Liry {Voltooid}

goed?

Even een paar dagen later. Er worden veel sprongetjes gemaakt, omdat ik deel 1 echt bijna ga afsluiten. Ga jij deel 2 volgen laat het me weten?

Pov. Jeremy
Ik heb link nu al vier dagen niet gesproken. Hij belde wel is, maar ik nam niet op. Ik hou van hem ik heb hem nodig dat merk ik nu echt heel erg. Ik wil en moet hem in mijn armen sluiten of hij zijn armen om mij sluiten. Ik mis hem elke seconde steeds meer. Ik mis zijn kusjes steeds meer en zijn aanraking. Ik voel me wel al fitter, maar ik ben nogsteegs heel snel moe. Heb ik spijt met die zelfmoord?. Nee, geen seconde spijt. Ik ging zitten op het venster waar je op kan liggen (snap je wat ik bedoel? Ik kan het niet uitleggen). Ik keek naar buiten. Het regent hard. Mijn raam is beslagen. Zonder dat ik het wist schreef ik link en liry op. Ik keek naar de woorden die ik zojuist heb geschreven. Ik zuchte en liep naar beneden de deur uit. Regen heeft mij nooit geboeit. Ik ben niet van suiker. Ik liep naar het strand. Ik zag daar een jongen staan. Hij keek naar het water. Hij liep het water veder in. Ik keek nog even goed en zag dat het link was. Ik rende er naar toe, maar er kwam een grote golf an door de wind en link werd meegetrokken. Na geen secode twijfel rende ik het water in en dook erin. Een pijnlijke steek ging door mijn pols, maar ik bleef door zwemmen. Ik zag link en pakte hem op. Ik zwemde snel naar boven. Ik legde hem op het stand en begon de reamineren. Link kotste water uit en ik haalde opgelucht adem. Link keek me aan. "Jer". "Hallo". "Wat gebeurde er?". "Je werd meegenomen door een golf". "Ow". De pijn in mijn pols werd steeds erger. Ik kneep mijn hand in een boletje maar dat deed juist meer pijn. Zeewater niet het beste wat je kan hebben als je een wond hebt. "Jer?". "J-ja?". Link pakte voorzichtig me arm en pakte het verband snel trok ik mijn arm weg, maar hij pakte hem weer en hield hem goed vast. Nu gaat het komen. Hij haalde het verband eraf. Zijn blik veranderde naar verdrietig. Hij keek me met grote ogen aan. "Dit ga je niet menen!". Ik zweeg alles wat ik doe is fout. "Jer zeg niet dat je je zelf hebt gesneden". "I-i-i-ik-k-k" dat is het enige wat uit mijn mond kwam. "Je had het me beloofd". "JIJ HAD MIJ OOK DINGEN BELOOFD"schreeuwde ik huilend. "Jer ik". "Sorry ik bedoelde het niet zo". "Je hebt gelijk jer". Zei hij terwijl hij naar de grond keek. Voorzichtig liepen er wat tranen over me wangen. Maakt niet uit het valt toch niet op door het water wat over mijn gezicht loopt. "Waarom heb je me gered jer?. "Meen je deze sirrieus link, ik hou van je ik kan je niet zomaar laten verdrinken voor mijn neus". "Ik wou mezelf ook niet laten verdrinken, maar ik zag die golf ook niet". "Het geeft niet he ik rende naar je toe zonder een seconde twijfel". "Hou je nog van mij?". "J-ja natuurlijk je bent en blijft voor altijd de ware voor mij link". Link omhelste me. Een glimlach toverde op mijn gezicht. Ik heb weer een arm om link heen dat is wat ik wou. "Jer geloof me ik wou roy niet kussen, hij bedreigde me echt. Joost en harm weten het nu ook op mijn telefoon staat het eche filmpje". (doorgestuurd naar link). "Ik weet het niet link". Twijfel ik twijfel oke. "Jer ik laat jou dat filmpje zien vandaag dan weet je dat ik gelijk heb". Ik keek naar de grond. Tranen rolde sneller over me wangen de pijn wordt steeds erger en ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil link dat is zeker, maar kan dat wel?. Iemand pakte voorzichtig mijn kin en bracht hem naar boven. Ik keek link aan. Onze gezichten kwamen dichterbij elkaar. Ik sloot me ogen en voelde toen twee zachte lippen op de mijne. Een glimlach toverde snel mijn gezicht en daarna kuste Ik hem weer. Ik legde mijn handen op zijn heupen en zijn handen lagen op me nek. De kus lieten we voorzichtig los. Ik glimlachte en link keek naar zijn hand. Link's hand pakte mijn hand en legde hem op mijn rechter nier. "Ik ben en blijf elke keer bij je" fluisterde hij. Ik glimlachte en kuste hem alweer. Ik negeerde de pijn.

