ŞAH'IN PİYONU

5.Bölüm

İYİ OKUMALAR.OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.SİZLERİ SEVİYORUM KİTAP KURTLARI 😊

Aradan iki gün geçmişti.Bulem sürekli bize gelip gidiyordu.Fakat şu ana kadar yakışıklının dikkatini çekememiştik.Ayağım ise iyi durumdaydı.Yara kabuk bağlamıştı ve sargıyı çıkarmıştım.

Aykan'ı ise görmüyordum iki gündür.Mendebur suratlı ne olacak?Şimdi ise Bulem ile hazırlanıyorduk.Bugünü kendimize ayırıp alışveriş merkezine gitmeye karar verdik.

Siyah bir pantolon,sıfır kol,beyaz hafif yarı bir gömlek giyip,uçlarını bağlamıştım.Saçlarımı ise tepeden topuz yapmıştım.

Bulemse kısa bir mavi şort,kırmızı bir tişört giymişti.Son olarak ayakkabıları giyerek odadan çıktık.

"Nigar sence abin hâlâ evde midir?"dediğinde sırıttım.

"Öküz gibi yatıyordur şimdi."dediğimde saf saf sırıtmaya başladı.

"Ne kadarda uyuyan bir Tolga."dediğinde kafasına bir şaplak attım.

"Ne oluyor bücür?Kendine gel."dediğimde yapmacık bir öksürük çıktı boğazından.Kafa salladı ve benden önde mutfağa gitti.Ardından bende girdim,girmez olaydım.Ne bu mutfak?

"Sanırım dün gece savaştınız siz."iğrenerek mutfağa bakmaya başladı.

"Bulaşık sırası abimdeydi!Abi!"bağırtımla evi inlettiğimde bir kaç dakikanın ardından abim hızla mutfağa girdi.Uyku mahmuru gözleri,saçlar dağılmış,üstünde hiç bir şey yok ve altında siyah eşofman.Tipe bak!

"Ne bağrıyorsun kızım?Ne var?"diye sinirle soludu.

"Ne bu mutfak sıra sendeydi?!"tekrar bağırdığımda gözlerini devirdi.

"Bu yüzden mi çağırdın sen beni?!Kalkınca halledecektim zaten."bu  sefer o bağırdı fakat onun bağırtısı benimkini parçalayıp geçmişti.

"Tamam,neden bağrıyorsun ki?"kırılmış sesim ile konuşunca bana hayretle bakmaya başladı.

"Kızım sen şizofreni misin?"dediğinde kaşlarım benden izinsiz çatıldı.

"Sensin o."başını iki yana sallayarak mutfaktan ayrıldı.

"Hadi gidelim ya.Sinirlerimi bozdu."kapıya yöneldiğimde Bulem hâlâ olduğu yerde dikiliyordu.Kolunu dürtüyordum ama tepki yoktu.

Önüne geçerek el sallamaya başladım.Yok kız öyle bildiğin duruyor.Mimik,hareket hiç bir şey yok.Kolunu cimciklediğimde irkilip kendine geldi.

"Yürüsüne mal mısın?Aşk sana yaramadı bak."dediğimde gözleri gözlerimi buldu.Önce gülmeye başladı,sonra sırıtmaya geçti.

"Bir insan bu kadar yakışıklı olabilir mi?Neydi o kaslar?Neydi o saçlar?Kalbim yerinde değil."dediğinde abimden bahsettiğini anladım ama bu kadar abartacak ne vardı onu anlayamadım.Kızın kafa gidik.

"Bulem sana Nigarikoj ilacı veririm,hemde iki doz.Bir daha gözlerin görmez."diye kolundan çekiştirerek dışarıya çıkardım.

"Nigarikoj ne be?"diye sorduğunda gülmeden edemedim.

"Benim yaptığım özel bir ilaç."dediğimde yüzünü buruşturup bakmaya başladı.

"Önce kendini iyileştir ufolu.Sonra ilaç yaparsın kendine."dedi ve beni arkasında bırakarak yürümeye başladı.

Bu bana laf mı soktu şimdi?Bak sen bücüre.Benden bir şeyler öğrenmeye başlamış.

