I got myself in trouble...

I got myself in trouble... (a dutch story about a loverboy)

Ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn verhaal vinden, want dit is mijn eerste verhaal. Zeg het eerlijk als je vindt dat er verbeterpunten zijn of als je tips voor het verhaal heb! xxx eelsie

Even de personen voor stellen:

Mingo, 18 jaar, sexy Italiaanse jongen. Woont bij zijn vader en moeder die een Italiaans restaurant hebben.

Joëlle, 15 jaar, 3e klas, woont bij haar vader en wordt verliefd op Mingo

Wouter, 45 jaar, vader Joëlle

Olivia, 18 jaar, zus Joëlle

Elise, 42 jaar, moeder Joëlle.

Lilly, 15 jaar, de grootste pestkop uit de klas van Joëlle

James, 16 jaar, zit bij Joëlle in de klas

hoofdstuk 1

p.o.v. Joëlle

Daar stond hij weer. Bij het hek, aan de rand van het schoolplein. Alleen, met zijn scooter aan de hand. Hij keek zoekend rond, alsof hij op iemand wachtte. Hij was erg knap, met zwart haar en een getinte huid leek hij wel italiaans, en ik zag dat meer meisjes naar hem keken. Hij zette zijn scooter op slot en liep toen naar mij toe.

p.o.v. Mingo

Daar stond ze weer. Alleen. Ik had gisteren en eergisteren ook al naar haar staan kijken, maar nu wist ik het zeker. Dit was precies wat ik moest hebben. Met haar lange blonde haar en haar slanke figuur was het best een lekker ding, maar zo te zien had ze geen vriendinnen waar ze altijd mee optrok. Dus zette ik mijn scooter op slot en liep naar haar toe. Ze leek eerst verbaasd, maar daarna begon ze te stralen. Ik zond haar mijn stralendste glimlach terug en zei: "Hoi mooi meisje, hoe heet je?" Ik zag haar even aarzelen, maar toen zei ze: "Joëlle, en mag ik ook weten hoe jij heet?" Snel bekkie, trok ik als conclusie, en ze geeft zich niet zomaar over.Maar ik gaf nog niet op, en zei: "Natuurlijk, sorry, dat had ik eerst moeten zeggen. Ik ben Mingo." Ze glimlachte. "Mooie naam. Ben jij Italiaans?" Ik knikte. "Mijn opa en oma zijn uit Italië verhuist. Ze begonnen in Nederland een pizzarestaurant en nu beheert mijn vader dat en is het gegroeid tot een Italiaans restaurant." Ze moest lachen. "Wat leuk. Mijn vader is architect, lekker saai" "Ach, die zijn ook nodig op de wereld. Hoe oud ben je eigenlijk?" "15, en jij?" Dat was wel wat jong en ik was al 18. Dat is veel te oud voor zo'n meisje. Nou ja, 1 jaartje kon er wel af. "Ik ben 17" zei ik dus. Nu moest ik haar een beetje voor mij zien te winnen. "Zeg, wat sta jij hier alleen! Heb je niet zoveel vriendinnen?" Ze keek verdrietig. "Nee. Omdat ik in de eerste op vwo zat, maar daarna teruggegaan ben naar havo denken ze allemaal dat ik een nerd ben. Ook is onze school nog een beetje christelijk, en mijn ouders zijn gescheiden. Daarom zien ze mij als een heiden." Van binnen moest ik lachen. Alleen in de klas, gescheiden ouders. Dit ging hem wel worden. Nu even wat charmes in de strijd gooien. Ik trok ook een verdrietig gezicht. "Wat vervelend! Bij wie woon je nu?" "Bij mijn vader, want van mijn moeder werd ik gek. Altijd zeuren, alles willen weten. Ik heb mijn spullen ingepakt en ben bij mijn vader gaan logeren, en dat doe ik nu nog steeds." zei ze met een soort van schattig lachje op haar gezicht. Ik knikte en moest ook lachen. "En je vader, is die nog een beetje te doen?" Ze haalde haar schouders op. "Hij bemoeit zich niet zoveel met me. Ik vind het wel best." Toen ging de bel. "O, balen, je moet gaan. Morgen weer?" Gelukt! Ze begon te stralen en knikte. "Oke, zelfde tijd zelfde plek. Wat voor pizza vindt je lekker? Dan neem ik die mee." Ze trok een gezicht van ikweetnietwaternugebeurt en zei: "Salami, maar nu moet ik echt gaan." Ze wilde zich al omdraaien en weglopen maar ik hield haar tegen en keek haar diep in de ogen. "O ja, nog een ding. Niet iedereen hoeft te weten dat wij elkaar ontmoet hebben. Hou het dus een beetje geheim, wil je?" Ze keek me aan alsof ik achteruit in het chinees had gepraat, haalde haar schouders op en liep weg. Ze keek nog een keer om en zwaaide. Ik zwaaide terug, riep tot morgen en ging toen ook weg.