Kapı gürültüyle açıldığı zaman farkına varabiliyorum zaman kavramın göreceliğini sesimi çıkarıp serzenişte bulunmaya gereksinim yok çünkü acılarım yeterince eskimiş ve benliğinmi yitirmiş durumda.
Gelen annem belkide o acı kavramının arkasına saklanan küçük kızımın umutlarını yeşertiyor fakat bu durum şu sıralar pekte değer biçtiğim bir konu değil .Şuan önplanda olan unsur yıllardır kapılar arkasında kalmış ailemin günah dolu sırları .Asıl dikkat çekici olansa en masumumuzun annem olması.Onu görünce acı kavramının arkasına saklanmış olan küçük kız annem masum ben onun kızıyım dese de onu reddediyorum ama bazı anlar oluyor ki zayıf tarafıma yenliyorum.Bir an için saçımda dolanan ellerin farkına varıyorum.Usulca gözlerimi kapatıyor, annemden gelecek o bilindik şeyi bekliyorum. "Vera" uzun soluklu bir isim söyleşisi yapıyor annem titrek bir nefes alıyor sonrasında .Oysa ben bu hikâyenin sonunu biliyorum "O gitti ." annem ardından o içinde alev alev yanan ateşi söndürmek istermişçesine bana sarılıyor. Sanki onun tek sığınak noktası benmişim gibi ...O çocuk ben annesiymişim gibi...O porselen bebek ben sahibiymişim gibi...Oysa şunu bilmeli O balerin ben kurşun asker.
Kitabı okuyan bütün okuyuculardan Özür dilerim.Kurguyu çok düşündüm zira bu kitabı bir anlık deli cesaretiyle yazmış bulunmaktaydım ama sonra her şeyin bir vakti olduğu kanısına vardım .Kendi şahsım adına şunu söylemek istiyorum bir sürü kurgu var ve ben kendi kurgumun onlara benzemesini istemiyorum aslında bir kitabı kitap yapan edebi betimlemeleridir bana göre ama yinede kurgu hırsızı diye anılmak istemiyorum.Sevgi ve hayat dolu kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Düşü
Fiksi RemajaO bir kız korkularına sarılıp her gece uyuyan.Her gece yarın biraz daha mutlu olmak için Tanrı'ya yalvaran ve karşısına çıkan buz kitlesine delicesine ilerleyip mutluluğu onda arayan.O bir gece yarısı elinde bir şarap dilinde bir besteyle acısını di...
