Aşk Penceresinden Bakılır.

"AŞK"

Her bölümde ayrı ayrı birbirlerinden bağımsız kısa anlatımlar vardır. Hepsi farklı durumları, farklı anları anlatmaktadır. Farklı olaylara, şiirsel bir tat ile bakış açısı sağlamaktadır. Emin olun bunlardan herhangi birini veya birkaçını yaşamış olabilirsiniz. Yazmış olduğum kısa durum hikayelerinin içinde şiirler mevcuttur. Bu şiirler o kısa olaylara, yaşanmışlara ışık tutmak amacıyla serpiştirilmiştir. Burada yazılanların yüzde sekseni gerçek hayattan alınmıştır. Bu yayımlanmış bir kitabımdır. Burada da sizler için yayımlıyorum. Başlangıcı sizler için bu zamana kadar en duygusal bir şekilde yazmış olduğum şiir ile başlatacağım. Bu şiirimi belki bir yıl belki üç yıl sonra üzerinde çok çaba harcadığım ve demlenerek yazılmasını istediğim bir romanımın başlangıcı olarak yazmıştım. Yani bu şiir üzerine kuruludur Romanım. Bu şiirim yayımlanmadı ancak telif hakkı bende dir. Duyurulur.

Hastayım ANNEM (Epilepsiyim Annem)

Kahvaltında eksik malzeme var mıydı bugün?

Soruyorum sadece...

Bana hazırlanan en son kahvaltı, annemin memelerinden süzülenlerdi.

En son sıcaklığını hissettiğim şey, narin ellerinin tenime değmesiydi.

Kız kardeşimin sırma saçlarına dokunduğunda kıskanırdım sevgisini.

Geceleri, onu rahatsız ettiğimde duyardım uykulu sesini,

Özlerdim belki dakikalardan sonra, yüzüme üflediği temiz nefesini.

Anne ben, son gecemizden sonra özlemeye başladım seni.

*****************************************

Hiç gırtlağında kaldı mı yutacağın lokma?

Dur diyebildin mi Azraile?

Götürme onu benden, alma beni benden,

Uzak tutma sevdiklerimden.

Belki de benim minik ellerimi pasif gördün, gözlerimi göremeyen şey,

Belki de minik bedenimi rakip tuttun, kalbimi tutamayan şey.

Hastayım annem, hem de çok hastayım,

Çocukken geçirdiğim hastalıklardan da öte bir hastalık bu,

Annesizim! Hastayım. Yalnızım! Hastayım. Epilepsiyim anne! Epilepsiyim!

********************************************

Seviyoruz dediklerime baksanıza! Oğul nedir bilmeyen üvey anneyi bela ettiler başıma;

Zaten hiç gidip çalmadım kapılarını,

Duymazdan geldim bana atılan iftiralarını,

Ne zaman sevdiler ki, arayıp sordular hatırımı.

Ben hatırımı, ben şefkatimi kaybedeli yıllar, yıllar oldu,

Boynum büküleli epey oldu.

***************************************

Sokak lambalarının ışıkları değmiş, yıkılan bedenimin görüntüsüne,

Epilepsiyim dedim ya;

Yağmur ıslaklığını, hiç annemin ellerinden farksız hissettirmiyordu bana

Yoksa acıyıp, benden aldıkları cennetimden selam mı getirdiler.

Yıllar geçtikten sonra mı anlaşıldı kıymetim,

Şimdi mi kopuyordu kıyametim.

Hastayım annem, hem de çok hastayım,

Çocukken geçirdiğim hastalıklardan da öte bir hastalık bu,

Annesizim! Hastayım. Yalnızım! Hastayım. Epilepsiyim anne! Epilepsiyim!

Benim küflenmiş bir yorganım, küçük mutfağım, sarhoş bir sigaram, siyah mı beyaz mı desem bir odam, giymekten usanmadığım bir elbisem, terliğe benzer kahverengi ayakkabım, hatırımın sorulmadığı bir benliğim var.

Olsun be! Siz olsanız da var, olmasanız da var.

***************************************

Yorum yapmadan ayrılmanızı istemiyorum.