Hoofdstuk 4

93 7 2
                                    

Dit hoofdstuk kan geweld bevatten en zelf pijniging.
Ashton Rowland als Ashton Knight

Wat er in het vorige hoofdstuk gebeurde:
Ik schrik op uit mijn gedachtes als ik de deur open hoor gaan..
----------------------------------
De deur gaat open en ik schrik. Ik kruip snel onder de dekens van het bed waar ik op lig. Ik kijk bang op, bang om te weten te komen wie het is.
Ik zie een klein jongentje in de deur opening staan. Hij ziet er zo schattig uit! (media) Rond de zes/zeven jaar oud. Mijn gezichtsuitdrukking veranderd meteen naar blij en lief. "Hey kleintje, kom is hier." Zeg ik lief, hij komt verlegen op het bed zitten. "Hoe heet je? En hoe oud ben je?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ikke ben Ashton en ben 6 jaat oud! Hoe oud jij zijn en wie jij zijn? En jij bent heel mooiiii" Zegt hij schattig en verlegen. (alles is goed geschreven, geen foutjes hierin!) Awhhhhh! Wat lief! Hij geeft complimentjes. "Ik ben Lola en ben vandaag 16 geworden, dus ben vandaag jarig.. Maar ik heb niemand om het mee te vieren.." Zeg ik nu wat verdrietiger. Ashton geeft me een knuffel. "Ikke wil met jou jou verhaardag vieren! Ik nu koekies halen!" Roept hij en springt van het bed af en rent naar beneden. Ik kom ook van het bed af en loop naar de kast. Ik kijk in de kast en zie een grote hoodie en joggingsbroek. Ik pak ze uit de kast en laat de deken vallen. Ik doe snel de hoodie aan en hij valt net over mijn kont. Ik pak de jogging broek en doe die ook aan. Hij zakt zowat af. Ik draai me om en zie Ashton weer in de deuropening staan met chocolade koekjes. Ik pak zijn hand en ga op de rand van het bed zitten.  Ik hoor iemand bij de deur en kijk op. HIJ staat er. "W-wat doe jij hier?" Stamel ik bang en schuif wat naar achter op het bed. Hij kijkt wat teleurgesteld en verdrietig. Hoezo zou hij dat zijn?!?! "Ik zocht mijn broertje Ashton. Ik kon hem niet vinden. Maar blijkbaar is hij hier, bij jou." Zegt HIJ. Wacht wat? Ashton is zijn broertje?! Okay dat moet ik even verwerken. "Ja, ik hier Aiden. Lola is jarig en niemand was.. Hmh.." Het laatste mompelt hij. Ik heb namelijk mijn hand voor zijn mond gedaan. "Shh Ashton, dat hoeft Aiden niet te weten hoor." Fluister ik in zijn oor. Aiden gromt zacht. Ik kijk op en zie hem jaloers kijken. "Lola.. Gang. Nu. Alleen!" Zegt hij grommend. Ik knik bang en sta langzaam op en loop langs hem heen de gang op. Wat doet hij nu weer jaloers? Ik heb toch niks raars gedaan. Opeens voel ik dat ik tegen de muur wordt geduwd. "Wat the hell?! Laat me los! Vieze Pedo! Dat je me ontvoerd is één ding. Maar dit gaat te ver. Ga je me ook nog verkrachten of zo?" Roep ik boos. Okeeee misschien wat overdreven, maar dat maakt niet uit. Hij is gewoon een Pedo! Wie ontvoerd er nou weer een meisje? Ja, ik weet dat hij mijn mate is.. Maar hij hoeft me alsnog niet te ontvoeren. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik hem hard hoor grommen. Ik kijk op. Ik zie hem gekwetst kijken. "Je denkt echt dat ik je ga verkrachten of zo?!" Vraagt hij heel gekwetst. Ik krijg een schuldgevoel. Hij laat me los en loopt weg. "Wacht.. Aiden!" Roep ik maar hij negeert me. Waarom voel ik me nu zo verdrietig? Ik voel een traan over mijn wang glijden. Er volgen meerdere. Ik begin te huilen. Ik glij via de muur naar beneden en trek mijn knieën op tegen mijn borst.

