Chapter 6

19 0 0
                                    

"Doc!! kamusta na po ang anak ko?" sabi nung mama ni Jello.

.

.

.

.

“Im sorry ma’am

.

.

pero ginawa na po namin ang lahat ng makakaya namin pero wala nap o ang anak ninyo.”

Humagulgol na yung mama ni Jello at pumasok na din sa may emergency room.

Pumasok na din ako pero silip ko palang hindi ko na kinaya kaya naman nag tatakbo na ako palabas ng room na yun.

Naramdaman ko namang sinundan ako ni Cindy.

Tumigil na ako sa pag takbo at naupo sa may waiting area.

“Jenny! Are you okay?”sabi ni Cindy.

“Cindy, hindi! Hindi ito totoo, nananaginip lang akao diba, diba!”

“Jenny alam kong mahirap pero, kailangan nating ntanggapin ang lahat ng mga nangyari.”

Medyo napatahan na ako ni Jenny, kaya bumalik na kami.

Bumalik lang ako para mag paalam sa mga parents ni Jello,

pero hindi ako tumingin sa bangkay niya.

Hinatid na ako ni Cindy sa bahay naming.

Tumuloyna ako sa kwarto pars magpahinga,

pero hindi ako makatulog, mga 4:00am na siguro ako nakatulog.

Monday nga pala nayon,pero hindi ako pumasoks sinabi ko na lang kay mommy na masakit ang ulo ko.

Alam na rin pala ni mommy yung mga nangyari.

Paano niya nalaman?

E nag punta kasi yung mga pulis dito kanina e.

Titingnan ko lang sana yung oras sa Cellphone ko kasi tumigil yung sa orasan ko dito sa kwarto,

ubos na ata ang battery eh.

Pero pagbukas ko ng cellphone,

punong puno ito ng text messages,

kaya naman tiningnan ko agad kong sino sino ang mga nagtxt.

Ang barkada,

yung iba kong classmates,

si Cindy

at

.

.

.

.

.

....wala na.

Hmmmp,

nakakamiss talaga ang isang tao na nasanay kang anjan na lang.

Natulog na lang ulit ako.

Hapon na.

“One new message”

“Jenny! Tara na sa burol ni Jello.” Text ni Cindy.

Hindi ko na lang pinansin.

Maya-maya tinawag ako ni yaya may naghahanap daw kasi sakin.

“Ma’am Jenny!may naghahanap po sa inyo, nasa baba po.”

“Ah sige bababa na din ako.”

Pagbaba ko nakita ko si Cindy.

“Amh, Jenny sasama ka bas akin?” tanong sakin ni Cindy.

“Saan?”

“Sa burol ni Jello”

“Hindi”

Tapos yun nagtatakbo na ako papaunta sa kwarto

.

Ayoko nga, hindi pa ako handa eh.

After few days……

Hindi padin ako napasok kasi ayoko pa e.

Pumunta ulit si Cindy ngayon dito sa bahay at nakawhite shirt siya.

“Jenny, nayon yung libing ni Jello, hindi ka ba talagamakikipag-libing?” tanong ni Cindy sakin.

Tinitigan ko lang siya tapos umiling.

Tumayo na ako at pupunta na sana ako sa kwarto.

Pero biglang hinawakan ni Cindy yung Braso ko.

“Jenny, tanggapin mo na kasi yung katotohanan na wala na si Jello, hindi lang ikaw yung nahihirapan ah, nahihirapan din naman ako kasi alam kong hindi ok ang bestfriend ko ikaw. Hindi ka na rin pumapasok at lagi kang nagkukulong sa kwarto mo. Please Jenny Let it go!” medyo naiyak niyang sabi at pagkasabi niya nun,umalis na siya.

5 araw na yung nakakaraan mula ng ilibing si Jello,

may daw kasi para sakin buhay na buhay siya, nandito nga siya sa puso ko e.

Saturday night ngayon kaya naman matutulog na ako.

Jenny!” may tumawag sakin sa may likuran ko.

“Jello?”

Hinawakan ko ang mukha niya.

“I

i-ikaw nga Jello, ikaw nga!”

“Bakit may inaasahan ka pa bang iba?”

“Wala! Expected ko na nga ikaw.” Sabi ko.

Yun kwentuhan lang kami ng kung anu ano at nagkulitan lang din kami.

“I love you Jenny” sabi ni Jello.

“I love you too Jello”

“Diba sabi ko sayo eh hindi kita iiwanan ei” sabi ni Jello.

“Kaya hindi talaga kita iiwan, lagi kitang babantayin kahit nasaan ka man” dugtong pa niya.

Kiniss niya ako sa nuo at……..

“Aaaah”…

nagising na ako,

panaginip lang pala,

pero parang totoo e kasi nafefeel ko pa din yung kiss niya sa may nuo ko.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

hanggang dito muna hehehe

 daming ginagawa eeh.........

sorry din kasi late Update na ako ...

my ghost boyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon