Heyat Adli Kicik Bir Oyun

bolum 13

Yenə günəşin şəfəqləri hər tərəfə işıq saçır,aciq qalan pəncərədən evə sərin meh gəlirdi..Səhər hardasa 7-8arasi olardı.Çünki mehledeki xoruz həmişə o vaxtlar bannamaga başlayırdı.)
Pəncərədən gələn sərin meh insana yeni bir ruh yeni bir ahəng verirdi.Havada biraz tutqunluq da vardı.Oyanmaq istəmirdim çünki çox gözəl xəyallar qurmuşdum daxili aləmimdə və oradaca qalmaq istəyirdim..
Oyandım birteher və beynimde dusuncələr dolaşırdı.
Vaxtin kecməsini gözləyirdim ki,hemin vaxtda yenə həmin yerə gedim bəlkə yenidən onu gordum.
Vaxtı keçirmək üçün uşaqlarla playstation oynamağa getdim 1-2saat ele keçdi sora birazda dəniz qırağında gezdimm..
Həmin an gəldi yenə eyni saatda orda oldum 4 gözlə gözləyirdim gözlərim onu axtarirdi..
Görəsən məni bura bağlıyan nədir axı niyə mən onu belə həyəcanla gozleyirdimm???..
Onu gore bildim qız dostları ilə yenə həmin yerdən keçdi bu dəfə daha yaxından gore bildim.Cox deyisilmisdi ama üzündəki o təbəssüm gözlərindəki o işıq həminki idi..
Tək gedmisdim ora yanımda kiminsə olmağın istəmirdim.Umumiyetle ona duyduğum bu hissləri kimsə bilməməlidir bilsələr belə məni anlaya biləcəklərini sanmiram..
Yaxınlaşdım ona əllərim əsirdi yeqinki bu yaşiminda az olması ilə əlaqədar idi hele həyatı belkede tam dərk etməmişdim .
Amma anamın belə bir sozu var bizi bir dəfə qocalıb yenidən balaca olmuşuq sanki həyatda çox cetinlikler gormusduk və bu bizi daha tez böyüməyə vadar etmişdi.
--Salam Aygün
-Salam buyur)
1-2deqiqe üzünə baxa baxa qalmışdım...
Bu onun gülməyinə səbəb oldu)
-Necəsən??
-Cox sagol yaxsiyam.Bunu deyennen sora zəng gəldi telefonuna onu celd evə çağırdılar..
-Səni birdə gore biləcəm??
-Yox mən sabah Turkiyeye uçuram bundan sonra orda qalaciq.
Birsey deyə bilmədim sadəcə yolun açıq olsun deyə bildim..
Dostları ordan uzaqlaşdı.Amma mən orda bir skamekada oturub bundan sonra nə olacağını düşünürdüm.
Mən onu birdə gore bilmiyəcəm.
Çox üzüldüm desəm yalan olmaz..
Hələ qabaqda çox sınaq məni gözləyirdi mənim bunların heç birindən xəbərim yox idi....