HAYATIMIN KAYIP YOLU

Bir şeyler hatırlıyorum

Güneş ışığının gözüme gelmesiyle uyandım.Perdeyi çekmek istemiyordum .Çünkü Güneş ışığını özlemişitim.Güneşin tenimi okşayıp beni ısıtmasını...Tam hayallere dalmıştımki Safiye teyze bana seslendi "Davut yavrum gel yemek hazır" o yavrum kelimesini duyunca birdenbire başım dönmeye başladı o kelime bana bir şeyler çağrıştırıyordu.Yatakta öylece durdum benden ses gelmeyince Muhammet abi yanima geldi "Ne oldu aslanım?"dedi. "Hıçbir şey yok bir şeyler hatırladım da ondan başım döndü." dedim. "Kendini fazla yorma hatırlıyamıyorsan bırak bir şey olmaz. Hadi gel" Muhammet abi bana elini uzattı o sımsıcak ve güçlü eli tuttum."Muhammet abi SEN ne iş yapıyorsun" dedim. "Ben eskiden komutandım bu savaşlarda çok savastim sonra, sonrası malum zaten.Hadi kahvaltıya inelim Safiye teyze enfes bir kahvaltı haźırlamış."
Kahvaltı gerçekten enfes olmuştu. En son ne zaman böyle bir kahvaltı yediği mi hatırlıyamıyorum.Kahvaltıdan sonra Muhammet abi yanıma geldi "Bayildigin zaman kaç yaşındaydın hatırlıyor musun?" Diye soru sordu ben de "3.sınıftaydım iki kez sınıfta kaldım, okula beş..beş ...altı yaşında başladım " dedim.Aslında kaç yaşında başladığımı bilmiyordum. Kulaklarıma o sayı çınlamıştı. "Hı 1.sınıfta altı yaşındaysan 2. de yedi, 3. de sekiz, iki kere sınıfta kaldın etti dokuz üć yıl ekle şimdi on iki yasindasin" dedi Muhammet abi.
Bugün bana kimlik yaptırdık. Ad: Davut Soyad: Korkmaz.
Doğum tarihim ise 23 /09 / 2004 bu bilgiler soyad, doğum tarihi falan Muhammet abinin kardeşine ait. Ad bile. Muhammet abi yanıma geldi "seni okula kaydedelim" dedi. Ben " HAYIR" diye bağırdım ve kaçmaya başladım. "Davut dur buradaki okullar çok güzel" Merdivenden inerken duraksadım bu sözler ben okula gideceğim zaman annemin bana söylediği sozlerdi. Muhammet abi yanıma geldi "Ne oldu aslanım yine bir şeyler mi hatırladın?
"Evet sen az önce bana seslendin ya annem de öyle seslenmişti."
"Boş ver HADİ gel seninle okul hakkında konuşalım". Çaresiz gittim. Aslında okulu seviyordum ama okuldaki kabadaýılar beni kokutuyordu. Hepsi iri ayrıydı. Bir seferinde Mahmut adlı bir çocuğun topunu yanlışlıkla şutlamıştım o da beni kovalayıp bir güzel pataklamıştı. Aaa bu olayı hatırladım inanılmaz. Keşke mühim olan olayları hatırlayabilseydim. Bunları Muhammet abiye anlattım. "Okul güzeldir kabadayılar yüzünden okulu terk edemezsin. Ayrıca onlar sana sataşırsa müdüre GİT şikayet et. Bu arada ben de varım" okula gittik kaydımı yaptık.
Hatırladım annem bana "Oğlum koş , koş git baban sana da zarar verebilir" dedi ve elime bir mektup sıkıştırdı. Ben yolda giderken mektupu okuyordum ve bayıldım. Sadece bir iki kelime hatırlıyordum. "Davut yavrum sen..." Muhammet abiye beni bulduklarında elimde mektup var mıydı? Diye sordum o da "Evet vardı ama gereksiz zannedip attık." Dedi bunları söylerken sesi titriyordu acaba ne olmuştu?