2. BÖLÜM

40 3 0
                                    


  Ben bunları düşünürkenhücrenin demir kapısı açıldı ve içeri görevli geldi benim önüme yemeği fırlattıve gitti. Yemekleri iğrençti ve ben zaten titremekten başka bir şeyyapamıyordum. Kendi kendime ''sakin sakin sakin''diyordum ama nafile. Tekrar oişkenceye gideceğimi biliyordum ve yine böyle olacağımı da biliyordum ama yinede sakinleşmek istiyordum sırf onun karşısında güçsüz görünmemek için. Sonratitrememin az da olsa azaldığını fark ettim ve acıktığımı anladım.''Gerçektenbu yemekleri yiyecek miyim?''diye düşündüm buna cevap karnımın guruldaması oldu''Başka çarem yok el mahkûm yiyecektim bunlar. Tabağı kendime çekip yemeğebaşladım. Bir süresonra titrememin hala geçmediğini ama eskisine göre daha da azaldığını fark ettim. Sonra artık vücudumdaki ve beynimdeki çoğu duyunun işlerinin başına döndüğünü anladım. Ve uykumun geldiğini fark ettim. Zaten bir süre sonra da uykuya dalmıştım...

***********

BİLİYORUM BÖLÜMLER KISA AMA EN KISA ZAMANDA TELAFİ EDİLECEK.

SEVİLİYORSUNUZ

***********     

Sıradan AykırılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin