Εμείς οι δυο; Ούτε στα όνειρά σου!

Παρτ 55

Αλεξ- τρια...δυο...ενα

Μετα απο αυτες τις λεξεις, πεφτουμε και οι δυο στο κενο. Εχω σφιχτα κλειστα τα ματια μου γιατι αν τα ανοιξω θα λιποθυμισω. Ο Αλεξ με κραταει σφιχτα, και ειμαστε αγκαλιασμενοι. Ο αερας ειναι αρκετα δυνατος και μου δινει μια πολυ διαφορετικη αισθηση.

Κλοι- ΑΛΕΕΞ, φωναζω πανικοβλητη

Αυτος αυτοματα φερνει το προσωπο του κοντα στο δικο μου και ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου. Για μια στιγμη ξεχασα πως πεφτουμε απο τον ουρανο, και συγκεντρωνομαι στο φιλι μας. Ολα αυτα τα δευτερολεπτα που μου φαινονται σαν αιωνας, δεν με αφησε απο την αγκαλια του. Ένα φιλί πέφτοντας από τον ουρανό. Τι ρομαντικό και τρομακτικό ταυτόχρονα...

Λιγα μετρα πριν το εδαφος ο Αλεξ τραβαει ενα σκοινι απο το φουσκωτο μου και μετα από το δικο του.

Αλεξ- ανοιξε τα ματια σου

Κουναω αρνητικα το κεφαλι μου

Αλεξ- ανοιξε τα ματια σου, Κλοι

Ανοιγω με δυσκολια τα ματια μου. Μολις κοιταζω κατω, νιωθω αναγουλα

Αλεξ- τα καταφερες

Τον κοιταω απελπισμενη.

Κλοι- δεν τα καταφερα. Τα καταφεραμε. Χωρις εσενα δεν θα το εκανα ποτε αυτο

Σε λιγο φτανουμε κατω. Για μια στιγμη, ενιωσα κάτι σαν...ελευθερια.

Αλεξ- δεν ειναι ωραια απο εδω πανω;

Κλοι- καθολου

Αλεξ- αφου δεν κοιταξες ακομα

Κοιταζω για λιγα δευτερολεπτα κατω. Η θεα ειναι πολυ ωραια. Μπορω να δω δεντρα, κτιρια, ποταμους, θαλασσες... Τα παντα. Επισης βλεπω τα ποδια μου ποσο απεχουν απο το εδαφος και τρελαινομαι.

Κλοι- ω...ωραια ειναι

Αλεξ- ναι αλλα νομιζω πως θα λιποθυμισεις σε λιγο, ηρεμησε

Προςπαθώ να ανασάνω κανονικά. Ακομη δεν το πιστευω πως βρισκομαι εδω πανω. Σε λιγο φτανουμε στο εδαφος, επιτελους

Μολις παταω το ποδι μου κάτω, παιρνω μια ανασα, λες και εχω χρονια να αναπνευσω

Αλεξ- ηταν γαματοο

Κλοι- ναι ναι Αλεξ, πολυ ωραια θα ηταν να πεθαινα στον ουρανο, λεω ειρωνικα

Αλεξ- μην λες βλακειες, ενας φοβος ηταν και τον ξεπερασες

Κλοι- δεν τον ξεπέρασα

Άλεξ- πάμε ξανά τότε

Κλόι- ούτε που να το σκέφτεσαι! Είναι λες και δίνω μια δεύτερη ευκαιρία στον θάνατο μου!