Noluyor Allah Aşkına Burada !?!?

26 7 1
                                    

Burçak Demir' den

Sahildeyim. Kulaklığım var yine . "Passanger- let her go " çalıyor. Ruhum dinleniyor gibi hissediyorum. Gözlerimi kapattım , kendimi , ruhumu ,kalbimin derinliklerini , aklımın en ücra köşelerini dinleyeme çalışıyorum. Dinliyorum , dinliyorum ve dinliyorum. Ruhum diyor " git ve intikamını al. Yıllarca büyümeyi bekledin. "
Bu arada ben hiç doğum günü kutlamadım. Yoktu kimsem hayatımda. Annem öldü daha doģrusu öldürüldü . Hemde gözümün önünde. Babam nerde bilmiyorum . Annem hep "uzaklara gitti"derdi. Öldü mü acaba ? Ölseydi annem en azından mezarına götürürdü. Ama çok küçüktüm. Korkarım diye götürmemiş de olabilir. Beni kuçük yaşta bırakıp gitme ihtimali de var . Bilmiyorum. Ve tekrar dinliyorum. Bu sefer aklımı . Aklım " ne intikamı ? Olan olmuş . Hem sen ne yapabilirsin ki kız başına ? Ölür gidersin. Hayatına bak. Yeni bi başlangıç yap . Mutlu ol. Eskisi gibi ol artık diyordu. Kalbim " eski Burçak ol. Barışla vakit geçir . O tam senin hayalin. Yapamayacağın ve sonunda öleceğin birseyi tercih etme. Sonunda mutlu olacağın şeyi seç."
Peki Barış beni eski halime döndürebilecek miydi ? Dönsem de anneme olan bu intikamı borç bilmiştim. Onu ne yapıcaktım ? Ölüm . Ondan korkmuyorum. Cünkü sıra bigün bana da gelicekti. Yani o öýle demişti.
Yıllar önceydi. Annemle pazara gitmek.için yola çıktık. Evimiz ara mahalledeydi. Doğal olarak da ara sokaklardan geçiyorduk. Sokak siyaha bürünmüştu o gün. Yağmur yağıyordu. Gök gürlüyordu. Annem ve ben ıslanmiştık çok. O yaģmurdan sonra annemin saçları öyle güzel kokardı ki. Hala unutamam o kokuyu. Aniden gök gürledı. Annem sımsıkı tuttu kücük bedenimi. Sanki yavru kedi tutarmişcasina . Incitmeden , bana birşey olacak korkusuyla. "Korkma yavrum , ben hep yanindayim annem hiç gitmicek ve seni koruyacak " dedi. Sarıldım anneme o gün. Sımsıkı . Sanki basımıza gelecekleri önceden hissetmiştim. Sanki son sarılışımız olduģunu anlamiştım . Öyle sıkı sarılmiştım. "Sen varken ben hiçbir şeyden korkmam ki annecim " diyebilmiştim. Annem de " Ben olmasam bile kimseden , hićbir seyden korkmayacaksın Burçak. Hep alnın ak olucak . Dik durucaksın " demişti. Sonra yanımıza siyah bi minibüs yaklaştı . Kapıyı hızla açıp bize baktı. Annem kafasını önüne çevirip koşar adım yürümeye başladı. Hızlandı . Yerlerdeki sulara basa basa koşuyorduk artık. Hertarafımız sırılsıklam olmuştu. "Anne n'oluyo " dedim. "Yavrum , seni seviyorum " diyebildi bi tek. Sonra adam geldi anneme ve bana bise yapti. Ve ben orayi hatırlamıyorum. Kendimizi bi depoda bulduk. Depo çok soğuktu. Biz ıslaktık. Anneme sarılmış titriyordum. Depo büyüktu ve kasfetli bir havası vardı. Annem hala uyanamamıştı. Ağlamak geldi o an içimden. Hüngür hüngür , bağıra bağîra , ama yapmadım. Annemi dinledimm ve dik durdum. Annemi yanımdan alıp daha uzağa götürmüştü. Deponun obür ucu çok karanlık olduģu için orda kim var görünmüyordu. Ama birileri vardı. Emindim. Annemin dediğini yaptım . Şuan o yoktu yanımda ama ben güçlü duracaktım. Ben kendimi güçlendirmeye çalışırken annemi vurdular ! Gözümün onünde lan. Annem lan o benim. Nasıl bi vicdan küçucuk bi kızı annesiz bırakacak kadar alçak olabilir ? Daha ufacıktım. O zamanlar sadece adalet istiyordum. Polisler jandarmalar herkes bu olayla ilgileniyordu ama ne varki hiç bi iz bulunamadı. Ama artık büyüdüm ve çok acı çektim. Ulan ben televizyon izleyemiyodum . Orda herkes annesiyle diye ulan ben pazara bir daha uğrayamadım. Ama artık adalet istemiyorum. Cünkü canı yanan biri artık adalet istemez , intikam ister . Bende intikam istiyordum en kanlı olanından. Annemi vuran adam geldi ve bileğimi tuttu. Elinde çakmak vardı. Onu ısıtıp koluma bastırdı. Çakmağın üstünde melek kanadı vardı. Bileğimde de kanat deseni çıkmıştı. Çakmaği bastırıp " sıra sana da gelecek piç kurusu" deyip gitmişti. Ve başka birsey hatirlamiyorum. Zaten omzumda acıyo. Yolda biriyle çarpıştım. Aslında o çarptı ama ben özür diledim . Saçmaydı. Bütün gün koşturup durmuştum. Kapı çaldı. Ve kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım. Bugün çarpıştığım çocuktu. "Merhaba " dedi ve elini uzattı. Bi dakika. Onun da bileğinde aynı desenden vardı. O gün o depodaki diğer çocuk da o muydu ? Noluyordu Allah aşkına burada ?!?!?!?!







Yeni bölüm :)
Umarım beğenirsiniz :*:*:*"*

Siyah  OyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin