Iki Tane Üvey Abim Var

SEÇIM

Annem ve babam yine ve yine kavga ediyorlardı . Ben de uslu uslu SONYAZ ailesinim dağılmasını izliyordum . Biliyordum bu kavgaların sonucunda beni , yalvarışlarımı , ağlayışlarımı önemsemeden ayrılacaklarını biliyorum . Bildiğim için hiçbir şey yapmadan izliyordum onları , belki son kez ...

Ama bana niye kavga ettiklerini bile söylemiyorlar . Neden diye sorduğumda bana küçüksün diyorlardı. Bu küçüksün meselesi ben 10 yaşındayken kavga etmeye başladıkları içindi . Büyüyorum ama onların bahanesi her zaman küçüksün , anlamazsın .

Bu kavganın sonucu boşanma olacağı çok belliydi . Ben yine bekliyorum .

Kavgaları bitmişti ve şu anda boşanmak için beni de götürüyorlardı . Daha 17 yaşında olduğum için annem ya da babamın yanında durmak zorundaydım . Bakalım bunun sonucunda en çok zarar gören kim olacaktı ? Ben .

Arabada ölüm sessizliği vardı . Annem bana döndü ve elimi tuttu .

" Pamira senden bir seçim yapmanı bekliyorum . Evet ikimizide görüceksin ama hafta içi kimde kalman gerektiğini sen seç tamam mı benim biricik kızım . "

Ah ! Gerçekten inanmıyorum . Benden annem ya da babamı seçmemi bekliyorlar . Bu nasıl bir his biliyor musunuz ? Anneni mi seviyorsun yoksa babanı mı ? Ki bu sorunu cevabı ile bu seçimi yapmam gerekiyor . Ama ben onlara eşit davranırken birini seçemem ki !

Bu ailenin dağılmasında ikiside suçlu benim gözümde .

Mahkemeye varmıştık . Ben annemle gelmiştik . Şoförümüz Mehmet amcayla . Babamda başka bir arabayla . 100 ' e yakın hatta 100'den de çok arabamız vardı . Çok zengindik . Ama bu zenginlik malesef insanı mutlu edemiyor .

" Anne , baba benden seçim yapmamı beklemeyin . Kendiniz o mahmemede ne halt yerseniz yiyin ama benden seçim yapmamı beklemeyin . Benden ailemizi dağıtan insanlardan birini seçmemi beklemeyin . Ben evde bekliyorum . Siz de ailemizi dağıttıktan sonra bana kararınızı söylersiniz "

Sonra arabaya binip Mehmet amca ile eve gittim . Kapıyı Asuman teyze açtı hemen ona sarıldım . Onun bende yeri çok büyüktü . Ben 10 yaşındayken annem ve babamın ilk kavgalarını ediyorlardı . Ben o gün çok ağlamıştım . Ama ne annem ne de babam bana bir kere olsa bile bakmamıştı . Onların yerine Asuman teyze gelip beni sakinleştirmişti ve oyun oynamıştı .

Şimdi ise tek isteğim uykuydu . Belki 7 yıldır gördüğüm kabustan uyanabilirdim ...