Sanırım Söylenecek Çok Şey Var

karikatür

Karikatür üzerine söylenecek tonlarca laf var, sabaha kadar sohbeti edilebilir bir şey bence.
Hayatta en çok zevk aldığım şeylerden biri karikatür okumak. Siz hiç seviyo musunuz bilmiyom ama ben acayip seviyom ya, kitap okumaktan daha çok seviyorum hatta.

Benim gözümde uykusuz bir numaradır. Gerçi uykusuzun gözümde en iyi olmasının nedeni en başta Umut Sarıkayaydı fakat naberi çıkartmaya başladığından beri, zaten uzun süredir de uykusuzda çizmiyodu, ikisini de alıyorum. Umut Sarıkaya en beğendiğim ve hayranı olduğum çizerdir, niye diye sorarsanız bana çok samimi geliyor. Ha diğerleri ne peki derseniz bişey diyemem ama seviyom işte. Bi de hayatın içinde olan şeyleri çizer hep. Peki yalnız çizgileri mi güzel? Hayır yazıları da çok güzeldir, benim de söyleyeceklerim var adlı kitabını almamışsanız almanızı şiddetle tavsiye ederim. Yazar olan şu iki adamı da çok severim; biri Alpay Erdem, diğeri de Fırat Budacıdır. Okurken hep güldürürler beni, bazen de duygulandırırlar. Erman Çağlar da iyidir yazı yazmada, onu da çok severim, insanı kendine çeken bi tarzı var.
Eskiden hayvan, lombak, kemik falan vardı halen var mı bilmiyom. Diğer karikatür dergilerine pek göz atmıyorum aslında. Biliyorum biraz ayıp ama karikatür seçicisiyim ben. Pengueni ara sıra okuyan bir insanım, o kadar yani.
Çok daha eskiden gırgır vardı mesela, onu da babamdan biliyorum, yıpranmış çok kalın bi gırgır cildi var, hatta duruyo hala sanırım.

Eğer çizer olarak değinirsem Erdil Yaşaroğlunu hiç beğenmiyorum, espirileri çok kaba. Selçuk Erdemi de pek beğenmem ama arada güzel şeyler yapıyo. Serkan Altuniğne fena değildir gene, severim. Memo ile Oky adamdır, Metüst de bilhassa. Yılmaz Aslantuğun otisabisi güzeldir, otisabinin sadece sondaki yazısını okumak bile bişey bence, çünkü insana bişey katabildiğini düşünüyorum. İltem Dilek çok iyidir. Göksu Gül iyidir, penguendeki ablanın ismini unuttum ama o da iyi çiziyor. M.K Perker ile Ersin Karabulutun kapışabileceğini düşünüyorum her ikisi de inanılmaz bence. Cihan Kılıç ve Cihan Ceylanı çok severim. Ceylanın sami abisini daha çok severim. Uğur Gürsoyu severim, fırat serisini daha çok severim, bahattini delicesine severim. Yiğit Özgürün hunilileri efsanedir zaten, çoğu karikasında kahkaha atmışlığım vardır. Yetkin Gülmenin esnek ile genişini severim, genelde çoğu kişi sevmez ama ben seviyorum, bana komik geliyo. Koray ile demetin nasıl tanıştıklarını bilememek insanı üzüyo biraz ama.

Ulan şimdi farkettim de baya isim tanıyomuşum be, sadece uykusuz ile penguen okumama rağmen. Öyle işte sevgili dostlar, karikatür benim için bir can, ruh taşıyor. Benim için çok önemi var.

Dur hele hele! İlk okuduğum karikatürü hiç unutmam, yaşım küçüktü baya. Kötü Kedi Şerafettin! Gerçi bilgisayardan pdf şeklinde okumuştum ama ilk ve özeldir benim için. Bunu da söyliyim dedim. Filmini de izlemeyen varsa izlesin derim.

Not: Şeronun çizerini hatırlayamadım ya la, sanırım ismi bülentti ama soyadı hiç yok.

Dipnot: Sabaha kadar konuşulacak şeyi niye bu kadar kısa yazdım onu da anlamış değilim. Sanırım sabaha kadar konuşulacak bi konu değilmiş. Neyse. Gidip bi sigara falan içeyim bari, olmayan kedimi de severim biraz falan. Önüne su koyayım da susuz kalmasın hayvancağız.

Yerin altından not: Sonraki konu için yorum atabilirsiniz, şundan konuş şunu bahset falan diye. Atmazsanız da canınız sağolsun, ne diyim. Kafama göre devam edicem bi şekil. Hadi kalın sağlıcakla.

(Son şeydeki inceyi fark ettiniz mi bilmiyorum, fark etmeniz için bunu yazıyorum. Fark etmemiş de olabilirsiniz ya da bilmiyosunuzdur belki. Amacım sizi ahmak yerine koymak değil. Of niye bu kadar uzattım bilmiyım ya, silsem mi ki? Güzel olmadı bence)
[SİLMEDİ]

Edit: Bülent Üstün, şeronun çizeri