bıçak vardı şimdi n'apacaktım?
Yerde kocaman odun duruyordu . Aklıma bir şey gelmişti . Fakat bundan pek emin değildim . Çünkü filmlerdeki gibi bir adamın kafasına odunla vurunca adam bayılıyor mu, bayılmıyor mu emin değildim . Ama eğer ben Mert'i korumak için bir adım atmazsam Mert ölebilirdi.
Birden bir cesaret doğdu ve elime odunu alıp hızla koştum ve adamın kafasına hızla vurdum. Fakat adama hiç bişey olmadı . Hatta bana dönüp cins cins baktıktan sonra :
-Waaooww küçük hanım başından büyük işler peşinde.... dedi.
Ben şok olmuştum .
Ama beni bi dinleyin . Filmlerde hep öyle olmuyo mu . Şimdi benim suçum ne ve eksiğim ne....
Adam birden beni rehin aldı ve Mert'e:
-Ya bana cebini boşaltırsın ya da kız ölür, dedi. Ben %100 öleceğimin kanaatindeydim.
Mert:
-Tamam, kızı bırak paraları veriyorum .
-Hah şöyleee. ..
Şaşırmıştım. .. Mert'in benim için bir şeyler yapabileceği aklımın ucundan bile geçmezdi. Mert cebini boşaltarak adama paraları verdi. Adam beni yavaşça bırakarak hızla kaçtı. Mert ve ben baş başa kalmıştık. Mert suskundu. Sanki ben konuşmasam o da hiç konuşmayacakmış gibi...
Projeye başlamak için okula girdik. Boş bir sınıf bulup projeye başladık. Proje için makasa ihtiyacım vardı. Mert'e ;
-Şu makası uzatabilir misin ? Dedim.
-Ta-Tabii. (Makası aldı ve bana uzattı )
Mert' i ilk defa bu kadar utangaç ve sessiz görmüştüm .
Projeyi hazırlarken çıt ı çıkmadı .
Ben buna müdahale etmek istedim:
-Mert biz seninle önceden tanışıyor olabilir miy...
Cümlemi tamamlayamadan Mert söze girdi :
- Proje ne güzel oldu değil mi? Umarım hoca D beğenir.
-Hıhı, dedim kafamı sallayarak. Galiba Mert bu konuda konuşmak istemiyordu. Ama neden ? Zaten rezil olan kişi bendim. Ben bu konuyu buraya getirebiliyorsam onun hayli hayli konuşması gerekmez miydi? ??
Projeyi okul dolabına bırakarak dışarı çıktık. Mert:
-Seni eve bırakıyım mı?
-Gerek yok ben giderim.
-Saat geç oldu ben götürürüm hadi atla, dedi.
Bende olumlu baktım . Arabada mert:
-Annen baban izin vermiş miydi bari? Saat geç oldu malum...
Yarama basmıştı... Gözlerim dolmuştu . Mert önce fark etmedi:
-Yoksa haberleri yok mu?
Daha sonra yüzüme baktı . Göz damlalarimi görünce arabayi durdurdu .
-Azra Özür dilerim...
-Boşver... nerden bilebilirdin ki...
-Bunun bilmekle alakası yok. Hepsi benim suçum. Ben senin bana olan duygularınla dalga geçtim . Bu çok kötü bir şey ... Biliyorum . Çünkü senden sonra ben de yaşadım. Özür dilerim....
"Ah olamaz ben annem ve babamdan bahsediyor sanmıştım . Şimdi ne diyeceğim? "
Benden cevap alamadı. Ben:
- Yola devam edelim. Beni yetimhaneye bırak. ...
-Yetimhane? ?
-Annem ve babam yok.
-A gerçekten çok özür dilerim . Bilmiyordum.
Utanmıştım. ...
***
Mert Yetimhaneye gelince beni bıraktı .
Eve gittiğimde Aysun abla yemek getirip :
-Azra, kızım bir kaç yemek yeseydin bari. ..
-sağ ol aysun abla...
O gün Ayıcığıma sarılarak sabaha kadar ağladım...
***
