Wszystko robię rutynowo.
Wstaje rano, pomagam w domu, popołudnia przesypiam. Wieczorami chodzę na spacer, a w nocy dręczy mnie ból głowy i bezsenność. I tak od zakończenia szkoły.
Czuje jak pękam od środka. Czy to już objawy dorastania? Maniakalna chęć bycia kochaną?!
Mój stan mnie przeraża! Wiem, że z biegiem czasu się zmieniam, ale na co!?
Mówią bierz życie jakim jest, ale co tu brać!?
Męcze sie w swoim ciele. To za dużo jak na szesnastolatke z zasadami. Nie wiem kim jestem. Gdzieś między drogami zgubilam się.
Czy znajdzie sie ktoś, kto mnie odszuka i postawi na rozwidleniu dróg? Pomoże obrac ta właściwą.
Czy ten ktoś pójdzie nią razem ze mną. I czy tym kimś będziesz Ty?
Marzycielka
29.06.2016
CZYTASZ
Emocjami Do Ciebie Pisze
PoetryPod wpływem różnych zdarzeń, postanowiłam moje uczucia przelewać na papier i ujawnić w sieci. Wiersze są pisane właśnie pod wpływem emocji i do różnych osób. Moje chore myśli. Zachęcam także do gwiazdkowania :) #742 w poezji 19.01.2017 #457 w poezj...
