Monday morning
Idinilat ko yung mga mata ko. Kinapa ko yung gilid ko, igi-greet ko Sana si ate ng "Good morning" pero wala akong makapa. Na-realize kong wala na nga pala si ate.
*Flashback*
Me: (kinapa at niyakap si ate)
Good morning ate!!
Tinanggal ni ate yung pagkakakayakap ko sakanya.
Ate: Ano ba, Sam. Malaki ka na.
Me: Nakakatampo ka naman ate.
Idinilat nya yung mga mata nya at timingin sakin, pagkatapos at ngumiti.
Ate: Ooy, si baby damulag ko patampo-tampo pa. Pa-hug nga sa cheeks mong matambok!
Kinurot kurot ni ate yung pisngi ko.
That was happened 8 years ago. When I was 10 years old.
*End of Flashback*
Di ko namalayang tumutulo na pala yung luha ko at napapangiti.
Nakita ko na nasa tabi ko yung picture namin ni ate. Tinitigan ko to, at kinausap ko na feeling ko si ate yung kausap ko.
"I really missed you ate."
Biglang may kumakatok.
Pumasok si Mommy.
"Sorry, I thought tulog ka pa. Since, bukas yung kwarto mo, pumasok na ako." paliwanag ni Mommy.
"No worries, Mom." I give her a smile.
"Monday ngayon, di ka papasok?" tanong nya.
"Hindi muna, Mommy. Pagod ako."
"Sabagay, okay din yan. For sure, shocked ka pa sa mga nangyari. Ayos na din yan para makapagpahinga ka."
Di na ako sumagot, and I just gave her a fake smile.
"Anyway, breakfast in bed? You want?" alok ni Mommy.
"No, Mom. Bababa nalang ako. For sure, Dad is looking for me."
"Okay, hintayin ka namin sa baba. Okay?"
Nag-nod nalang ako kay mommy.
I looked in the mirror, namamaga yung mata ko. I fixed my self, saka ako bumaba.
"Goodmorning, Sam." Bati ni daddy.
"Morning Dad, there's no good in the morning." I said.
Yumuko lang si daddy, and continue his food.
Nagsalita ako sa kalagitnaan ng tahimik naming pagkain.
"Ah, oo nga pala Mom, Dad, pupunta ako sa presinto today."
"Anong gagawin mo don?" tanong ni Mommy.
"Mag-uupdate ako about sa case ni ate."
"Sama ako." sabi ni kuya.
"Masyadong delikado, Sam." ssagot ni Daddy.
"Hindi naman ako aalis mag-isa Dad."
"Sino kasama mo?"
"Ako." presinta ni kuya.
"Yes, sya. Si kuya." sagot ko.
Wala ng nagawa pa si Mommy at Daddy kundi sumang-ayon nalang. Tumingin ako kay Mommy at Daddy,
"Mom, Dad. This is all for ate. kaya Sana maintindihan nyo." sabi ko.
"Yes, I know. Ang iniisip lang namin ang safety mo." sagot ni Mommy.
"I know Mom, but katulad nga ng sinabi ko, kasama ko si kuya."
Pagkatapos namin kumain ay naligo na ako at inayos ko na ang sarili ko para makaalis na kami ni kuya.
"Kuya, okay ka na ba?" tawag ko kay kuya sa kwarto nya.
"Susunod na ako." sagot nya.
"Kaninong kotse gagamitin natin?" -ako
"Yung akin nalang."
Bumaba na din si kuya sa kwarto nya.
"Mom, Dad, alis na kami." Paalam ko.
"Mag-iingat kayo."
I gave my mom a smile.
Pinaandar na ni kuya ang kotse.
"Bakit ka nga pala sumama dito?" tanong ko.
"Masama ba?" sagot nya.
"Oh, come on kuya. I don't have time for your talkshits."
"Well, ofcourse Ally is my sister too. Kuya nya ako, normal na hanapin ko sya. Tanungin mo ako ng ganyan kung di ko sya hinahanap."
Binaling ko nalang ang atensyon ko sa daan.
*Police Station*
"Good morning sir." I greeted.
"Good morning din po Ma'am, Sir, ano pong maitutulong namin?"
"Tungkol po sa kaso ni Allyzandra Frelle Smith." sagot ko.
Tahimik lang si kuya sa gilid.
"Ah, upo muna po kayo."
"Salamat."
"Yung tungkol po sa kaso ni Allyzandra frelle, napakahirap pong magkaron kami ng hinala kung sino ang gumawa nito. Napakalinis nung lugar, mukha pong may luminis sa lugar na yon pagkatapos isagawa ang krimen."
Tumatango lang ako sa sinasabi ng pulis.
"Kahit bakas o ano? Wala man lang?" tanong ko.
"Wait lang po." sagot ng pulis.
Kinukuha yung envelope na nakasilid sa may bookshelf nila. Nilabas ng pulis yung mga litrato at inabot sakin.
"What's this?" nagtanong na din si kuya.
"Yan po yung nakita namin sa crime scene. Yan lang ang kaisa isang masting ebidensya natin."
I looked at the picture. Seems like, sapatos to ng isang lalaki. Naguguluhan ako.
Nagulat ako ng biglang nagdabog si kuya.
"P*t*n*g ina nitong gumawa nito sa ate mo!!" ako ang kinakausap nya.
"Hayop sya. Pagbabayaran nya ang lahat ng to."
Inaawat na sya ng mga pulis.
"Kuya, that's why we're here. To find out. Kaya kung gaganyan ka, lalo mo lang pahihirapan ang sitwasyon. Set your self calm." I said to my kuya Tyson.
Ganon talaga umasta si kuya. Mayabang, arogante. His name is Tyson Smith. Matanda sya ng about 10 years sakin.
But before I return the photos, pinicturan ko muna to. Pagkatapos ay binalik ko na sa mga pulis.
"Sir, thank you. Sana po ay ipagpatuloy nyo pa ang pag-iimbestiga. We're sorry din sa inasta ng kuya ko." sabi ko sa pulis.
"Makakakaasa po kayo dyan, Ma'am. Wala po yon. Natural lang yon."
"Kuya, let's go."
YOU ARE READING
My sister's murderer
Mystery / ThrillerI am Samantha Smith. At andito ako para hanapin ang hustisya at ang taong pumatay sa ate ko.