*
Alışveriş merkezinde tam iki saattir aralıksız bovling oynuyoruz.Kim kazanıyor peki bilin bakalım?Tabii ki de Bulem!Bovlingten hiç bir şey anlamadığım halde kafa tuttum ve iddiaya girerek oyuna başladım.Tamam,her türlü hakarete açığım.

İddia ise kim kazanırsa o sinema biletlerini öder.

"Yeter,pes.Tamam sen kazandın."diyerek elimdeki ağır topu yerine koydum.Bulem ise sanki Dünya güzellik yarışmasını kazanmış edasıyla sırıtarak bana bakıyordu.Maymun!

"Her seferinde gaza geliyorsun bebeğim."dedi ve bovling salonundan çıktık.

"Salak.Komik misin?"dediğimde kıkırdadı.

"Tamam sustum canısı."

Sinema salonunun önüne geldiğimizde biletleri almak için kasaya yöneldim.Fakat o anda kolumdan birisi çekiştirmeye başladı.

Kafamı çevirdiğimde karşımda Ümit'i bulmayı beklemiyordum.

"Bırak!"diyerek kolumu elinden kurtardım.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!"diye bağırdığımda pişkin pişkin gülmeye başladı.

"Konuşmamız lazım."diye nir adım attı.

"Hayvan gibi davranman mı gerek?"diye sorduğumda yüzü ciddileşti.

"Canım öyle istedi."dediğinde sinirden ufak bir kahkaha attım.

"Hay ben senin canına."tekrar arkamı döndüğümde tekrardan tuttu kolumu.

"Tesadüfen karşıma çıktın kızım.Aşk tesadüfleri sever."

"Ne diyosun sen ya?Aşk mı kaldı kas kafalı?"diye cevapladığımda dilini şaklattı.

"Ama sen çok hakaret ediyorsun."

"Ama sende hak ediyorsun."dedim.Bulem nerede ya?

"Bak ikimizde gelmişiz,birbirimizden habersiz.Bence güzel vakit geçiririz.Hem arkadaşlığımızı tazeleriz kötü mü olur?"ciddi ciddi bana bunları söylüyor muydu?

"Bulem nerede?"diye sordum bıkkınlıkla.Hiç uğraşmak istemiyordum.

"Gürkan onunla."dediğinde sinirlerim yeniden zıplıyordu.

"Ümit gerçekten hiç çekemem seni.Hadi git başkasıyla eğlenmene bak."dediğimde sırıtmaya başladı.

"Tek eğlencem sensin."dediğinde elimi yukarıya kaldırarak tam tokadı basacaktım ki bileğimden tuttu.

"Evet.Bir hata yaptım ama hatamı anladım.Senden özür diliyorum.Tekrar bir şans ver bana?"dediğinde kaşları çatılmış ve yüzü buruşmuştu.

"Benden sana şans yok."dedim ve arkamı döndüm.Telrar kolumu tuttuğunda sabır çekerek yönümü ona döndüm.

"Benden bu kadar kolay gidemezsin."dediğinde kolumu sıkıyordu.Derdi neydi bunun?Şimdi mi düştüm aklına?Pislik.

Diğer kolumdan tutulup sert bir gövde arkasına geçtim.Kendine had olan hem sert hem keskin kokusu istemsizce gözlerimi kapatmama yetmişti.Aykan'ın burada ne işi vardı?

"Sen kimsin?"Ümit lafa girdiğinde Aykan'ın yanına geçmiştim.Aykan önce bana bakıp sonra Ümit'e baktı.

"Bu kızım etrafında dolaşmayacaksın bundan sonra."Aykan'ın duygusuz sesi ile ortam gerginlik kazanmıştı

"Allah Allah.Kimmişsin sen koca bebek."Ümit dalga geçiyordu fakat sesi fazla sertti.

"Sevgilisi ufaklık."dediğinde kafam direk Aykan'a dönmüştü.

"Ne?!"diye ani çıkışım oldu.Sonra hemen toparlamak için önüme döndüm.

"Yani evet."diye cevapladığımda Ümit gülmeye başladı.

"Bundan onun haberi yok galiba."Ümit dalga geçerek konuşmaya başladığında herşey bir anda gelişti.

Aykan kollarımdan tutup kendine çevirdi ve yanaklarımı avcunun içine alıp dudaklarımı dudaklarına bastırdı.Bense gözlerimi kapatarak olayı idrak etmeye çalışıyordum...