BÖLÜM ŞARKISI MULTIDE. DİNLEMEDEN OKUMAYIN.
Bölüme başlamadan şu fotoğrafın güzelliğine baksanıza..... :')

×
"Sen hamilesin Louis."
Doktorun sesi kulaklarımda yankılanıyordu. Bir süre sonra herşey boğuklaşmaya başladı. Sesler algılanmıyordu, sadece tiz bir çığlık duydum. Sonra boynuma sarılan kolları hissettim. Gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım ve kapattığımda göz pınarlarımdan dudaklarıma doğru akan göz yaşını hissettim.
×
"Aşkım. Nasıl hissediyorsun?"
"Bilmiyorum Harry."
"O kusma, mide bulantıları ve baş dönmelerinin gerekçesinin bu olduğunu düşünmeliydik. Öylesine bir şey gibi geçiştirdik."
"Ya..."
Eve gelmişlerdi ve Louis bir saattir Harry'nin nasıl hissediyorsun? sorularına maruz kalıyordu.
Harry tekrar ağzını açtığı sırada Louis konuştu: "Eğer bir daha nasıl hissediyorsun dersen ağzını sikeceğim."
"Hayır, sadece ne yemek istersin diyecektim."
"Uh Pekâlâ. Ne yemek isterim... Suşi yemek isterim ama şuan istemiyorum..." bu da nasıl bir cümleydi öyle?
"...Hamburgerde istemiyorum pizzada istemiyorum."
"Hayatım sana ne istemiyorsun değil, ne istiyorsun diye sordum?"
"Sus çeneni Harry! Karnımda senin bebeğin var ve... benim karnımda!"
"Sanki tek başıma yaptım. Onun yanında öyle konuşma. İkimizin çocuğu o." Harry Louis'nin yanına gidip diz çöktü ve elini onun karnına koydu. "Oğlum?"
"Ne oğlumu! Kızda olabilir o. Cinsiyet ayrımcılığı yapma seni sürtük."
Harry kıkırdayıp elini öptü ve, "Pekâlâ Özür dilerim çocuğum. Kızda olabilirsin erkekte. Bizim için önemli olan tek şey senin ordan çıkman ve sağlıklı olman. Hm? Değil mi babası?" Dedi.
"Yaa öyle tabi." Louis onun bu haline gülüp başını ovdu. (?^?'!:???%?/??)
"Ee ne yiyecektin sen?"
"Huf, sosisli ve 2 tane de çubuklu patates."
Harry başını salladı ve Louis'nin Alnını öperek evden dışarı çıktı.
×
"Aof çok şiştim be." Harry sırıtıp göz devirdi.
"E aşkım davar gibi yersen tabi şişersin."
1
2
Ü..
Louis'nin gözleri dolmuş üstündeki yastığı yorganı Harry'ye fırlatıyordu.
"PEKÂLÂ O ZAMAN HARRY! BENDE BEBEĞİ ALDIRIRIM VE KURTULURSUN BU KADAR ÇOK YEMEK YEMEMDEN! SENİ SİKİM OROSPU ÇOCUĞU BU BEBEĞİ SEN KOYDUN BANA!"
"Hemen yarın gidip bu bebeği aldıracağım. Sende kurtulacaksın." Ağlarken bağırıp çağırdı Louis.
Harry yanına gelip elini tutmaya çalıştı ama Louis hemen arkaya atıldı.
"Sakın dokunma bana! Sakın. Bugün siktirip ya gidersin yada burada yatacaksın!"
Louis ağlayarak yukarı çıktı ve kendini yatağa bıraktı.
Harry salonda söylediği sözü yeni yeni algılayarak vicdanı ve pişmanlığıyla baş başa kaldı.
×
"Günaydın Bebeğimmmmm." Louis karnına bakarak konuştu.
Sonra ayağa kalktı ve yeni uyanmış olduğu için bulanık gören gözlerini ovuşturarak boy aynasının önüne geçti. Harry'nin bol lacivert tişörtünü giymişti. Şimdi tişörtün ön kısmını kaldırıp daha şişliği belli olmayan karnına baktı.
Şimdi orada üç dört ay sonra gelişecek olan embriyo vardı. Bebek.
Elini karnına koyup okşamaya başladı. "Bebeğim. "
"Ben dün seni aldıracağımı söylemiştim ama yalandı. Asla. Seni seviyorum bebeğim. 21 hafta sonra kucağıma alabileceğim seni küçüğüm. Sana iyi bakmak için elimden gelen her şeyi yapacağıma söz veriyorum. Eğer erkeksen lütfen baban gibi öküz olma. Eğer kızsan seni tam bir Ingiliz hanımefendisi gibi yetiştireceğim. Seni seviyorum. O öküz babanida seviyorum aslında."