POV Aiden
"Je denkt echt dat ik je ga verkrachten of zo?!" Vraag ik gekwetst. Denkt ze echt dat ik zoiets zou doen? Ik schud mijn hoofd en laat haar los. Ik loop weg. Ik hoor haar nog roepen, maar ik loop door. Ik denk na over wat Ashton zei tegen mij over haar. Hij zei dat ze vandaag jarig was. Heb ik nu haar verjaardag verpest? Nee Aiden dat heb je niet! Zij zei dat ik haar ging verkrachten. Wat doet ze moeilijk trouwens, ik ben haar mate! Mate's horen bij elkaar. Als je elkaar hebt gevonden, dan kan je niet meer zonder diegene.
Ik loop naar buiten, naar het bos. Daar trek ik mijn kleren uit, nadat ik heb gekeken of er niemand was en verander in mijn wolf.

 Daar trek ik mijn kleren uit, nadat ik heb gekeken of er niemand was en verander in mijn wolf

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

(Zijn wolf, Alex)
Ik begin te rennen door het bos. Het voelt fijn om door het bos te rennen, ook al denken mensen dat ik wreed en bloeddorstig ben. Ik kan aardig zijn.

POV Lola
~waarschuwing zelfpijniging~

Ik hoor Lila in mijn hoofd weer wat zeggen. "Hij is gekwetst Lola, wat hebben je gedaan?" Zegt ze zacht en jammerend in mijn hoofd. "Wat ik heb gedaan? Jij hielt me anders niet tegen hoor!" Roep ik huilend. "Nu wilt hij ons vast niet meer en gaat ons afwijzen!" Jammert ze. "We zijn niet goed genoeg voor hem, Lila.." Stamel ik zacht. Ik sta langzaam op en zoek een badkamer. Als ik daar ben gekomen voel ik me erg onzeker. Ik ben vroeger gepest omdat ze zeiden dat ik dik was. Ik werd heel onzeker daardoor. Om het pesten te stoppen probeerde ik af te vallen, alleen hoe ik dat deed was geen goede manier, ik stak een vinger in mijn keel elke keer als ik had gegeten. Dan voelde ik me beter. Na een jaar werd het erger, ze begonnen me niet alleen mentaal pijn te doen, maar ook fysiek. Ze begonnen me te slaan en te schoppen, ze wachtte me na schooltijd op en sloegen me in elkaar. Thuis ging het ook niet altijd goed, meestal moest ik voor mezelf zorgen en was ik altijd blij als mijn stiefvader er niet was. Maar als hij er wel was..

-Flashback-
Ik kom thuis na een lange schooldag als ik de auto van mijn stiefvader zie staan maar niet die van mijn moeder. Ik ga langzaam en voorzichtig naar binnen. Daar zie ik mijn dronken stiefvader zitten, hij kijkt me woest aan. "Waarom ben je zo laat thuis, sl*t?!" Roept hij kwaad. "I-ik had een lange schooldag vader.." Stamel ik bang. Hij staat op en loopt naar me toe. Mijn stiefvader slaat me hard met zijn vlakke hand in mijn gezicht. Ik probeer geen kik te geven, maar er rolt langzaam een traan over mijn wang. "Niet huilen ho*r!" Hij slaat me met zijn vuist in mijn maag. Ik ren naar boven en naar de badkamer. Ik pak mijn mesje en haal hem langzaam een paar keer over mijn pols heen. "Sorry, mam, sorry pap, sorry wereld voor mijn bestaan.." Fluister ik zachtjes.
-einde Flashback-

Ik huil zachtjes en zoek naar een mesje. Ik ben Aiden niet waard, ik ben niemand waard. Als ik er één heb gevonden haal ik hem langzaam over mijn pols heen. Dat herhaal ik drie keer. "Sorry Aiden.."

---------------------
1174 woorden

Sorry dat het zolang duurde!! Ik had het heel druk maar zal nu vaker updaten.

-Rea?
-Vote?

Xx H

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Mar 21, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

I'm his what??!!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu