Her zaman dile getirildiği gibi sessiz çığlıklarda yağmurla beraber yuvarlanmak mümkün müydü?Zira öyle bir şey var ise yaşamak isterim hücrelerimin acı çığlıklarını duymadan önce.Sokakta ilerleyişinizi hedefiniz belirlerdi hayatta da öyleydi bir yere varacaksanız varacağınız yer önem teşkil ederdi.
Yağmur ıslatırken her bir hücremi, çığlıkları susmuyordu.Bir nevi acılarım yağmura karşı kaybedişini kabulleniyordu.Yagmur güzeldir çoğu insanın ona bakış şekline rağmen.Bulutlar ağlar acılarınızın ağlamasıyla yarışa girmiş gibi .Siz bunu sadece hedefinize vardığınız zaman son verebilirdiniz.Bende veriyorum düşünce ve acılarımı ev kapısının dışında tutulmalıydım zira bu benim için hiç iyi olmaz çünkü öyle bir ailem var ki tepkisizliğimi kabullenmiş sesim yükseldikçe şaşırma duygusuna başvurup azarlayan.
Bu benim ilk hikayem biraz acemi olabilir size göre belkide hiç okumazsınız bile ama ben yine de yazmak istedim belki aranızdan bazılarının acılarına ortak olur yazılarım.Bu sadece kızın içe vurudukları ama hepimiz biliyoruzki her insanın dışa vurduğu şekil farklıdır:D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Düşü
Teen FictionO bir kız korkularına sarılıp her gece uyuyan.Her gece yarın biraz daha mutlu olmak için Tanrı'ya yalvaran ve karşısına çıkan buz kitlesine delicesine ilerleyip mutluluğu onda arayan.O bir gece yarısı elinde bir şarap dilinde bir besteyle acısını di...