Pov. Link
Vindt hij me nog leuk. Ja. Ik ben blij. Voorzichtig lieten we deze kus los. Ik streelde zachtjes zijn wang. Hij keek me aan en stopte niet met kijken. Hij deed zijn armen om me heen. Ik legde mijn handen op zijn handen. Zijn we nu weer bij elkaar?of niet?. En ik maak me heel heel heel erg zorgen om jer nu. Zijn pols. Jer had dood kunnen zijn. Ik krijg de rillingen al als ik erover na denk. Jer dood wat een hel. "Zullen we naar huis gaan droge kleren aan gaan doen" vroeg jer. "Ja is goed". "Ga jij met mij mee naar me huis?" vroeg hij. "Mag dat?". "Tuurlijk wel, we hebben geen ruzie meer en ik wil de heledag bij jou blijven als dat mag". Ik omhelste jer. "Wij blijven de rest van de dag bij elkaar" fluisterde ik. Er kwam een windvlag ik rilde van de kou. Jer pakte me beter vast. "Zullen we maar naar huis gaan?". "J-ja". Ik stond op en stak mijn hand uit naar jer. Jer pakte me hand en ik trok hem omhoog. Ik trok iets te hard en hij klapte tegen me aan. We schoten in de lach. Daarna liepen we naar huis. Hand in hand. Het boeit ons niet meer. Als mensen ons zien best. We kwamen thuis aan en harm deed meteen open. "Jer waar wa.. Ow hey link" zei harm. We schoten in de lach. "Waarom zijn jullie zo doorweekt?" vroeg harm. "Link verdronk in de zee en ik heb hem gered en gereamineerd" antwoorde jer. Harm keek jer aan en toen naar jer's pols. "Hij weet het" fluisterde jer. Harm keek me aan ik keek naar de grond. Jer kneep zachtjes in mijn hand. Ik keek hem aan. "Kom loop naar boven en trek droge kleren aan" zei harm. We knikte en liepen naar boven. Toen we boven aan kwamen omhelste jer me meteen. "Ik hou van je link". "En ik van jou". Onze handen kwamen tegen elkaar aan. Onze handen kruisde elkaar. Jer sloot zijn ogen en deed ze weer open. Jer trilde een beetje is hij moe?. Jer deed zijn armen om me nek en hield me sterk vast. Ik legde mijn handen op zijn rug en vreef heen en weer. Hij legde zijn hoofd op me schouder. Ik voelde zijn ademhaling op me nek. Ik glimlachte.

Pov. Jeremy
Ik ben moe, waarom weet ik niet. Ik denk omdat ik nog niet helemaal ben opgeknapt denk ik. Ik liet link los en we kleden ons om. Toen ik klaar was plofte ik op het bed. Ik ben dood. Geen puf meer. Link keek me aan. "Ik ben moe en heb geen puf meer link". Link kwam naast me zitten en legde zijn hand op me buik? "Dat is je eigen schuld je bent nog niet opgeknapt na wat je gedaan hebt" zei hij. Ik zuchte. "Link ik zag geen andere optie, ik kon niet goed nadenken ik wou weg hier geen zorgen en geen stres meer, dat is wat ik wou". "Sorry jer". Ik keek hem aan. "Het is niet jou schuld". "Misschien wel". Ik ging rechtop zitten. "Nee het is jou schuld niet en nu je mond erover houden, we moeten het vergeten". "Jer dit vergeet je niet he". Ik zuchte weer. "Klopt". Link gaf me een kus. Ik dee mijn armen om zijn nek en genoot van dit moment. Dit miste ik, klinkt dat raar?. We lieten los en onze gezichten raakte elkaar nog.
*20 minuten later*
We liepen naar beneden. Nogsteeds ben ik moe, maar ik wilde het niet echt laten merken nu. Ookal weet link dat ik moe ben. "Hallo" zei joost met een glimlach. "Hoi" zei link. "Hebben jullie weer wat?" vroeg harm. Link keek me aan. "Ja" zei ik met een glimlach. Hij glimlachte ook. "Mooizo" zei joost. Link deed een arm om me heen. "Jer kom even mee maak ik je wond weer schoon". Neeeee hoeft niet. Niet weer die pijn. Voordat ik antwoord kon geven sleurde me mee naar boven. Hij sleurde me uit de armen van link. #tranen. We liepen de badkamer in. Elke keer als ik hier naar binnen loop komt de gedachte weer bij me op. Alle gevoelens die ik voelde allemaal in èèn gepropt. Het werd teveel. Dat was de enige oplossing weg van deze wereld, maar ik wil niet weg. Ik heb harm waar ik alles tegen kan zeggen hij is zo aardig voor mij. Joost tegen hem kan je alles zeggen en hij helpt je dan ook. Hij staat 24/7 voor iedereen klaar. Link ja link wat kan jer erover zeggen. De mooiste, de berzorgste er zijn eigenlijk geen woorden voor hem. Ik hou van hem en ik kan hem niet uitdrukken hoe hij is. Harm zei ook niks. Hij verzorgde mijn wond. Het deed erg pijn. Later toen het klaar was moesten joost en harm weg. Ze gingen samen eten. Ze verdienen het. Ik en link lagen samen op de bank. Ik lag tegen link aan. Met zijn vingertop streelde hij mijn arm. We keken elkaar aan en glimlachte naar elkaar. We kuste elkaar. We lieten los en onze gezichten waren nogsteeds dicht bij elkaar. Ik ben blij dat ik weer dicht bij link ben. Dicht bij elkaar en niemand die dit moment kan verstoren. Een moment van ware liefde. Vroeger dacht ik dat ik nooit iemand zoals link zou hebben, maar ik wist ook niet dat ik later op jongens zou vallen. Ik streelde zachtjes zijn wang. Link legde zijn hoofd op mijn borst en dee en arm om me heen. Ik legde mijn armen ook om hem heen. Mijn hoofd leunde op zijn hoofd. En zo vielen we in slaap.

Meer dan 1700 woorden👍👍👍

Wat vinden jullie van dit hoofdstukkie