Liry {Voltooid}

hoost momentje verpest

Pov. Link
"Hallo lieverd". "I-ik l-leef" zei hij zachtjes. Ik ga niks zeggen over die hart stilstand niks!. "Je bent sterk jer ik geloof in je vooraltijd" zei ik fluisterend. "Heb je pijn?" jer schudde zijn hoofd. "Doe maar rustig aan" zei ik terwijl ik mijn hand op zijn wang legde. Jer kneep zijn ogen dicht en trilde. Ik trok mijn hand weg. Is hij bang bang als ik hem aanraak. Niet op de verkeerde manier of ziet hij het anders. "Jer?". "Linkie ik bedoel het niet zo". "Jer ben je bang voor mij?". "Nee ik ben niet bang voor jou". " maar jer waarom kneep je je ogen dicht toen ik mijn hand op je wang legde?". "Ik weet het niet link ik weet het niet". Wilt hij het niet vertellen is hij echt bang voor mij of denk ik verkeerd. Maar als hij bang voor mij is, waarom is hij dan bang voor mij wat heb ik gedaan. Jer kneep zachtjes in mijn hand ik weet wat dat betekend als hij in mijn hand knijpt is hij bang, bang voor wat gaat komen of wat er nu aan de gang is. "Je hoeft niet bang te zijn ik bescherm je niemand doet je kwaat ik sta voor je. Jer glimlachte zachtjes. Ik kwam met mijn gezicht dichter bij die van hem. Is dat handig misschien niet, maar ik kan het wel weten is jer bang voor mij. Mijn lippen kwam op die van hem er ging een schok reactie door jer's lichaam dat voelde ik, maar al snel ontspande hij en kuste mij ook. Ik liet los en keek hem aan. Die mooie stralende blauwe ogen zijn veranderd in angst allen maar angst. "Ik hou van je vergeet dat niet linkie" zei hij zacht. gaat hij het opgeven?. "Nee jer verlaat me niet ik kan niet zonder je ik hou van je, ik zou nooit van iemand houden zoals ik van jou hou". "Z-zeg dat niet link". "Jawel jer jij bent zo speciaal voor mij". Jer schudde zijn over en tranen rolde over zijn wangen. "Niet huilen jer dan moet ik ook huilen, ik wil niet zien dat zo'n lieve, mooie jongen huilt dat verdien je niet".Jer kneep zijn ogen dicht. Waarom waarom overkomt hem dit verdient hij dit?. Nee, maar wie gunt hem dit. Zijn ouders die gunnen hen dit. Pijn, verdriet dat is wat ze hem aandoen. "Jer je bent nog zo jong alsjeblieft verlaat me niet. We zijn jong samen, ik wil samen oud worden en een gelukkig leven leiden samen met jou. We zijn nog zo jong jer. Laat jezelf niet gaan". "Ik wil niet dood link ik wil hier blijven jou beschermen en de andere dat is waar mijn leven om gaat jullie beschermen en van jou houden". "Wij beschermen jou ook, maar dat wil je niet je wilt alles alleen doen, maar dat moet en mag niet wij willen jou helpen". "Jullie hoeven mij niet te beschermen". "Jawel we houden van je en ik hou het meeste van je ik bescherm je niemand komt aan je, niemand mag je pijn doen". Jer was stil en tranen bleven over zijn wangen stromen. Ik ging aan de kant zitten waar geen draden zitten. Jer schoof met moeite op dat hoefte niet. Ik ging naast hem zitten en dee voorzichtig mijn armen om hem heen jer ging tegen me aan liggen. "Ik ben bij je en ik bescherm je voor altijd jerrie". "Link je bent nog zo jong het is niet moeilijk.... Het is niet moeilijk om mij te vergeten en te vergeven. Je verdient iemand anders een leven met die gene die wel vooraltijd bij je kan zijn, want ik kan dat niet ik kan jou niet gelukkig maken ik doe je verdriet". "Dat doe je niet jer jij maakt mij gelukkig. Ik hou van je jij doet mij geen verdriet en ik kan jou nooit vergeten jij maakt mij gelukkig". Meent hij dit... Hij maakt mij gelukkig ik hou van hem met hem kan ik gelukkig zijn. Ik streelde jer's arm het stelt hem gerust, want hij wordt rustiger.

Pov. Harm
Ik en joost zijn naar huis gegaan. Jer heeft rust nodig samen met link krijgt hij dat. Zou hij het mij vergeven of wilt hij me nooit meer zien. Ik wil niks met mijn gevoelens doen voor jer. Ik wil bij joost zijn, bij hem liggen en hem zachtjes strelen en zeggen dat het goed komt als er wat is. Ik wil elke dag tegen hem zeggen dat ik van hem hou en dat ik nooit meer zonder hem kan. Ik wil hem verzorgen als hij ziek is. We lagen nu samen op de bank. Joost lag tegen me aan. Ik dee mijn armen om hem heen. Ik gaf hem kusjes in zijn nek. Hij had zijn ogen dicht en glimlachte. Ik kuste zijn arm. Hij dreed zich om. Ik keek hem in in mooie ogen aan. "Ik hou van je harmpie" fluisterde joost in mijn oor. "Ik ook van jou. Jij bent de liefde van mijn leven" fluisterde ik in zijn oor. "Jij ook die van mij". We kuste elkaar. De kus veranderde in een tongzoen. Ik hoorde me telefoon afgaan, maar we lieten het maar rinkelen. Het stopte met rinkelen,maar toen rinkelde hij alweer. "Mwoan stop met rinkelen" zei ik en zoende elkaar weer. Me mobiel bleef maar rinkelen. Ik rode over joost heen en liet de zoen los en keek op mijn telefoon. "Het is link". "Neem op misschien is het belangrijk.
Link harm

Link
Willen jullie komen er is nieuws over jer
Is het goed
N-nee kom alsjeblieft
We komen!

Ik ging op
Joost deed de armen om me heen en kuste me nek. "J-joost". "Ja?". "We moeten weg er is iets met jer". Joost liet me los. "Wat is er met jer?" "geen idee maar we gaan". Ik pakte de hand van joost en we rende naar het ziekenhuis.