Ne yapacağımı bilemez bir şekilde eve kendimi atmıştım. Annemlerin evde olmaması kırkta bir dönen şansımdı sanırım.
Canım o kadar çok acımıştı ki, benimle resmen dalga geçmişti.
****
Yeol'u karşısında gördüğünde o kadar çok korkmuştu ki. Şüphelense de o olmayacağını düşünmüştü.
Zaten yarın ilk işi ailesi ile konuşup okuldan izin almak olacaktı. Sessiz ve yavaş adımlarla merdivenden çıkmaya başlamıştı bulanık gözleri ile çok zorlanıp sendelese de odasına varmıştı.Girdiğinde ilk fark ettiği şey geçen gün bulduğu çocukluk albümüydü. Chan ile olan albüm. Gözlerini kapayıp derin bir nefes çekti içine ve albümlerin olduğu kutuyu ayağı ile itip yatağına uzandı. Karanlık değildi çünkü dışarıda olan aydınlatmalar odaya ışık veriyordu.
Kalbinde olan şu histen nefret etmişti.
"Ögreneceğimi bilseydim gitmezdim. Bunu neden yaptın Chan? Benimle neden dalga geçtin? Canım çok acıyor. Hemde yine senin yüzünden! Lanet olsun sana ve söylediğin yalanlara!"
Gözlerini kapayıp uyumaya çalıştı ama başaramıyordu.
"Lanet olsun! Her zaman uyuyabilen beni bile uykusuz bıraktın!"
Debelenip yatakta doğruldu. Belki de duş almalıydı, çünkü annesi onun ağladığını fark edebilirdi.
"Bir de bana aşk öğütleri veriyorsun!"
Odaya giren annesi ile olduğu yerde sıçradı. Geldiklerini duymamıştı.
"Baekkie? Oğlum bu saatte gelmezdin sen? Birşey mi oldu bebeğim"
"Hayır anne birşey olmadı"
"Birşey olmuş işte bebeğim. Anlat bakalım"
Annesinin yanına oturmasıyla biraz kenara kaymıştı. Suratını saklamaya çalışıyordu. Annesi bunu fark edip çenesinden tutup kendine çevirdi.
"Baekhyun! Neden ağladın hemen söyle!"
"Anne birşey olmadı korktum sanırım uykumda"
"Sen kimi yiyorsun Baekhyun?? Beni sinirlendirme ve hemen anlatmaya başla!"
Sessizce kafasını salladı Baek. Annesi onun tercihini biliyordu ve Chan'ı sevdiğini de.
"Anne internetten biri ile konuşuyordum ve o kişi beni seviyordu. Ben o kişiye Chanyeol'u sevdiğimi söyleyince buluşmak istedi. Bugün yanına gittim ve o kişi Yeol'du. O kadar kırıldım ki. Şuan kendimi cidden bırakılmış kandırılmış gibi hissediyorum. Anne ne yapacağım acı gitmiyor!"
Annesi sarıldığında Baek kafasını omzuna bıraktï.
"Benim minik bebeğim, ah Chanyeol ben sana iyi bir ceza vermez miyim! Bebeğim, Chan ile konuşmamı ister misin?"
"Hayır anne, beni sevmeyen biri ile ne konuşacaksın ki?"
"Baek bence o da seni seviyor, korktuğu için böyle yaklaşmış olabilir?"
"Sonuçta kandırdı anne! Sanki dese kovacak mıydım? Kim bilir nasıl dalga geçti Kris hyung ile birlikte!'
"Biraz dinlen bebeğim, yarın okula gitme. İstersen bende yarın hastaneye gitmem olur mu?"
"Gitmelisin anne. Ben iyiyim evde takılırım kendim"
"Peki bebeğim. Sen uyu ben gidiyorum babanın yanına"
"Hoşçakal anne. İyi uykular"
Annesi alnını öpüp odadan çıktığında Baek gözlerini kapadı. Annesi ile konuşmak rahatlatmıştı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Love You Baekkie!
FanfictionSrngPCY61:GÜNAYDIN BAEKHYUN!! FrgtBBH04: Sende kimsin? SrngPCY61:Seni seven kişiyim SrngPCY: Hemde çok seven kişiyim... FrgtBBH04:Siktir git! SrngPCY61: Seni seviyorum Baekkie! Baekhyun bilemezdi bu mesajdan sonra hayatının düzene gireceğini. Tam te...