ŞAH'IN PİYONU

2.Bölüm

Bu hikâyede kararsız kaldım arkadaşlar. Herşey okuma ve oylama sayısına bağlı.Eğer okuma ve oylama düşük olursa sileceğim.Kendinize iyi bakın.Sağlıcakla kalın.

Multimedya:Nigar

Geleli iki gün olmuştu.Bu eve,odama ve yatağıma doyamıyordum.Uyku en sevdiğim şey diyebilirim.Kulaklıklarımı ve telefonu versinler yeter.Sabaha kadar bıkmadan dinlerim o şirin yatağımda.Ha bir de dansım var.Dans etmeyi de ayrı bir severim.Bence insanın içini dökmek için veya psikolojini düzeltmek için bir psikiyatriste gitmesine gerek yok.İstediği müzikle dans etsin yeter.Tabii bu benim düşüncem.

Düşüncelerimi bozan yakışılının odama girmesiydi.Abimin adı Tolga ama genelde ona yakışıklı derim.

"Hâlâ kalkmadın mı sen?"

"Tamda kalkıyordum sen geldin."dedim ve yastığa daha çok sarıldım.

"Nigar.Hadi kalk."

"Tamam kalktım."mırıltılarımı ben bile zor duyuyordum.

"Nigar kalkman için on saniyen var güzelim."

"Tamam.Tamam."dedim ve yataktan kalkıp o yukarıya çıkan pijamalarımı düzeltip banyoya geçtim.İşlerimi halledip odadan çıktım.Bugün buradaki arkadaşlarınla buluşacaktım.Küçüklüğümü geçirdiğim mahalle arkadaşım Bulem geldiğimi duyunca kafede toplanalım demişti.Bende kabul etmiştim.

Üzerime siyah bir tişört,altımada mavi bir jean giydim.Saçlarımı tepeden toplayıp sadece bir rimel sürmekle yetindim.Parfümümü sıktım ve bu iş tamamdır.Spor takılmayı seviyorum.

Çantama telefonumu,cüzdanımı,kulaklığımı ve parfümümü koyup aşağıya indim.Yakışıklım her zaman ki gibi mutfaktaydı.Bu zamana kadar kötü yaptığı bir yemek bilmem.Bana hem anne hem baba hem de abi oldu bu yaşıma kadar. Ona gerçekten çok şey borçluydum.

Gidip yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Bizim yakışıklı bana kahvaltı mı hazırlıyor?"

"Evet güzelim.Sen kış uykusudayken herşeyi hazırladım."

"Sözüm olsun.Bende sana en kralından hazırlayacağım."dedim ve sofraya geçtim.

"Bugün arkadaşlarınla buluşmaya gideceksin değil mi?"

"Evet.Kahvaltımı eder çıkarım hatta."

"O da gelecek mi?"

O dediği Ümit.Ümit benim küçüklük arkadaşımdı.Onu da çok seviyordum.Bulem'den farkı yoktu.Ta ki bana gelip benden hoşlandığını söyleyene kadar.O zamanlar ilk defa benden hoşlandığını söyleyen insandı.Yeni yetmeydim tabii o zamanlar.İki sene önce felan herhalde.Bana açıldıktan sonra benim de içimde ona karşı bir şeyler olmuştu.Bir sene boyunca bekletmiştim.Kararsızdım çünkü.Geçen sene kabul etmiştim çıkma teklifini ve bir kaç ay sonunda benden ayrılmak istemişti.İşin aslı beni aldatıyormuş.Ah ne kadar saf,salaktım.

"Bilmiyorum.Bulem belki de haber vermemiştir."

"O zaman o varsa erken kalk.Akşam seni tanıştırmak istediğim birisi var bu arada."

"Kim?"

"Akşam tanışınca öğrenirsin kim olduğunu."

"Tamam çıkıyorum ben o zaman yakışıklı."kahvaltımı bitirdim.

"Tamam güzelim görüşürüz."

Ayağımı dışarıya atmamla bana sarılan bir çift kol nefes almamı zorlaştırıyordu.Kim derseniz kokusundan tanıdım.Benim fındık Bulem'im.