bolum iki

27 1 0
                                    

Çıkarıyoruz dışarı sanki görünmez bi kalkan dışarıya çıkmamız izin vermiyordu ben noluyo lan dedim sonra tekrar dışarıya çıkmayı denedik gene olmadı bizim on bahçeye çıkmayı denedik gene de olmadı ama bu sefer de bizim arka bahçedeki kolonlardan bana biri sesleniyordu hiç tanımadığı salakça bir sesti bana şunları dedi asena sen çok akıllı bi kizsin ama şuan dikkatini toplayıp annemle babamın dusunmelisin arkadaşlarını deil dedi ben korktum herkes bana bakıyordu ve on iki kisiyken on bir kişi kalmıştık herkese bunu söyleyince herkes selimi aramaya başladı aradık ve sonra erkekler tuvaletinde kimse yoktu bende bi iceri girdim (bizim okulun kızları biraz delikanlıdır da) n eyse işte iceri girdim bir de ne gorim selim kanlar içinde yatıyordu bende sakin kalıp bi boynuna elini uzatıp nabzına baktım maalesef selimi kaybettik geriye kaldık on bir kişi ama arkanıza geri dönemezdik önümüze bakmamiz gerekiyordu çünkü daha fazla kişinin başka camların ölmesine izin veremezdim çünkü ben bu degilim

Ölüm OkuluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin